بيتِ ماندگار

ــ « دردی اگر داریّ و همدردی نداری با چاه آن را در میان بگذار! با چاه! غم روی غم اندوختن دردی ست جانکاه! » گفتند این را پیش از این اما نگفتند، گر همرهان در چاهت افکندند و رفتند؛ آنگاه دردت را کجا فریاد کن. آه! فریدون مشیری

به سوی من چو می‌آیی تمام تن تپش و بال می‌شوم ؛ چو در تو می‌نگرم زلال می‌شوم ؛ سخن چو می‌گویی آفتاب بر می‌آید ✍️#اسماعیل_خویی

چه چشم‌هایی دارد! ستارگان کدامین شب شکفته‌ی شاد در آن دو برکه‌ی خاموش ته‌نشین شده‌اند؟ کدام ساحل آغوش قرار بخشد شب‌ها به موج سینه‌ی او؟ دل هوایی من در این سپیده‌ی لبخند چگونه خواهد دانست که باد شرطه کجا می‌برد سفینه‌ی او؟ #اسماعیل_خویی @beitmandegar

چه چشم‌هایی دارد! ستارگان کدامین شب شکفته‌ی شاد در آن دو برکه‌ی خاموش ته‌نشین شده‌اند؟ کدام ساحل آغوش قرار بخشد شب‌ها به موج سینه‌ی او؟ دل هوایی من در این سپیده‌ی لبخند چگونه خواهد دانست که باد شرطه کجا می‌برد سفینه‌ی او؟ #اسماعیل_خویی @beitmandegar

وقتی‌ که من بچه بودم... - شعر #اسماعیل_خویی - صدای #فرهاد_مهراد @cofsher

#اسماعیل_خویی، شاعر ایرانی و از اعضای موسس کانون نویسندگان ایران صبح روز سه‌شنبه، چهارم خرداد در ۸۳ سالگی در لندن درگذشت. او متولد ۹ تیر ۱۳۱۷ در مشهد بود. اولین کتابش، "بی تاب" مجموعه‌ای از شعرهای کلاسیک، زمانی که تنها ۱۸ سال داشت در سال ۱۳۳۵ در مشهد منتشر شد. در دانش‌سرای تهران ادامه تحصیل داد و برای گرفتن دکترای فلسفه به لندن رفت. پس از بازگشت به تهران به تدریس پرداخت. او از اعضای موسس کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۴۷ بود. در همان دوره با داشتن گرایش‌های چپی از هواداران فداییان خلق بود. پس از دستگیری و سپس اعدام دوست نزدیکش سعید سلطانپور در سال ۱۳۶۰ مدتی مخفیانه زندگی کرد و نهایتا در سال ۱۳۶۳ به لندن رفت و دیگر به ایران بازنگشت. از او نزدیک به ۳۰ کتاب شعر منتشر شده که برخی از آنها به چند زبان ترجمه شده است. روحش شاد یادش گرامی @cofsher

سلام دوستان ظهرتون سرشار از بهترینها ❤️

‌‌‌‌‌‌‌‌﷽ می نوش می عشق که پاکست و حلالست این می نه شرابیست که در شرع حرام است #شاه_نعمت‌الله_ولی @beitmandegar

بعضی از ترانه ها را باید بوسید تنها به گمان آنکه تو زیر لب زمزمه کرده ای! 👤 زانیار برور @beitmandegar