هنر(نقاشی ،کاردستی،قصه گویی)

آرامش، ترجیح من شده، هرچند گاهی آن را به تعویق انداخته‌ام اما به جز اهدافم، آن را برای هیچ انسانی و برای هیچ حرفی و برای هیچ مسئله‌ی بی‌اهمیتی قربانی نخواهم‌کرد. ترجیح می‌دهم کسی باشم که تصور می‌کنند نفهمیده، ندیده، نشنیده یا حواسش نیست؛ اما وقت و حوصله‌ام را برای مسائل بی‌اهمیت هزینه نکنم. آرامش، ترجیح من شده و راضی‌‌تر و خوشحال‌تر و آسوده‌تر از همیشه دارم زندگی‌ام را می‌کنم و پشیمان نیستم اگر از کنار خیلی حرف‌ها و طعنه‌ها و رفتارها، بدون هیچ توجهی، عبور کردم و اهمیت ندادم که دیگران با جهان‌بینی خودشان راجع به من چه فکر می‌کنند. چه اهمیتی می‌توانست داشته‌باشد؟!

#زبان_بدن_در_مذاکره 🔴تفاوت بین کسی که فردی خجالتی است با فردی که نسبت به شما احساس شرمندگی و تاسف دارد در طرز نگاه آنهاست. در حالت خجالتی بودن فرد سرش پایین است اما نگاهش به این و آن ور است اما در حالت شرمندگی او کاملا به پایین خیره می شود!پس اگر احساس شرم را در چهره ی او مشاهده کردید کمی مذاکره را با احتیاط بیشتری جلو ببرید!!

دلمان گرم می شود به دوستت دارم هایی که آرام ، ساده و مهربان در گوشمان زمزمه می شود همانهایی که بوی اعتماد می دهد و می نشینند ته قلبت ، روحت را صیقل می دهند و دلگرمت می کند به زندگی ، آدمهایی که وسط شلوغی های زندگی پیدا می شوند و تو را از روزمرگی نجات می دهند وبه تو باز می گردانندحس زیبای عشق را ... امروز دوست داشتن را زمزمه کنید آرام ، بی تکرار ، عاشقانه ، عشق بورزید بی قید و شرط ، هیچ کس نمی داند... انتهای راه چه خواهد شد امروز را غنیمت بدانید و از زندگی لذت ببرید...

با آمادگی و عقلانیت، ترس را شکست دهید.

«ما بیشتر از این‌که آسیب ببینیم، می‌ترسیم. و بیشتر از واقعیت از خیال ضربه می‌خوریم.»

سنکا چیزی که از آن می‌ترسیم بیشتر وقت‌ها در واقعیت اصلاً رخ نمی‌دهد. این ترس خیالی ماست که پیامدهایی واقعی با خود دارد. ترس‌ها ما را عقب نگه می‌دارند، چیزی که واقعیت ندارد ما را فلج می‌کند. رواقیون از خطر ترس اطلاع دارند. ما کورکورانه تلاش می‌کنیم از چیزی که از آن می‌ترسیم دوری کنیم، آسیب این کار از چیزی که واقعاً از آن می‌ترسیم بیشتر است. * سنکا معتقد است علت اصلی ترس این است که «ما به جای این‌که خود را با شرایط فعلی وفق دهیم، افکار خود را متوجه جاهای دورتری می‌کنیم.» ما آینده‌ای را که کنترلی روی آن نداریم تصور می‌کنیم و همین نگرانی خطرناکی به ما می‌دهد. ما چیزی را می‌خواهیم که در کنترل ما نیست. اپیکتتوس در این زمینه به شکلی زیبا می‌گوید:

«وقتی کسی را می‌بینم که اضطراب دارد، با خودم می‌گویم: این مرد چه می‌خواهد؟ اگر چیزی را می‌خواهد که در قدرتش نیست، پس چرا هنوز اضطراب دارد؟»

* ما می‌ترسیم؛ چون چیزهایی را می‌خواهیم که فراتر از قدرت ما هستند یا چون بیش از حد به چیزی وابسته می‌شویم که نگه داشتنش در قدرت ما نیست. ما به آدم‌هایی که دوست داریم وابسته می‌شویم و می‌ترسیم از دستشان بدهیم. ما به امنیت ناشی از حقوق ثابت وابسته می‌شویم. و دوست داریم چیزی را دریافت کنیم که در قدرت ما نیست. باید سعی کنیم دیگر به عوامل و امیال بیرونی که تحت کنترل ما نیستند وابسته نشویم. چون فقدان کنترل باعث ترس می‌شود. * کسی که چیزی فراتر از قدرت کنترلش نخواهد مضطرب نمی‌شود. * روش مرسوم برای مقابله با ترس این است که از آن پنهان شویم و سعی کنیم به چیز دیگری فکر کنیم. ولی این احتمالاً بدترین تمهید است. وقتی به ترس توجه نمی‌کنیم، رشد می‌کند. روش مناسب برای مقابله با ترس این است که بارها به شکلی عقلانی و آرام دربارۀ آن تفکر کنیم، آنقدر که برایمان آشنا شود. شما از چیزی که زمانی از آن می‌ترسیدید خسته می‌شوید و نگرانی‌هایتان از بین می‌روند. با مواجهه با ترس‌هایتان، چه در خیال یا واقعیت، استرسی که ایجاد می‌کنند را کاهش می‌دهید. * چیزی که از آن می‌ترسید اغلب محصول خیالتان است نه واقعیت. شما از چیزی می‌ترسید، نه به خاطر این‌که واقعیت آن بد است بلکه به خاطر این‌که فکر می‌کنید واقعیت آن بد خواهد بود. بیشتر آدم‌هایی که از عنکبوت می‌ترسند حتی یک بار هم به آن‌ها دست نزده‌اند. پس از چه می‌ترسند؟ ما در خیال خود می‌ترسیم. مثل یک رؤیا. به جای این‌که بدون تفکر پیش برویم، باید جلوی آن را بگیریم و این سؤال عقلانی را بپرسیم: «اصلاً این قضیه منطقی دارد؟» * مارکوس  اورلیوس یک روش دیگر برای مقابله با ترس داشت:

«ذهن خود را پاک کنید و خود را کنترل کنید و درست مانند زمانی که از خواب بیدار می‌شوید و متوجه می‌شوید تنها یک رؤیای بد بود که ناراحتتان می‌کرد، این بار هم بیدار شوید و به این باور برسید که ترس‌ها هم مانند رؤیاها هستند.»

* برگرفته از کتاب: رواقی‌گری؛ فلسفۀ زیستن خردمندانه | جوناس سالزگبر |سینا بحیرایی

ليت الأطفال لا يموتون ليتهم يرفعون الى السماء مؤقتا ريثما تنتهي الحرب ثم يعودون الى بيوتهم آمنين! وحين يسألهم الاهل محتارين أين كنتم؟ يقولون فرحين "كنا نلعب مع النجوم" ----------------- کاش کودکان نمی‌مردند ای کاش موقتاً به آسمان‌ها برده می‌شدند تا جنگ تمام شود، سپس با خیال راحت به خانه‌شان برمی‌گشتند، و وقتی والدین با حیرت از آنها بپرسند کجا بودید؟ با خوشحالی بگویند: «داشتیم با ستاره‌ها بازی می‌کردیم!»

در سوئد انجمنی هست با شعارِ:   *دستِ‌کم روزی یک زباله از روی زمین بردار* 🍂🍃🍂🍃🍂 روزی در تلوزیون سوئد با یکی از مسئولان این انجمن گفت‌و‌گویی صورت گرفت. خبرنگار پرسید: "به نظر شما اگه روزی یک زباله از زمین بردارید، سوئد به بهشت تبدیل می‌شود؟!" وی پاسخ داد: "نه! ما افراد متوهمی نیستیم! اما به این باور داریم که اگر کسی روزی یک زباله از زمین بردارد، خودش هرگز زباله‌ای روی زمین نمی‌اندازد. ما با عمل آموزش می‌دهیم" 🍃🍂🍃🍂🍃 *بیایید ما هم ایران را این‌گونه تغییر بدهیم* مگر ما نمی‌توانیم روزی یک زباله از زمین برداریم؟ و زباله‌ای هم بر روی خاک پاک ایران‌زمین برجای نگذاریم؟ با یاری همدیگر از دهه دوم خرداد  ۱۴۰۳شروع می‌کنیم و این پیام پاکی و همدلی را همرسانی می‌کنیم *ایرانی عزیز* *از همین امروز روزانه زباله‌ای را از زمین برگیر و هرگز بر این خاک پاک زباله برجای مگذار* این پیامی است برای همه ایرانیان *اگر شما هم با ایرانی پاک‌تر همداستانید، این پیام را برای آبادی ایران عزیز به اشتراک بگذارید* ✨✨✨✨✨✨ پیشنهاد طرح ایران بدون زباله را درهمه روزها و خصوصا دهم خردادماه با همکاری هشتاد میلیون ایرانی آغاز می‌کنيم.* ✨✨✨✨✨✨✨

در نهایت بازیچه دست هوش مصنوعی خواهیم شد/ هوش مصنوعی جای والدین، معلمان، دوستان و بسیاری از اطرافیان ما را خواهد گرفت...! 🔺در آینده‌‌‌ای بسیار نزدیک، بچه‌‌‌ها همراه با «دستیاران هوش مصنوعی» خود بزرگ می‌‌‌شوند؛ آن‌‌‌هم دستیارانی که به‌‌‌طور همزمان هم می‌توانند پرستار کودک باشند، هم معلم خصوصی، هم مشاور و هم دوست و همدم همیشگی کودکان. 🔺چنین دستیاران باهوشی می‌توانند به زبان‌‌‌های مختلف به کودکان ما درس بدهند و به همه موضوعات علمی تسلط کامل دارند و می‌توانند بهترین و مناسب‌‌‌ترین روش تدریس هر کودک را انتخاب کنند. 🔺می‌توانند بهترین همبازی بچه‌‌‌ها باشند و آنها را به بهترین شکل سرگرم کنند و به عاملی تبدیل شوند که جای والدین را در تربیت و آموزش و بازی می‌گیرد. 🔺در اینجا با چالش عاملیت و نقش‌‌‌آفرینی روزافزون هوش مصنوعی روبه‌‌‌رو هستیم که عاملیت انسانی در درون خانواده‌‌‌ها را به چالش می‌‌‌کشد. 🔺وقتی بچه‌‌‌ها در دوران کودکی با دستیاران دیجیتال زندگی کنند به آنها عادت می‌کنند. 🔺این دستیاران دیجیتال همزمان با بزرگ شدن کودکان تکامل پیدا می‌کنند و آشنایی‌‌‌شان با آنها بیشتر می‌شود و به‌‌‌گونه‌‌‌ای به کودکان ما خدمات‌‌‌رسانی می‌کنند که مطابق میلشان است و از این نظر به میزان زیادی شبیه به پدر و مادر واقعی آن کودکان خواهند شد. 🔺دستیاران دیجیتال به‌‌‌عنوان یکی از گزینه‌‌‌های اصلی همراهی با افراد بزرگسال در آینده مطرح هستند. 🔺برای خیلی‌‌‌ها، سروکار داشتن با دستیاران دیجیتال خیلی دلپذیرتر و کم‌دردسرتر از سروکله زدن با انسان‌‌‌هاست و این یعنی کاهش روابط بین انسان‌‌‌ها. 🔺همه اینها به معنای دگرگون شدن خیلی چیزها در آینده خواهد بود؛ ازجمله تغییر یافتن خاطرات کودکی، در طبیعت بازی کردن و آموختن، دوست پیدا کردن و برقراری رابطه عاطفی با دیگران. 🔺معلم‌‌‌هایی که به نسل آینده درس خواهند داد، نه یکسری انسان، بلکه ماشین‌‌‌هایی هستند که همان کاری را انجام می‌دهند که معلم‌‌‌های انسان انجام می‌‌‌دادند؛ با این تفاوت که فاقد حساسیت‌‌‌ها، دلسوزی‌‌‌ها و عواطف انسانی هستند. 🔺در آینده، والدین با چالش جدی و جدید موافقت یا مخالفت با نقش‌‌‌آفرینی پررنگ هوش مصنوعی در زندگی کودکانشان مواجه می شوند. 🔺به احتمال زیاد، تلاش‌‌‌های پدر و مادرهای نسل فردا در محدودسازی نقش‌‌‌آفرینی هوش مصنوعی و دستیاران دیجیتال در زندگی فرزندانشان به‌‌‌جایی نخواهد رسید؛ به‌‌‌ویژه زمانی که جایگزین‌‌‌های مناسب و قدرتمندی ندارند. 🔺دیجیتالی شدن همه‌‌‌چیز موجب شده تا ما از اندیشه‌‌‌های عمیق و متمرکز شدن بر افکارمان دور شویم و کیفیت افکارمان به میزان زیادی کاهش یابد. 🔺امروزه و به میزان بسیار بیشتری در فردا، ما با حجم عظیمی از اطلاعات روبه‌‌‌رو هستیم که توسط الگوریتم‌‌‌ها و هوش مصنوعی تولید و به سمت ما فرستاده ‌‌‌شده‌‌‌ و به شکل‌‌‌های مختلفی تمرکز ما را به هم خواهند زد و ما را از اندیشه‌‌‌های عمیق و انسانی دور خواهند کرد. 🔺تمام اینها باعث می‌‌‌شوند ما آن عاملیت و استقلالی را که درگذشته از آن برخوردار بودیم از دست بدهیم و به بازیچه‌‌‌های دست هوش مصنوعی تبدیل شویم

در نهایت بازیچه دست هوش مصنوعی خواهیم شد/ هوش مصنوعی جای والدین، معلمان، دوستان و بسیاری از اطرافیان ما را خواهد گرفت...! 🔺در آینده‌‌‌ای بسیار نزدیک، بچه‌‌‌ها همراه با «دستیاران هوش مصنوعی» خود بزرگ می‌‌‌شوند؛ آن‌‌‌هم دستیارانی که به‌‌‌طور همزمان هم می‌توانند پرستار کودک باشند، هم معلم خصوصی، هم مشاور و هم دوست و همدم همیشگی کودکان. 🔺چنین دستیاران باهوشی می‌توانند به زبان‌‌‌های مختلف به کودکان ما درس بدهند و به همه موضوعات علمی تسلط کامل دارند و می‌توانند بهترین و مناسب‌‌‌ترین روش تدریس هر کودک را انتخاب کنند. 🔺می‌توانند بهترین همبازی بچه‌‌‌ها باشند و آنها را به بهترین شکل سرگرم کنند و به عاملی تبدیل شوند که جای والدین را در تربیت و آموزش و بازی می‌گیرد. 🔺در اینجا با چالش عاملیت و نقش‌‌‌آفرینی روزافزون هوش مصنوعی روبه‌‌‌رو هستیم که عاملیت انسانی در درون خانواده‌‌‌ها را به چالش می‌‌‌کشد. 🔺وقتی بچه‌‌‌ها در دوران کودکی با دستیاران دیجیتال زندگی کنند به آنها عادت می‌کنند. 🔺این دستیاران دیجیتال همزمان با بزرگ شدن کودکان تکامل پیدا می‌کنند و آشنایی‌‌‌شان با آنها بیشتر می‌شود و به‌‌‌گونه‌‌‌ای به کودکان ما خدمات‌‌‌رسانی می‌کنند که مطابق میلشان است و از این نظر به میزان زیادی شبیه به پدر و مادر واقعی آن کودکان خواهند شد. 🔺دستیاران دیجیتال به‌‌‌عنوان یکی از گزینه‌‌‌های اصلی همراهی با افراد بزرگسال در آینده مطرح هستند. 🔺برای خیلی‌‌‌ها، سروکار داشتن با دستیاران دیجیتال خیلی دلپذیرتر و کم‌دردسرتر از سروکله زدن با انسان‌‌‌هاست و این یعنی کاهش روابط بین انسان‌‌‌ها. 🔺همه اینها به معنای دگرگون شدن خیلی چیزها در آینده خواهد بود؛ ازجمله تغییر یافتن خاطرات کودکی، در طبیعت بازی کردن و آموختن، دوست پیدا کردن و برقراری رابطه عاطفی با دیگران. 🔺معلم‌‌‌هایی که به نسل آینده درس خواهند داد، نه یکسری انسان، بلکه ماشین‌‌‌هایی هستند که همان کاری را انجام می‌دهند که معلم‌‌‌های انسان انجام می‌‌‌دادند؛ با این تفاوت که فاقد حساسیت‌‌‌ها، دلسوزی‌‌‌ها و عواطف انسانی هستند. 🔺در آینده، والدین با چالش جدی و جدید موافقت یا مخالفت با نقش‌‌‌آفرینی پررنگ هوش مصنوعی در زندگی کودکانشان مواجه می شوند. 🔺به احتمال زیاد، تلاش‌‌‌های پدر و مادرهای نسل فردا در محدودسازی نقش‌‌‌آفرینی هوش مصنوعی و دستیاران دیجیتال در زندگی فرزندانشان به‌‌‌جایی نخواهد رسید؛ به‌‌‌ویژه زمانی که جایگزین‌‌‌های مناسب و قدرتمندی ندارند. 🔺دیجیتالی شدن همه‌‌‌چیز موجب شده تا ما از اندیشه‌‌‌های عمیق و متمرکز شدن بر افکارمان دور شویم و کیفیت افکارمان به میزان زیادی کاهش یابد. 🔺امروزه و به میزان بسیار بیشتری در فردا، ما با حجم عظیمی از اطلاعات روبه‌‌‌رو هستیم که توسط الگوریتم‌‌‌ها و هوش مصنوعی تولید و به سمت ما فرستاده ‌‌‌شده‌‌‌ و به شکل‌‌‌های مختلفی تمرکز ما را به هم خواهند زد و ما را از اندیشه‌‌‌های عمیق و انسانی دور خواهند کرد. 🔺تمام اینها باعث می‌‌‌شوند ما آن عاملیت و استقلالی را که درگذشته از آن برخوردار بودیم از دست بدهیم و به بازیچه‌‌‌های دست هوش مصنوعی تبدیل شویم. 🆔

ارزش پول 😊 برخلاف تصور رایج ارزش پول به عددی که روش نوشتن نیست؛ ارزش پول به تورم هم بستگی نداره؛ ارزش پول به چیزی که میتونید باهاش بخرید هم ارتباطی نداره؛ ارزش پول به میزان ثروت شما هم وابسته نیست. ارزش پول در واقع به میزان شادی بستگی داره که خرج کردن اون پول ایجاد میکنه. اگه پولی دارید که خرج کردنش خیلی باعث شادی تون نمیشه و در مقابل شخص درمانده و نیازمندی رو می شناسید که داشتن اون پول و خرج کردنش برای برآورده کردن نیازهای اولیه اش چند برابر شما خوشحالش میکنه در دادن اون پول به اون شخص نیازمند و درمانده لحظه ای تردید نکنید. با اینکار پولی که نمی تونست شما رو خوشحال کنه میتونه شخص دیگری رو چند برابر شما خوشحال کنه و از خوشحالی اون شخص شما هم چند برابر بیشتر از خرج کردن اون پول خوشحال خواهید شد و اینجوری ارزش پول خودتون رو به مراتب بالاتر بردید و یه پول بی ارزش رو به پولی بسیار بسیار با ارزش تبدیل کردید. عرض تبریک. واقعا مبارکتون باشه. 🌺 (S.Sh)

❓با کودکی که وسایل و اسباب‌بازی‌هایش را به کودکان دیگر نمی‌دهد، چه رفتاری باید در پیش گرفت؟ 🔸وسایل و اسباب‌بازی‌های کودک دارایی‌های شخصی او به شمار می‌روند؛ بنابراین خود او باید تصمیم بگیرد چه کسی و چطور از آن‌ها استفاده کند. همچنین از آنجا که حس مالکیت از ویژگی‌های دوران رشد کودک است، این موضوع امری طبیعی محسوب می‌شود. 🔹با وجود این، اگر کودک از همان ابتدا شاهد بخشش‌ها و دست‌و‌دل‌بازی‌های مادی و معنوی والدین به خودش و دیگران باشد، همچنین اگر در سنی که حس مالکیت در او ایجاد می‌شود، والدین از مخالفت، نصیحت و سرزنش بپرهیزند و به آرامی و همدلانه با او رفتار کنند، حساسیتی که به وسایل و اسباب‌بازی‌هایش دارد، کاهش می‌یابد.                     ➖➖➖➖➖ 📚نام کتاب: #سوال‌ها_و_چالش‌های_تربیتی_والدین ✍️نویسندگان: #دکتر_راشین_رجایی، #دکتر_محمدرضا_عابدی و #دکتر_مجید_کوهی_