alefma

بیانیهٔ گروهی از مترجمان ایران [گاما] در همراهی با جنبش «زن، زندگی، آزادی» ما مترجمان همیشه متن‌ها را پس از اتمامشان ترجمه کرده‌ایم. متنی که اکنون در ایران نوشته می‌شود هزاران نویسنده دارد و همزمان با نوشته‌شدنش به یک زبان ترجمه می‌شود. در این ترجمه اما تنها باید دستور زبان این جنبش را دانست. هر شهروند اکنون مترجم صدای خودش و دیگران است. ما مترجمان همانند دیگر شهروندان ایران و جهان نام رمزگونهٔ ژینا (مهسا) امینی، و دیگر زنان و مردان و کودکانِ به‌خون‌خفته و زندانی این جنبش را، در سرتاسر کشور، بارها با خود و با دیگران تکرار کرده‌ایم؛ شعار جهان‌گیر و دوران‌ساز «زن، زندگی، آزادی» را که طلیعهٔ آیندهٔ این سرزمین است شنیده‌ایم، گفته‌ایم، و به هر زبانی که می‌دانیم تکرار کرده‌ایم. ما مترجمان در کنار میلیون‌ها شهروند در برابرِ همهٔ مظاهر سلطه که همگان را، خصوصاً زنان را، به انواع انقیادها زنجیر کرده است می‌ایستیم، در برابر همهٔ تبعیض‌ها و ممنوعیت‌هایی که زندگی را در این کشور به بقای صِرف در اردوگاه‌های کار اجباری شبیه کرده است می‌ایستیم، ما در برابر فساد گسترده و دم‌افزونی که فقر افسارگسیخته و استیصالی بی‌سابقه را بر اکثر شهروندان تحمیل کرده است می‌ایستیم، ما در برابر یکایک قوانین و اقدامات موحشی که زندگی عمومی و خصوصی شهروندان را با رعب و وحشت دائمی عجین کرده است می‌ایستیم. ما در برابر دروغ‌های موهن و نفرت‌انگیز و بی‌پایان می‌ایستیم. پرسشی اگر همچنان باقی مانده باشد این است که در برابر این میزان از استبداد و فقر و فساد و تبعیض و ویرانی زیست‌محیطی چه کاری جز ایستادن در کنار این جوانان آزادی‌خواه می‌توان کرد، جوانانی که جانشان را بر سر دست گرفته‌اند و به مدنی‌ترین صورت ممکن برای احقاق حقوق بنیادین خود به پا خاسته‌اند و در خون خویش غلتیده‌اند؟ ما را هیچ‌چیز از ایشان جدا نخواهد کرد. ما مترجمان طی ده‌ها سال کوشیده‌ایم تجربه‌ها و آثار ادبی و فکری جهان را به دست شهروندان ایران برسانیم. در این راه، همان سدهایی که اکنون در برابر صدای این جنبش قد علم کرده در برابر ما بوده است. همان سدهایی که کارشان قطع ارتباط شهروندان ایران با یکدیگر و با جهان بوده است، سال‌ها بین متن‌ها و شهروندان قرار داشته. این سدها نتوانست مانع رسیدن متن‌ها به شهروندان ایران شود و اکنون نیز نخواهد توانست مانع رسیدن صدای آزادی‌خواهیِ ایشان ـــ این نویسندگان آزادی‌خواه ـــ به جهان شود، که هیچ‌کجا هیچ‌زمان فریاد زندگی، آزادی، و زن بی‌جواب نمانده است. ما مترجمان، ما شهروندان ایران، همچنان که این جنبش بزرگ به ما می‌آموزد، به عقب بازنخواهیم گشت و کوششمان را برای رسیدن به آزادی دوچندان می‌کنیم و به ایجاد روزنه‌های نو برای درهم‌شکستن سدهای سانسور برخواهیم خاست. ما از امروز کتاب‌هایی را که این سدها سال‌ها مانع رسیدنشان به شهروندان شده‌اند از هر راهی که بتوانیم بدون سانسور منتشر خواهیم کرد، گرچه واقفیم که این شعاعی از آفتاب درخشان این جنبش و جوانانش نیز نخواهد بود. هم‌صدا با میلیون‌ها شهروندِ ایران آزادی فوری و بی‌قیدوشرط همهٔ زندانیان سیاسی ـــ‌جوانانِ جنبش، دانشجویان، نویسندگان، کارگران، کارگردانان، وکلا، ورزشکاران، پزشکان، معلمان، دانش‌آموزان و دیگر گروه‌های جامعه‌ـــ را حقی می‌دانیم که اگر احقاق نشود، بی‌تردید به هر قیمتی ستانده خواهد شد؛ همچنان که حق آزادی اندیشه و بیان، حق آزادی تجمع، و حق آزادی انتخاب حکومت دموکراتیک برای ایران. ✍️ کلیک کنید: متن کامل و فهرست ۲۵۰ نفرهٔ امضاکنندگان @GAMAper

‍ چارلز برنستین، بنیانگذار جنبش شعر زبان در آمریکا و برنده‌ی جایزه‌ی معتبر بولینجن که به «نوبل شعر» معروف است، نامه‌ای را در همبستگی با ادبای زندانی در ایران نوشته و آن را به امضای بیست و هفت تن از چهره‌های شعر آوانگارد آمریکا از جمله شاعران شناخته شده‌‌ی بین‌المللی نظیر آن والدمن، پی‌یر ژوریس و جروم روتنبرگ رسانده و در وبسایت خود منتشر کرده است. متن نامه بدین شرح است: ما به عنوان شاعران آمریکایی که زندگی خود را وقف آزادی بیان کرده‌ایم، از حملات به شاعران و نویسندگان همکارمان در ایران برآشفته‌ایم. در حالی که اخبار هولناک حملات به زنان، دختران و همچنین مردان و پسران ایرانی توجه همگان را جلب کرده است، حمله به این شاعران و نویسندگان ایرانی آن‌طور که باید در رسانه‌ها بازتاب نیافته است. از سپیده جدیری، شاعر و کنشگر ممنونیم که این فهرست طولانی را که یکی از شاعران ایرانی گردآوری‌اش کرده به دست‌ ما رساند. فهرستی که به‌طرز هولناکی طویل است. ما به این شاعران و نویسندگان می گوییم که شما را در نظر داریم، برای ما مهمید، کنار شما هستیم و می‌خواهیم آثار آینده‌ی شما را بخوانیم. شعر مهم است، هم در ایالات متحده و هم در ایران. زندانی شدن این ادبای ایرانی در حکم حمله به همه‌ی ماست. برنستین در ادامه فهرستی از ادبای ایرانی که این روزها را در زندان به سر می‌برند منتشر کرده که شامل شاعران، نویسندگان و مترجمان زیر می‌شود: آتفه چهارمحالیان، امیرحسین بریمانی، سعید هلیچی، نازنین کی‌نژاد، آرش گنجی، علیرضا ایزدی، حمید جعفری نصرآبادی، توماج نورائی، آرش رمضانی، امیرحسین آتش، نصیبه نامی‌فر، محمود طراوت‌روی، کاوه و یاشار دارالشفا، رضا خندان مهابادی، کیوان مهتدی، خسرو صادقی بروجنی، نازنبن محمدنژاد، کیوان باژن، ریزان احمدی، منصوره موسوی، کرم‌الله سلیمانی، مژگان کاووسی، مهوش ثابت، ارغوان وثوق انصاری، محسن زهتابی، امیرحسین ضیائیان، حنیف خورشیدی، محمد رزازیان، فرهنگ روشنی. امضاکنندگان نامه عبارتند از: چارلز برنستین ان والدمن پی‌یر ژوریس سپیده جدیری جروم روتنبرگ سوزان هاو تایرون ویلیامز جیمز شری پیتر گیزی پاتریشیا اسپیرز جونز بروس اندروس ویل الکساندر نیکول پیرافیته جولیانا اسپار اریکا کافمن رزماری والدراپ ایلین میلز ریچل بلا دوپلسیس ماتوی یانکلویچ بری شوابسکی باب پرلمن جوآن رتالاک جان یاو داگلاس مسرلی جنیفر اسکاپاتون تونیا فاستر جنیفر بارتلت لطفا در بازنشر این نامه‌ی مهم، هم‌یاری کنید. به امید اینکه در آزادی یاران در بندمان موثر واقع شود. #زن_زندگی_آزادی #مهسا_امینی #Woman_Life_Freedom @Poetry_401 ع.ب

‍ چارلز برنستین، بنیانگذار جنبش شعر زبان در آمریکا و برنده‌ی جایزه‌ی معتبر بولینجن که به «نوبل شعر» معروف است، نامه‌ای را در همبستگی با ادبای زندانی در ایران نوشته و آن را به امضای بیست و هفت تن از چهره‌های شعر آوانگارد آمریکا از جمله شاعران شناخته شده‌‌ی بین‌المللی نظیر آن والدمن، پی‌یر ژوریس و جروم روتنبرگ رسانده و در وبسایت خود منتشر کرده است. متن نامه بدین شرح است: ما به عنوان شاعران آمریکایی که زندگی خود را وقف آزادی بیان کرده‌ایم، از حملات به شاعران و نویسندگان همکارمان در ایران برآشفته‌ایم. در حالی که اخبار هولناک حملات به زنان، دختران و همچنین مردان و پسران ایرانی توجه همگان را جلب کرده است، حمله به این شاعران و نویسندگان ایرانی آن‌طور که باید در رسانه‌ها بازتاب نیافته است. از سپیده جدیری، شاعر و کنشگر ممنونیم که این فهرست طولانی را که یکی از شاعران ایرانی گردآوری‌اش کرده به دست‌ ما رساند. فهرستی که به‌طرز هولناکی طویل است. ما به این شاعران و نویسندگان می گوییم که شما را در نظر داریم، برای ما مهمید، کنار شما هستیم و می‌خواهیم آثار آینده‌ی شما را بخوانیم. شعر مهم است، هم در ایالات متحده و هم در ایران. زندانی شدن این ادبای ایرانی در حکم حمله به همه‌ی ماست. برنستین در ادامه فهرستی از ادبای ایرانی که این روزها را در زندان به سر می‌برند منتشر کرده که شامل شاعران، نویسندگان و مترجمان زیر می‌شود: آتفه چهارمحالیان، امیرحسین بریمانی، سعید هلیچی، نازنین کی‌نژاد، آرش گنجی، علیرضا ایزدی، حمید جعفری نصرآبادی، توماج نورائی، آرش رمضانی، امیرحسین آتش، نصیبه نامی‌فر، محمود طراوت‌روی، کاوه و یاشار دارالشفا، رضا خندان مهابادی، کیوان مهتدی، خسرو صادقی بروجنی، نازنبن محمدنژاد، کیوان باژن، ریزان احمدی، منصوره موسوی، کرم‌الله سلیمانی، مژگان کاووسی، مهوش ثابت، ارغوان وثوق انصاری، محسن زهتابی، امیرحسین ضیائیان، حنیف خورشیدی، محمد رزازیان، فرهنگ روشنی. امضاکنندگان نامه عبارتند از: چارلز برنستین ان والدمن پی‌یر ژوریس سپیده جدیری جروم روتنبرگ سوزان هاو تایرون ویلیامز جیمز شری پیتر گیزی پاتریشیا اسپیرز جونز بروس اندروس ویل الکساندر نیکول پیرافیته جولیانا اسپار اریکا کافمن رزماری والدراپ ایلین میلز ریچل بلا دوپلسیس ماتوی یانکلویچ بری شوابسکی باب پرلمن جوآن رتالاک جان یاو داگلاس مسرلی جنیفر اسکاپاتون تونیا فاستر جنیفر بارتلت لطفا در بازنشر این نامه‌ی مهم، هم‌یاری کنید. به امید اینکه در آزادی یاران در بندمان موثر واقع شود. #زن_زندگی_آزادی #مهسا_امینی #Woman_Life_Freedom @Poetry_401

هنر ارنو، هنر به یاد آوردن و جدا کردن بخش‌هایی از زندگی‌ است که ممکن است خصوصی به نظر برسند اما با نوشتن، خوانا و حتی رهایی بخش می‌شوند. سبک نثر تکه تکه ارنو ممکن است خشن به نظر برسد، اما هیچ نوشتنی نمی‌تواند به‌طور کامل از تصنع فرار کند، حتی با کنترل سفت و سختی که ارنو در نوشته‌هایش اعمال می‌کند تا به شخصیت‌های اثر حس حقیقی بودن ببخشد. این صداقت تلخ در روایت، این خودداری از بی‌گناه جلوه دادن راوی، به کتاب‌های ارنو قدرتی غیرمعمول می‌دهد. برخی از منتقدان او را با «سیمون دوبووار» مقایسه می‌کنند، اما صدای معقول و متعادلی که پشت‌سر او شنیده می‌شود صدای «آلبر کامو» است. آنی ارنو درطی 20 کتاب، عمرش را وقف کاوش در زندگی خودش کرده، اما خاطره‌‌نویسی است که به خاطرات خود بی‌اعتماد است. او به صورت اول شخص می‌نویسد و بعد ناگهان از دور در مورد خودش صحبت می‌کند و خود گذشته را «دختر 58» یا «دختر S» می‌نامد. گاهی به نظر می‌رسد که او در یک عکس قدیمی یا صحنه‌ای از یک فیلم به خودش نگاه می‌کند. #آنی_ارنو #نوبل_ادبیات #محمد_آزرم

مضامين اصلي كه در بيش از پنج دهه كار آنی ارنو وجود دارد، عبارتند از: بدن و تمايلات انساني. روابط صميمانه؛ نابرابري اجتماعي و تجربه تغيير طبقه از طريق آموزش. زمان و حافظه و سوال اساسي در مورد چگونگي نوشتن اين تجربيات زندگي. در آثار ارنو، شخصي‌ترين و صميمي‌ترين تجربيات -چه از سوگواري، شرم طبقه‌بندي شده، تمايلات بشري نوپا، اشتياق، سقط جنين غيرقانوني، بيماري يا درك زمان- هميشه به صورت مشترك با ديگران درك مي‌شود و بازتابي از امور اجتماعي، سياسي و زمينه فرهنگي است كه در آن رخ مي‌دهد.ارنو پيش‌فرض‌هاي ما را از صدا و شخص منهدم مي‌كند، با لغزش بين مفرد و جمع، با استفاده از ضمايري مانند «ما» و «او» در حالي كه از وضعيت تعريف‌كننده خاطرات: «من» اجتناب مي‌كنيم.اين انهدام چقدر هيجان‌انگيز است؟ چگونه بازي را تغيير مي‌دهد؟ با واگذاري «من»، ارنو به‌ طور موثري مركزيت خود را نيز رها مي‌كند و به سمت ديدگاهي مي‌نويسد كه مشاركتي‌تر -يا حداقل، مشترك‌تر است. گروه كري كه در آن تجربه فردي به صورت جمعي ارايه مي‌شود و همه ما در خير و شر آن نقش داريم. #آنی_ارنو #نوبل_ادبیات #محمد_آزرم https://b2n.ir/m43892

یادداشت #محمد_آزرم در روزنامه اعتماد درباره تعهد و سیاست در شعر #یدالله_رویایی https://rb.gy/crmeri

یادداشت #محمد_آزرم درباره شعر حجم #یدالله_رویایی در روزنامه آرمان ملی https://rb.gy/irrzdt

گفت و گو با #محمد_آزرم درباره #یدالله_رویایی

#محمد_آزرم #کارگاه_شعر