جریانـ

✳️ هاجر صفرزاده، ملی‌پوش پارادوومیدانی ایران، در مسابقات جهانی ۲۰۲۴ ژاپن با عملکردی درخشان و ستودنی مدال طلای ۴۰۰ متر را کسب کرد. او با شکستن رکورد آسیا و کسب ورودی مسابقات پارالمپیک ۲۰۲۴ فرانسه پیروزی مهمی را در عرصه بین‌المللی برای ایران رقم زد. در شرایطی که این دختر شجاع با لباسی پوشیده و سنگین‌تر از سایرین و بدون راهنمای همراه، با رکوردشکنی، قهرمان جهان شد، رسانه‌ها آنطور که شایسته او بود، پیروزی‌اش را پوشش ندادند. ‏قهرمانی‌ات مبارک دختر ایران! 🔗 منبع: کانون زنان ایرانی #ورزش #زنان_ایرانی @Jaryaann

🎭 بیچاره آدمیان... که گرفتار دام تن‌اند؛ تقلا می‌کنند تا آزاد شوند، تا نجات یابند... به دامی سخت‌تر گرفتار می‌شوند، به دام ذهن. و این را رستگاری می‌نامند! فقط زندان خود را عوض می‌کنند_ دیوارها دیگر نه از سنگ‌اند و گچ و میله‌های آهنین، که از جنس امید و رؤیایند. زندان خود را عوض می‌کنند، و این را آزادی می‌نامند! 📖 نمایشنامۀ بودا ✍🏼 #نیکوس_کازانتزاکیس | ترجمه: #محمد_دهقانی 🎨 نقاشی امپراتوری نور اثر رنه ماگریت 🔗 منبع: کانال دکتر محمد دهقانی #کتاب #بودا #ذهن #آزادی @Jaryaann

🎶 چهارمضراب دشتی استاد #جلیل_شهناز تار: الهه میرزایی | ویولنسل: حمیرا میرزایی 🔗 منبع #موسیقی @Jaryaann

🔘 این ویدئو در مورد کهن‌ترین کشور جهان که به تازگی در تیک‌تاک توسط یک حساب پرمخاطب (با بیش از ۵ میلیون دنبال‌کننده) منتشر شده و تنها در همین صفحه تا اینجا بیش از ۲ میلیون بار دیده شده است گویای نکات جالبی است: این که اکثریت مطلق مخاطبان پاسخ درستی به این پرسش ندادند شاید خیلی عجیب نباشد، اما این‌که جز چند نفری که به چین و مصر اشاره کردند باقی‌شان بی‌ربط‌ترین گزینه‌ها را گفتند اگر از سوی مخاطبان ایرانی رخ می‌داد به احتمال زیاد تعبیر به بی‌سوادی و فقر دانش ما ایرانی‌ها می‌شد. از آن مهم‌تر و دردناک‌تر این‌که در داخل کشور نه تنها طی چند دهه اخیر تقریباً هیچ بهره‌ای از این ظرفیت تاریخی و تمدنی استثنایی، برای بازنمایی تصویر ایران در افکار عمومی جهان، ایجاد بستری برای نقش‌آفرینی علمی، فرهنگی و ورزشی در سطح بین‌المللی و جذب گسترده گردشگران خارجی و ... نمی‌برد بلکه فعالیت‌های گسترده و زیادی در جهت برعکس رخ داده و ایران در کلیدی‌ترین موقعیت جغرافیایی، از بسیاری از مناسبات و ارتباطات روز دنیا دور مانده و تقریباً در تمامی کلان‌پروژه‌ها و راه‌های تجاری و ارتباطی شرق با غرب به شیوه عجیبی دور زده شده است. برخلاف بسیاری از کشورهای تازه‌تأسیس همسایه که در این سالیان با دستانی خالی از سرمایه‌های فرهنگی و تاریخی با برنامه‌ریزی و پشتکار کوشیده‌اند تصویر جذاب و دلربا از خود در دنیا ارائه کنند و تبدیل به قطب‌های علمی، ورزشی، هنری و اقتصادی در منطقه و حتی دنیا بشوند. ⬅️ دیدن ویدئو در تیک‌تاک #تاریخ #ایران @Jaryaann

❗️اینکه حتی یک تشریفات ساده را هم نمی‌توانند منظم و باشکوه برگزار کنند یک نقص موردی نیست که فقط به دلیل مدیریت‌ ضعیف باشد. این بخشی از روند بزرگ‌تری است که همه ابعاد اداره کشور و حتی زندگی ما را در بر گرفته‌است. این روند که من اسمش را انحطاط استانداردها می‌گذارم حداقل سه علت دارد: ۱) کشور فقیر شده و فقر دشمن نظم، زیبایی و دیسیپلین است. پول که نباشد نه انگیزه هست نه توان خرج کردن برای آموزش و ابزارهایی که استانداردهای بالا در هر چیزی اقتضا می‌کنند. پول که نباشد این کارها تجمل و اتلاف است و هر کاری سردستی انجام می‌شود. ۲) کشور منزوی شده و انزوا سطح انتظار و استانداردها را پایین می‌آورد. برعکس آن، رفت‌وآمد، دیدن [دیگر کشورها] و کسب تجربه‌های متنوع باعث می‌شود سطح انتظار افراد رشد کند و استانداردها ناخودآگاه بالا برود. ۳) اداره خیلی از امور دست آدمهایی است که سلیقه زیبایی‌شناسانه بالایی ندارند. این سلیقه با گشودگی در برابر تنوع و تجربه زیسته‌ غنی رشد می‌کند. کسی که در زندگی شخصی‌‌اش در معرض تنوع نبوده و در فضای بسته رشد کرده، طبیعی است که زیبایی‌شناسی مبتذلی داشته باشد و چنین آدمی طبعاً استانداردهای نهاد تحت مدیریتش را هم به حد سلیقه شخصی‌اش فرومی‌کاهد. دردناک‌ این است که چنین آدمهایی آنچنان زیاد شده‌اند که دیگر استاندارد را اینها تعیین می‌کنند. به قول فروغ "در سرزمین قدکوتاهان معیارهای سنجش بر مدار صفر سفر می‌کنند" کشور گرفتار این انحطاط شده و هر چیز و هر جا را می‌بینی ابتذال و سرهم‌بندی و پیش‌پا افتادگی و به‌هم‌ریختگی و بی‌نظمی و بی‌کیفیتی به چشم می‌آید. ✍🏼 نیما نامداری 🔗 منبع: توئیتر نویسنده ‼️ پی‌نوشت: در کنار این عوامل، در این سالیان فرایند گسترده مهاجرت نخبگان نیز باعث کاهش کیفی و کمی سرمایه انسانی کشور شده است. #وضعیت @Jaryaann

✨ ادای احترام به تکاوران ارتش که در جریان مقاومت در خرمشهر شهید شدند. اثری میهن‌دوستانه، مستقل و غیردولتی از گروه بزرگ سازهای ایرانی شاهو به آهنگسازی حامد صقیری، فرزند شهید سرلشکر مصطفی صقیری از خلبانان ارتش در این نماهنگ زیبا و تأثیرگذار که چند سال پیش منتشر شده است، بازماندگانِ تکاوران ارتشیِ پایگاه دوم دریایی بوشهر که ۳۴ روز در خرمشهر دلاورانه ایستادگی کردند، سال‌ها بعد، با صورت‌هایی تکیده‌تر اما با اراده‌ای همچنان استوار و مهر و عشقی همان‌قدر راسخ به میهن، با فرماندهی ناخدا یکم،‌ هوشنگ صمدی، در کنار درختان سربریدهٔ سربلند و ایستاده، با همراهی نوازندگان جوان گروه «شاهو» یاد و نام شهیدان هم‌رزم‌شان در خرمشهر را گرامی می‌دارند. 🔺از آلبوم سروها ایستاده می‌میرند کارگردان: احمد موسوی ▫️بازنشر به مناسبت فرا رسیدن سالروز آزادسازی #خرمشهر، در ۳ خرداد ۱۳۶۱ و پس از ۵۷۶ روز اشغال #برای_آزادی ‍#تاریخ #جنگ #شجاعت #ایران‌دوستی @Jaryaann

❇️ این عکس تاریخی از بهرام محمدی‌فرد متعلق به اوائل آبان ۱۳۵۹ و کمی پیش از سقوط کامل #خرمشهر است. آن طرف دیگر پل را که تنها پل باقی‌مانده میان خرمشهر و آبادان است، نمی‌بینیم اما در این سو این ۵ تن که در این قاب دیده می‌شوند، آخرین نفراتی هستند که قبل از سقوط شهر به آن سوی پل رفتند تا با دستانی تقریباً خالی در برابر تجاوز تانک‌های عراقی به ایران بایستند یا لااقل زمان بیشتری برای حفظ جان غیرنظامیان بخرند؛ نام‌شان هم در جایی ثبت نشده است. یادشان گرامی. #تاریخ #جنگ #شجاعت #ایران‌دوستی در «جریان» باشید. @Jaryaann

✨ دوم خرداد، زادروز انسانی فرهیخته و گران‌قدر، دانشمندی فروتن، کم‌سخن، پُرکار، اهل معنی و صاحبدل، نکته‌دان و نکته‌بین استاد #محمدعلی_موحد را شادباش می‌گوییم. در ادامه دو پیشنهاد از ایشان را به قلم صدیق قطبی می‌آوریم: «افزون بر ده سال پیش، زمانی که دانشجو بودم، در مجلس نکوداشتی شرکت کردم که دکتر محمدعلی موحد هم حضور داشتند. نخستین باری بود که ایشان را می‌دیدم. موحد دو توصیه کرد. یکی اینکه: آسمان شو ابر شو باران ببار ناودان بارش کند نَبوَد به کار (مثنوی/دفتر پنجم) وقتی غنی و مایه‌ور از معنا و معرفت باشید، بارش‌های‌تان به کار می‌آید. تکاپوها و پویه‌های اجتماعی ما باید پشت‌گرم به آگاهی‌های ژرف و نظرورزی‌های وسیع باشد. بارش‌های ما آسمانی باشد و نه ناودانی. توصیه‌ای دومی هم داشت: رو کرده به من گفت که ای طالب دین پیوسته برین باش بر این که «چه کنم» (مولانا) در هر حال و موقعیتی به این اندیشیدن که من چه می‌توانم بکنم؟ چه کاری (جز نالیدن و شاکی بودن) از من ساخته است؟ من چه نقشی می‌توانم در بهبود خود و جهان، یا دست‌‌ِ کم کاستن از خرابی‌های خود و جهان، داشته باشم؟» در «جریان» باشید. @Jaryaann

📚 پیشنـهاد مطـالعه (معرفی پنج متن) برای گذرِ سنجیدۀ ایرانیان از این پیچِ تند تاریخی-اجتماعی-سیاسی که در آن هستیم، خواندنِ چه کتاب‌هایی را می‌توان تعیین‌کننده و ضروری دانست؟ اگر بخواهیم در صحنۀ سیاست آب در هاون نکوبیم، چه دیندار باشیم و چه بی‌دین، چه چپ باشیم و چه راست، چه از جمهوریت دفاع کنیم و چه پادشاهیِ مشروطه، باید در عرصۀ مباحثات و کنش‌های سیاسی از حداقلی از سواد فلسفی-اجتماعی-سیاسی برخوردار باشیم و با چند مفهوم کلیدی آشنا. حال اگر بخواهیم فقط به اندازۀ انگشتان یک دست، متن (کتاب/ مقاله) معرفی کنیم که برای عموم شهروندان ایرانِ امروز، با تخصص‌های مختلف، از پزشک، مهندس، مدیر و مشاور گرفته تا معلم، دانشجو، سیاست‌گذار و پژوهنده، و دیگر شهروندانِ خواهان ارتقاء فرهنگ سیاسی، قابل استفاده باشند، این متون کدام‌اند؟ متن‌هایی که در عین اهمیت، حتی‌المقدور کم‌حجم و خوش‌خوان باشند. قطعاً این فهرست پیشنهادی مبتنی بر سلیقۀ شخصی و فهم نگارنده است و دیگر اهالیِ کتاب و اندیشه می‌توانند فهرست موجز دیگری دراین‌باره پیشنهاد کنند. به گمانِ بنده این فهرست شامل یک شرطِ لازم و حداقلی بسیارتأثیرگذار، برای ارتقاء آگاهی و کنشگریِ سالم و سنجیده برای هر شهروند جهانِ جدید، به‌ویژه ایرانیان در شرایط کنونی است. 🔸 آنچه با مطالعۀ پنج متن پیشنهادی می‌یابیم: 🔺 الف) آشنایی با بنیان‌های مفاهیم کلیدی و پایه‌ مانند: تساهل(تولرانس)، تکثّر (پلورالیزم)، مرز جهان‌نگریِ شخصی با امرسیاسی (سکولاریزم)، حقوقِ بشر، و در رأس آن «آزادی» در معنای امروزین و مدرن؛ 🔺 ب) بلوغ فکری و نقادانه‌اندیشی، همچون موضعی بین دو وضعیتِ افراطی: ۱- تسلیم و تقلیدِ آموزه‌های ازمابهتران، یا ۲- عصیان علیه هر فرمان و نظمِ مستقر؛ 🔺 ج) آشنایی با «حلقۀ مطالعه»، به‌مثابۀ نهادِ مدنیِ مؤثر در کنشگری اجتماعیِ آگاهانه و مسئولانه، در غیابِ شرایط مناسب برای فعالیتِ مؤثرِ احزاب، اتحادیه‌ها و گروه‌های رسمیِ سیاسی و صنفی. 💢اینک فهرست: ۱- نامه‌ای درباب تساهل، جان لاک، شیرزاد گلشاهی کریم، نشرنی، شامل یک مقدمۀ ارزشمند حدود چهل صفحه‌ای به قلم مترجم، و حدود نود صفحه متنِ رسالۀ جان لاک، فیلسوف انگلیسیِ قرن هفده. ۲- رساله درباره آزادی، جان استورات میل، جواد شیخ‌الاسلامی، انتشارات علمی‌وفرهنگی. ۳- روشنگری چیست؟ ایمانوئل کانت. ترجمۀ فارسی اصل مقاله حدود ۵-۶ صفحه است. نخستین ترجمۀ فارسی از این مقاله، به قلم همایون فولادپور، در مجلۀ کلک، شمارۀ ۲۲ (دی ۱۳۷۰) منتشر شد. این مقاله اینک در اینترنت قابل دست‌یابی است. اما اگر علاقه‌مندان بخواهند این مقاله را در کنار چند مقالۀ مشابه به‌صورت کتاب داشته باشند، به این کتاب حدود ۱۳۰ صفحه‌ای مراجعه کنند: - روشن‌نگری چیست، نظریه‌ها و تعریف‌ها، گردآوریِ ارهارد بار، ترجمۀ سیروس آرین‌پور، انتشارات آگاه. ۴- اعلامیۀ جهانیِ حقوق بشر. این اعلامیه شامل سی ماده است که به گونه‌های مختلف در متون کاغذی و الکترونیک قابل دسترس است. این متن را می‌توان در قالبِ فقط دو-سه صفحه فشرد. با همۀ کوچکیِ این متن، می‌توان آن را مهم‌ترین متنِ سیاسیِ قرن بیستم، و ازجملۀ جهان‌گیرترین متونِ موردِتوافق نسبی در تاریخ گونۀ انسان دانست. صدالبته به این متن نقدها وارد کرده‌اند و همچنان می‌توان کرد، اما این از اهمیت آن به‌مثابۀ عصارۀ درک انسان‌ها از حقوق پایۀ خود و بستری برای مباحثات و گفتگوی سیاسی نمی‌کاهد. این متن نه تنها در نظامِ رسمیِ تعلیم‌وتربیت ما جایی درخور ندارد، بلکه احزاب و گروه‌های سیاسی هم آن‌قدر که باید به درک و ترویج آن اهتمام نکرده‌اند. در زبان فارسی، این دو کتاب این متن را به اضافۀ تاریخچۀ تدوین و ضمیمه‌های الحاقی در خود دارند: - درخانه اگر کس است، محمدعلی موحد، نشرکارنامه. - حقوق بشر، مایکل فریمن، محمد کیوانفر، انتشارات هرمس و ناقد. ۵- محفل‌های مطالعه و دموکراسی در سوئد، استفان لارسون، منوچهر حقیقی راد، مقاله‌ای با حدود ۵۰ صفحه منتشر شده در مجلۀ ارغنون ۲۰، ۱۳۸۱. ✍🏼 #اردشیر_منصوری 🗓 اسفند ۱۴۰۲ 🔗 منبع و متن کامل: کانال گفتارها #کتاب #آزادی #رواداری #مدارا #حقوق #اندیشه @Jaryaann

❌ ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۱ مردمی که از جمعه‌بازار حیوانات کارگزاری بندرعباس عبور می‌کردند در کنار فروش سایر موجودات به موردی عجیب برخوردند‌‌. مردی دو‌ انسان را به فروش گذاشته بود. آن‌ها با پارچه‌ای به فروشنده بسته شده و در انتظار مشتری بود‌ند. فروشندگان بازار که خود انواع حیوان را در تله و قفس و زنجیر اسیر کرده بودند به این انسان‌فروشی معترض شدند. آن‌ها از پاسخ‌های فروشنده خشمگین‌‌تر می‌شوند و در نهایت به نیروی انتظامی زنگ می‌زنند و فروشنده و دو اسیر دستگیر می‌شوند. ❗️اما ماجرای این انسان‌فروشی چه بود؟ سه تن از تئاتری‌های بندرعباس (محمد سایبانی، جواد انصاری زاده و محسن کمالی) در اعتراض به اسارت وحشیانه #حیوانات و رفتار دردناک فروشندگان با آن‌ها در بازار کارگزاری تصمیم می‌گیرند این پرفورمنس را با عنوان «براده‌های آدم» اجرا کنند‌. اجرایی که سر و صدای زیادی به پا کرد تا شاید بخشی از زجر حیوانات اسیر را به نمایش بگذارد. 🔗 منبع: هادی کیکاووسی 📷 تصاویر: پایگاه خبری دیده‌بان حقوق حیوانات ⬅️ توضیحات و تصاویر بیشتر در «جریان» باشید. @Jaryaann