روانشناسی نوین

#آلبر_کامو در افسانه سیزیف جمله‌ی وحشتناکی دارد که می‌گوید: “شکاف عمیقی وجود دارد بین آرزوهای انسان و تلاش‌هایی که برای رسیدن به آن آرزوها انجام می‌دهد.“ انسان، دست خودش نیست. رویا می‌پرورد و لزوما هرچقدر خودش را به آب و آتش بزند به  تمامیت رویاهایش نمی‌رسد. در آن شکاف، در آن شکاف که لزوماً با تلاش آدمی پر نمی‌شود… در آن شکاف که رویاهایی دست نخورده و نرسیده و کال باقی می‌مانند به زعم من، تمامی دردها و ملال‌های یک انسان نهفته است. شکافی که مملو از  نرسیدن‌ها و شکست‌ها و خیرگی‌های انسان به آرزوهای ممتد و مدامش هستندو روزی می‌رسد که انسان می‌پذیرد، بعضی از آرزوها قرار است در شکوه یک رویا باقی بماند. نه برای آنکه انسان از تلاش دست کشیده. نه. بعضی از آرزوها باید آرزو بمانند و انسان تنها خودش می‌داند که چرا دست از خیرگی به آن بر نمی‌دارد اگر به من باشد، من در تمام عمرم به بافتن رویا مشغولم. بی‌آنکه حریص رسیدن به آن باشم. رویا با تمام جزئیاتش، شکوه تخیل یک انسان است و تخیل تنها چیزیست که تقدیر، قدرت ستاندن آن را از انسان ندارد. @PsychologyToday

چیزی به عنوان زیبایی وجود نداره. خصوصا در صورت انسان، چیزی که اسمش را گذاشته‌ایم "ریخت شناسی" تمامش یک‌جور نظام‌بندیِ ریاضی‌وار و خیالیِ اجزای صورت است. مثلا دماغ زیادی بیرون نزده باشد. لاله‌های گوش بزرگ نباشد. موها بلند باشد، خط ریش‌ها مد روز باشند و از این جور چیزها. این سراب عمومیت بخشیدن به همه چیز است. مردم به بعضی چهره‌ها می‌گویند زیبا، ولی در حقیقت آن‌ها زیبا نیستند، معادله‌ای ریاضی هستند که حاصلش صفر است. در واقع زیباییِ حقیقی... زیبایی سیرت است نه شکلِ ابروها. چارلز بوکفسکی

ماهیت متغیر انسان هایدگر معتقد است که ما آن چیزی هستیم که انتخاب می‌کنیم که باشیم و دارای ماهیتِ انسانیِ ثابتی نیستیم. هنگامی می‌شود گفت شما دارید به روشی اصیل زندگی می‌کنید که هر موقعیتی را همانگونه که پیش می‌آید در نظر گرفته و ماهیتِ حقیقیِ خود را از طریقِ رفتار و طرزِ برخوردِ خود بروز دهید. در غیرِ این صورت شما دارید سعی می‌کنید که از ترس و اضطرابِ خود، با تن دادن به آنچه دیگران از شما انتظار دارند، فرار کنید. #هایدگر #زندگی