دیپلماسی

بسیاری آدمها فقط به این دلیل شریف اند که احمق اند 👈داستایوفسکی @bestdiplomacy

🔵🔴اگر عراق در  زمان شاه حمله کرده بود چقدر دوام می آوردیم ؟؟ #هوشنگ_صمدی، فرمانده گردان تکاوران دریایی ، از قهرمانان نبرد #خرمشهر در مصاحبه با حسین دهباشی پاسخ میدهد : اگر شاه دستور حمله به عراق را صادر می کرد ، 🔦عراق در مقابل ارتش شاهنشاهی ایران یکروز بیشتر دوام نمیاورد. 🔦لشکر ۹۲ زرهی اهواز به تنهایی می توانست مقابل کل لشکر های عراق بایستد. 🔦توپخانه ارتش ، هاورکرافت ها ، هوانیروز ارتش شاهنشاهی که به ازای هر تانک عراق یک کبرای آماده پرواز داشت. #برگی_ازتاریخ @bestdiplomacy

#مهاجرت نمیکنیم و تلاش میکنیم #ایران را بسازیم برای ما هیچ جا وطن نمیشود سخنانی از دکتر #اسماعیل_کهرم پروفسور #جمشید_ممتاز استاد برجسته حقوق و..... مهم است که به وجود کشورمان افتخار کنیم ؛ ولی مهمتر از آن این است که : “کاری کنیم” کشورمان به وجودمان افتخار کند . . . #آموزنده @bestdiplomacy

🔵🔴 سایه سنگین خشونت 🔹بزرگترین چالش ایران در سال‌های پیش رو نه آب خواهد بود،نه فقر، نه بیکاری و نه هیچ‌کدام از ابرچالش‌هایی که زیاد گفته می‌شوند؛ چالش ایران آینده(حداقل تا ۲۰ سال دیگر)خشونت خواهد بود. خشونت پیامد تمامی ابرچالش‌ها است، فردی که احساس تبعیض می‌کند یا درآمد ندارد یا ارزش‌های آموخته‌شده‌اش با واقعیت زیسته‌اش در تعارض است؛خشمگین می‌شود و این خشم، می‌تواند به خشونت عمومی و فراگیر ختم شود. 🔹نشانه نخستین خشونت گفتاری در شبکه‌های اجتماعی فارسی‌زبان هشداری جدی است به ما.هیچ رویدادی نیست که تبدیل به روزنه‌ای برای پرتاب خشونت بخشی از مردم بر بخشی دیگر نشود. از جایزه کن بردن اصغر فرهادی تا مدال طلای تیراندازی، تا رویارویی دو ایرانی در المپیک،یکی با پرچم ایران و دیگری با ۳رنگ پرچم ایران بر لباس(هرچند در قالب تیم پناهجویان) تا انتشار نام و عکس کارمندان روبیکا تا … زمینه‌ای بوده است برای برون‌ریزی خشم و ناامیدی در قالب کلمات.فضای مجازی نگاشت دنیای واقعی ماست و این همه خشونت مجازی، یعنی چالش اصلی در حال بروز در جامعه واقعی ماست. 🔹واورنه‌خوانی تاریخ ترسناک‌ترین جنبه بروز خشونت در جامعه ایران پررنگ شدن جمله‌ی وارون‌شده ماندلا است.ماندلا در زمان انقلاب در آفریقای جنوبی و پایان آپارتاید، تنها از طریق کاهش خشونت،توانست انسجام اجتماعی جامعه‌اش را حفظ کند و هزینه‌های تغییرات ساختار سیاسی را کاهش دهد.او با سیاست معروف «می‌بخشم، اما فراموش نمی‌کنم» توانست خشونت را در جامعه‌اش کنترل کند.ماندلا خوب می‌دانست که تجربه سال‌های آپارتاید می‌تواند تبدیل به ابزار انتقام‌جویی‌ها شود؛ و می‌تواند چرخه خشونت را در کشور به مرحله غیرقابل بازگشت برساند. به همین دلیل بود که او سیاست دوران گذار را در یک جمله خلاصه کرد:«می‌بخشم، اما فراموش نمی‌کنم».نه آن‌که ماندلا یا سیاه‌پوستان آفریقای جنوبی کم درد کشیده باشند، یا کم کشته داده باشند؛ بلکه رهبران آفریقای جنوبی خوب می‌دانستند بازکردن مساله انتقام‌گیری جامعه را به سمت یک خشونت کامل می‌برد.در درگیری‌های سال‌ها مبارزه میان دو طرف، خون‌های بسیاری ریخته شده بود؛ پس خشونت تنها ابرچالش پیش روی ماندلا بود؛ پیش از توسعه،پیش از احقاق حقوق مردم سیاه‌پوست. 🔹بر اساس این سیاست،هر شهروند می‌توانست به رفتارهای غیراخلاقی دوره آپارتایدش صراحتا اعتراف کند؛ بنویسد و انتشار عمومی هم یابد؛اما به دلیل آن‌که بخشی از این اشتباهات، یک اشتباه دسته‌جمعی بوده است؛ بخشی از آن حاصل تبلیغات حکومتی و بخش عمده‌ای از آن‌ها فاقد انگیزه‌های شخصی و حتی امتناع از آن همراه با کیفر بوده است؛ باید بخشیده شوند. اما فراموش نمی‌کنیم چرا که تاریخ باید عبرت آیندگان شود.در سیاست ماندلا اگر کسی به رفتار نادرست‌اش اعتراف نمی‌کرد و بعدترها مستنداتی علیه او یافته می‌شد، امکان دادگاهی‌شدن و مجرم شناخته‌شدن را داشت.از این طریق افراد انگیزه می‌یافتند تا اشتباهات خود را تا حد ممکن افشا کنند.ماندلا از جامعه‌اش خواست تا همدیگر را ببخشند.او رهبر بزرگی بود، چون آینده جامعه‌اش را قربانی گذشته نکرد. انتقام‌گیری لذت فردی برای بسیاری از مردم عامه داشت؛ اما آینده جامعه را از بین می‌برد.شعار «می‌بخشم، اما فراموش نمی‌کنم» برای دنیا مهم بود: فراموش نمی‌کند تا تاریخ به عنوان آموزگار جامعه بیش از گذشته مانع از تکرار اشتباهات شود. می‌بخشد تا جامعه درگیر خشونت‌های بی‌حاصلی نشود که روز به روز آینده را ترسناک‌تر کند. 🔹حالا پس از ۳دهه از یک تجربه جهانی موفق، در ایران و در کمال حیرت جمله «نه می‌بخشم و نه فراموش می‌کنم»در روزنامه‌ها و شبکه‌های اجتماعی به وفور دیده می‌شود! جمله‌ای که از سر تاریخ‌ناخوانی باشد یا از سر شرارت، فرقی ندارد؛ نتیجه‌اش تزریق هر روزه خشونت است به جامعه‌ای است که در آستانه تحریک عمومی قرار دارد.خشونت افسارگسیخته در قالب درگیری‌های کلامی آغاز می‌شود؛ مانند پرخاش‌گری در شبکه‌های اجتماعی. در گام دوم منازعات خیابانی (و حتی خانوادگی) گسترش می‌یابد؛ که نشانه‌های آن در لابه‌لای آمارها پنهان شده است. 🔹در گام سوم این خشونت مهارنشده می‌تواند تبدیل به خشونت‌های گسترده به اتکاء ایدئولوژی، سیاست یا حتی منافع اقتصادی شود.خشونت‌هایی که بر اساس آموزه‌های تاریخی امکان زمینه‌سازی برای یک مشت آهنین را هم فراهم می‌کند. فراموش نکنید چگونه بی‌محابا زمینه‌های خشونت توسط چه کسانی در حال تزریق به جامعه است؛ و حداقل نگذاریم ما بخشی از این چالش تاریخی شویم.نگذاریم ما چرخ‌دهنده‌های دستگاه خشونت عمومی شویم؛ هر چیز را بهانه پرتاب ناامیدی‌ها و رنج‌های خود بر سر دیگرانی نکنیم که اتفاقا شدیدا شبیه خود ما هستند. دیگرانی که مشابه ما با همان اندازه از کمبود اطلاعات و قضاوت‌های اشتباه در سوی دیگر میدان بر ما خشم گرفته‌اند. ✍ امیر ناظمی T.me/bestdiplomacy

🔵🔴مخالفت مجمع تشخیص با لایحه حجاب و عفاف! رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام به عنوان رییس هیات عالی نظارت بر اجرای سیاست‌های کلی نظام، به جنتی دبیر شورای نگهبان نامه نوشته و مصوبه مجلس درباره حجاب را مغایر با سیاست‌های کلی نظام در حوزه اقتصاد مقاومتی دانسته است. آملی لاریجانی تصریح کرده که برداشت جریمه از حساب زنان، باعث بی‌اعتمادی به نظام بانکی و خروج سپرده‌های بانکی می‌شود. 🔦شرق @bestdiplomacy

صادق الحسینی پژوهشگر اقتصادی: ایران در خطر است ایران دو راه دارد استهلاک یا انباشت ثروت ما داریم راه استهلاک رو میریم بنظر من ما مردم خطر رو نفهمیدیم! @bestdiplomacy

پربازدیدترین هفته

‍ در #رومانی ،افسران پلیسی بودند که وظیفه آنها این بود که زنان زیر چهل و پنج سال را هر سه ماه یک بار برای معاینه به درمانگاه ببرند.مردم اسم این ها را گذاشته بودند"پلیس قاعدگی".زنی که آبستن تشخیص داده می‌شد باید در زمان مقرر فرزندش را به دنیا می‌آورد وگرنه کارش به دادگاه و زندان ختم می‌شد. #چائوشسکو، دیکتاتور کمونیست رومانی،سودای افزایش جمعیت کشورش را داشت.او سقط جنین برای زنان زیر چهل و‌پنج سال را‌ ممنوع کرده بود.در یک سخنرانی گفت:"جنین مال کل جامعه است.هر کس که از بچه دار شدن اجتناب کند در حکم فرد خائنی است که قوانین تداوم نسل کشورمان را نقض کرده است".به این ترتیب جلوگیری از آبستنی ممنوع،آموزش امور جنسی در مدارس متوقف، و حداقل سن ازدواج برای دختران پانزده سال اعلام شد.پلیس قاعدگی زنان را از محل کارشان جمع‌آوری و برای معاینه به درمانگاه می‌برد.به این ترتیب سقط جنین‌های زیر پله‌ای افزایش یافت.هر سال حدود هزار زن به دلیل این عمل‌های غیر استاندارد می‌مردند.وجه تراژیک دیگر قضیه، افزایش یتیم‌خانه‌های دولتی در سراسر کشور بود.بعدها معلوم شد که نیم میلیون کودک یتیم،که پدر و مادرهایشان به دلیل فقر رهایشان کرده بودند،ثمره سیاست‌های جمعیتی چائوشسکو بود.البته رژیم سیاست‌های تشویقی هم داشت:به زنانی که پنج فرزند داشتند مدال مادرانگی اعطا می‌شد،به مادرانی که بین هفت تا نه بچه داشتند نشان افتخار مادرانگی و به مادرانی که بالای ده فرزند داشتند نشان مادر قهرمان داده می‌شد.از سوی دیگر مادرانی که سنشان از بیست و پنج سال گذشته بود و هنوز بچه دار نشده بودند باید مالیات های کلان به دولت می‌پرداختند. نکته جالب این است که عموم دیکتاتورها گمان می‌کنند که افزایش جمعیت به نفع آن‌هاست اما عملا ثابت شده جوان‌ها همیشه موتور محرکه مقابله با نظام‌های دیکتاتوری هستند.به نظرم یک دیکتاتور عاقل باید یک جمعیت پیر و از کار افتاده را به یک جمعیت جوان و‌ پرانرژی ترجیح بدهد.در انقلاب رومانی نیز ،همان کودکان یتیمی که به «کودکان چائوشسکو »معروف شده بودند و قرار بود حامی اول رژیم کمونیستی باشند بعدا تبدیل شدند‌ به جوانانی پرانگیزه که نقش اصلی را در نبردهای خیابانی بازی کردند‌ ؛ نبردهایی که سرانجام به اعدام دیکتاتور ختم شد. ✍بیژن اشتری/مترجم و نویسنده T.me/bestdiplomacy