مَلَجا

اشتباه نبود. از بچگی علاقه داشتم اما نه علاقه‌ای که تو بزرگسالی هم ادامه‌ش بدم و ازش لذت ببرم. رشته‌م مترجمی زبان بوده.

گفتی رشته تحصیلیت رو اشتباه انتخاب کردی رشته ات چی بود

ترمیم و برگشت دوباره‌ی خودت به خودت؛ بگذر ببخش رها کن و خودت رو بیشتر از هرکسی دوست داشته باش و‌ بهش بها بده.

به نظرت غرور و شخصیت خرد شده رو چطور میشه ترمیم کرد؟ کسی که بخش زیادی از خودش و احساساتش رو از دست داده چیکار میتونه انجام بده دیگه؟

روزی هزار بار با خودم تکرار می‌کنم که "حال روحی بدت این حق رو بهت نمیده که با گفتار و رفتارت به دیگران آسیب بزنی."

تا توی موقعیتش قرار نگیری متوجه نمیشی … به نظرم می‌تونی دوست داشته باشی باز هم کسی یا کسایی رو. منتهی یه سری اتفاقات، چیزها یا ختی حسی که تو یه رابطه داشتی ممکنه دیگه تکرار نشه. حتی ممکنه با کیفیت بهتری تکرار بشه. نمی‌دونم هرچیزی ممکنه، فقط نترس. نترس جان‌سوزه.

می‌دونی از چی می‌ترسم مثلا؟ می‌ترسم دیگه نتونم کسیو اونقدر دوست داشته باشم...

حرفم نمیاد یکم بی‌انرژی و دل‌گیر شدم یهو

تو حرف بزن برامون

حرف بزنیم؟ t.me/HidenChat_Bot?start=5237177875