Dark🖤

خیلی از ارتباط هامون اینجوری بود که هوشنگ ابتهاج میگه: "آدم ها تا سرحدِ مردن از خودشون خسته ات می کنند؛ ترکت نمی کنند اما مجبورت می کنند ترکشان کنی. آن گاه تو می شوی بنده ی سر تا پا خطا کار"

هرکسی رو آدم حساب نکنید! ۲ هزاری رو ۵ هزاری حساب کنی باید ۳ هزار تاوان بدی. حکایت خیلیاست...

بهترین نسخه من واسه بدترین آدم هدر رفت.😂🙄

اونجا که محمود دولت آبادی میگه: «مغزم،مغزم درد میکند از حرف زدن، چقدر حرف زده ام، چقدر در ذهنم حرف زده ام!»

اخرین باری که دیدمش از اولین بار هم غریبه‌تر بود…

با آدم قدرشناس برید تو رابطه، آدم قدرشناس می بینه، آدم قدرشناس می فهمه، آدم قدرشناس حواسش به همه چیز هست..

یکی می‌گفت: ما بزرگترین معذرت‌خواهی رو به خودمون بدهکاریم؛ بابت همه‌ی‌ وابستگیامون.. بابت همه‌ی‌ آدم‌هایی که اذیتمون کردن ولی ما نتونستیم رهاشون کنیم.. بابت همه‌ی‌ حرفهایی که دلمون رو شکست، ولی صبر کردیم… بابت همه‌ی‌ دورویی‌ها که در حقمون کردن، ولی به روی طرف نیاوردیم… من از خودم بابت تحمل نامردی‌هایی که مستحقش نبودم واقعا معذرت میخوام!

نمیدونم ولی دلم پُره، دلم کِدِره، دلم تَنگه، دلم آشوبه، دلم خیلی چیزای سنگین توشه.

‏یکی از بدترین اورثینک‌های دنیا درمورد اینه که میفهمی بهت دروغ گفته، بعد میشینی فکر میکنی دیگه راجع به چه چیزایی ممکنه دروغ گفته باشه.

مریم قهرمانلو یه جا مینویسه بعد از رفتنت نسبت به هر چیزی دلهره دارم! به باز شدن در، زنگ تلفن، پیامک گوشی، صدای آشنا، نم باران، راه همیشگی، دلهره هایی که هیچ کدامشان تو نیستی...