زمانی برای مستی اسب‌ها

برای من این اتفاق تازه شدن داغ و زنده شدن تروماهای این سال‌ها بود. به هم ریخته‌ام. هزاران جان تنها. هزاران جان بی‌گناه. که داستان کشته شدن تک به تک‌شان سوزناک، غریبانه و دردناک است.

در مترو: «جمعی از زنان با پوشش کامل اسلامی، چشم‌های گریان دور هم ایستاده‌اند. می‌گویند کشته‌اندش. (و چیزهایی که شرمم می‌شود بگویم) می‌گویند چقدر مظلوم و مهربان و خوش‌خو بود. مگر جدش می‌گذارد که او امشب تنها بماند. به سَیِّدش پیوست. به حسین. آدم بمیرد هم اینطور بمیرد» (چطور بمیرد؟! 😐) +آن‌ها درباره شخصی حرف می‌زدند که سال‌ها قاضی مرگ بود. یعنی پشت میز می‌نشست و حکم اعدام می‌داد. مهربان و مظلوم بود؟! زندگی در این زمانه عجیب است. هر آینه ممکن است که از شدت خشم در هزار تکه منفجر شوی. نمی‌دانم. دارم تلاش می‌کنم از خشمم کم کنم. یعنی با دیدن این آدم‌ها ضربان قلبم شدت نگیرد. شرایطی ندارم که روی دست خودم بیفتم. باید مثلاً از فاصله دورتری به قضایا نگاه کنم. و بگذرم. از کنار همه‌چیز. مثل یک موجودی که فقط فکر می‌کند. و عاملیت دیگری ندارد.

بچه‌ها می‌دونستید برای کسایی که ورکشاپ گرامر رو شرکت می‌کنن، در ورکشاپ‌های آینده یک تخفیف ده درصدی وجود داره؟ روزهای شنبه و چهارشنبه ساعت ده صبح تخفیف ثبت‌نام زودهنگام (تا 15 خرداد) پونصد هزار تومن. برای ثبت‌نام‌های پس از 15 خرداد امکان پرداخت در دو قسط وجود داره. دوره از هفته دوم تیرماه شروع می‌شه که بچه‌ها امتحاناتشونو داده باشن اطلاعات و جزئیات بیشتر دوره: https://t.me/mellifluent_english/693 برای ثبت نام به @Mellifluent_teacher پیام بدید. مشتاقانه منتظرتونیم❤️

این نوشته ربطی به وقایع اخیر نداره. یه بار مرد جوون به نام سعید مرده بود. یه خانومی شیرینی پخش می‌کرد. من ۱۰_۱۲ سالم بود. خیلی برام عجیب بود این کار. چرا آدم باید برای جوون مرگ شدن یه نفر شیرینی بده. برای دیگران به اندازه من عجیب نبود. من متوجه ماهیتش که ناموسی بود نمی‌شدم. بعدها فهمیدم این جوونی که خانومه برای مرگش شیرینی پخش کرده بود یه روزگاری رفیق گرمابه و گلستان پسرش به نام کرامت بوده. کرامت خیلی لوطی و با مرام بوده با کاریزمای بالا. خلاصه که خواهر سعید به هر دلیلی پا به دنیای زنانگی از نظر جنسی می‌ذاره و اینو می‌اندازه گردن کرامت. سعید هم کرامت رو می‌کشه، با چاقو. این‌که چطور سعید مجازات نشده رو نمی‌دونم. ولی بعدها بی‌گناهی کرامت محرز می‌شه و خونواده سعید هم به خاک سیاه می‌شینن و خودشم توی یه حادثه جونش رو از دست می‌ده. نمی‌دونم چرا این داستان بی سروته رو گفتم. چون اومده بود توی ذهنم. بدون جزییاتش که روند اصلی داستان رو تشکیل می‌داد. گفتم بنویسم بلکه از ذهنم بره.

این کتاب را ماه‌هاست خریده‌ام و نخوانده‌ام. کتاب بعد از خاطرات عشق از دست رفته، این باشد. این را هم بگویم که دوباره آقای امانوئل اشمیت را با وجود مرفه بی‌درد بودنش دوست دارم. در خلال نوشته‌های شخصی‌اش، از افسردگی حادش در سوگ مادرش، که گاهی منجر به افکار خودکشی می‌شد، می‌نویسد. و به طور کلی کتاب فقط درباره مادرش است. دوستش دارم. صبح‌ها و عصر‌ها در مترو می‌خوانم. امروز ولی نمی‌چسبید که بخوانم. امروز به مطالعه جامعه اطرافم مشغول بودم.

#Quote مردم دروغ‌گو، متملق، ریاکار، بی‌رحم و فاقد همدلی و فداکاری می‌شوند زیرا این تنها الگوی برنده بودن در نظام‌های توتالیتر و فاشیست است. جنون قدرت و قدرت نامشروع- محمدرضا سرگلزایی

ابراهیم رئیسی که بود؟ رئیسی، زاده نوغان مشهد، ۵۵ ساله و داماد احمد‌ علم‌الهدی، امام جمعه تندروی مشهد بود. او عضو هیات رئیسه مجلس خبرگان و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام هم بود. رئیسی پیش از تکیه زدن بر کرسی ریاست جمهوری، دادستان کل کشور، رئیس آستان قدس، و رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی بود. با اینکه او را «دکتر» می‌خواندند، ابهام در مدارک تحصیلی او هنوز پاسخ روشنی نگرفته است. بیشتر بخوانید: «آیت‌الله» و «دکتر» − بررسی عنوان‌های ابراهیم رئیسی او به همراه حسینعلی نیری، مرتضی اشراقی و مصطفی پورمحمدی عضو گروهی بود که دادگاه‌های تابستان سال ۶۷ در زندان‌های اوین و گوهردشت را اداره کردند و به اعدام چند هزار نفر به اتهام ارتداد و یا نفاق حکم دادند؛ گروهی که به «هیئت مرگ» معروف شد. ابراهیم رئیسی وقتی در تابستان ۱۳۶۳ با مسئولیت رسیدگی به پرونده «گروهک‌ها» در دادستانی، جانشین اسدالله لاجوردی شد، تنها ۲۴ سال داشت. اما این جوان ۲۴ ساله در سیستم قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی، تازه‌کار نبود. او در سال ۱۳۵۹ و در سن ۲۰ سالگی دادستان کرج و بعدتر با حفظ سمت دادستان همدان شده بود. حکم اعدام چند عضو سازمان چریک‌های فدایی خلق در همدان را او در سال ۱۳۶۰ صادر کرد. مانند اغلب چهره های قضایی که بعدتر بر صندلی های اصلی قوه قضائیه نشستند، او نیز طلبه مدرسه حقانی قم بود. گرچه نام ابراهیم رئیسی با عضویت او در هیئت رسیدگی به وضعیت زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ گره خورده است ولی او پیش از اینکه با حضور در «هیئت مرگ»، یکی از بزرگترین جنایات سازمان‌یافته جمهوری اسلامی را رقم بزند در جریان سرکوب، پرونده‌سازی و کشتار فعالان سیاسی منتقد و مخالف جمهوری اسلامی از ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷ آزموده شده و صاحب تجربه بود. پس از مرگ خمینی و نشستن همشهری مشهدی‌اش بر صندلی رهبری، او با حکم رئیس قوه قضائیه به عنوان دادستان تهران منصوب شد. اما در آن زمان ابراهیم رئیسی نقشی فراتر از دادستان تهران برای علی خامنه‌ای و محمد یزدی ایفا می‌کرد. در خرداد ۱۳۷۱ وقتی که اهالی کوی طلاب مشهد شوریدند و با پیوستن دیگر اهالی، شهر را به کنترل خود درآوردند، رهبر جمهوری اسلامی چنان خشمگین شد که وزرای اطلاعات و کشور را شخصا فراخواند و به آن‌ها دستور برخورد سخت داد. این موضوع در خاطرات هاشمی رفسنجانی، رئیس‌جمهور وقت از روز ۱۰ خرداد ۱۳۷۱ ثبت شده است: اوضاع مشهد را پرسیدم. گفتند دیشب شرارت تا ساعت یک ونیم بعد از نیمه شب ادامه داشته و با دخالت سپاه تمام شده و جمعی را بازداشت کرده‌اند. خرابی‌های زیادی بار آورده‌اند. در جلسه هیئت دولت، وقت زیادی صرف مسئله مشهد و کیفیت برخورد با آن به منظور جلوگیری از تکرار این گونه حوادث مذاکره شد. رهبری هم امروز با احضار وزرای مربوط، دستور سخت‌گیری داده‌اند. تنها یک روز پس از سرکوب شورش مشهد، نوبت به داغ و درفش رسید. ابراهیم رئیسی به عنوان نماینده ویژه رئیس‌ قوه قضائیه به مشهد فرستاده شد تا «سخت‌گیری» مطلوب رهبر جمهوری اسلامی را عملی کند. چهار نفر از دستگیرشدگان این شورش تنها ۱۱ روز پس از روز واقعه در دادگاه‌هایی که به ریاست ابراهیم رئیسی برگزار شد به اعدام محکوم شدند و بلافاصله و با ترک تمامی تشریفات قضایی، به دار کشیده شدند که احتمالا عبرتی باشند برای دیگران. رئیسی در اسفند ۱۳۹۴ با حکم علی خامنه‌ای جانشین عباس واعظ طبسی که از او به عنوان والی خراسان نام می‌بردند، در یکی از بزرگترین بنیاد/بنگاه‌های مذهبی شد. خامنه‌ای اما حاضر نشد همزمان رئیسی را به عنوان امام‌جمعه مشهد منصوب کند. در دوره ریاست او، آستان قدس رضوی «معاونت مستضعفان» و دفاتر استانی ایجاد کرد. جریان‌های رقیب رئیسی در حکومت ایران هدف او را از تاسیس دفاتر استانی و «محرومیت‌زدایی»، تبلیغات انتخاباتی دانستند. او در حالی که وعده کرده بود حساب‌های مالی آستان قدس را شفاف کند، با پرداخت مالیات این بنیاد/ بنگاه مذهبی مخالف بود و ادعا می‌کرد آستان «چند برابر مالیات در مناطق محروم خدمت‌رسانی می‌کند». روزنامه «اعتماد» ۱۹ دی ۱۴۰۲ فاش کرد در سال ۱۳۹۸، دوره ریاست ابراهیم رئیسی بر قوه قضاییه و مدت کوتاهی پس از کنار رفتن او از آستان قدس رضوی، یک شرکت زیرمجموعه این بنیاد/ بنگاه مذهبی ۸۰ میلیون دلار ارز دولتی برای واردات لاستیک دریافت کرد اما کالایی وارد نکرد. یکی از متهمان این پرونده علیرضا پیمان‌پاک، مدیرعامل وقت شرکت زنجیره تامین کالای آستان قدس رضوی است که همراه ابراهیم رئیسی به قوه مجریه رفت. https://www.radiozamaneh.com/818388 @RadioZamaneh | رادیو زمانه

پشت این حفظ ظاهر مزدورین ترس را به وضوح می‌بینم. چیزی که دیروز نمی‌دیدم. این به خاک افتادگی برای شما، بیش باد!

و ضمناً، هیچ چیز برای مظلوم عوض نشده. او همیشه قربانی باقی مانده از این جهت است که عزیزانم من خیلی چیزها غیرقابل ترمیم می‌بینم. حداقل برای خودمان که در این زمانه بوده‌ایم. اما این از حیرت‌انگیز بودن فروریختن خانه بی‌بنیاد ظلم که از خانه عنکبوت سست‌تر است، کم نمی‌کند‌.

اینکه می‌گویم همیشه، برای این است که فروریختن خانه ظلم را در مقیاس‌های کوچک خانوادگی، بسیار دیده‌ام. و جهان قوانین یکسانی دارد. دیر و زود دارد اما سوخت و سوز نه.