cookie

We use cookies to improve your browsing experience. By clicking «Accept all», you agree to the use of cookies.

avatar

اقتصاد روز

مباحث اقتصادی روز ادمین @EM13962017

Show more
The country is not specifiedThe language is not specifiedThe category is not specified
Advertising posts
619Subscribers
No data24 hours
No data7 days
No data30 days

Data loading in progress...

Subscriber growth rate

Data loading in progress...

⭕ آینده روشن همسایه شرقی ایران ❔◀ پاکستان جای آلمان را می‌گیرد؟ اگر همه‌چیز خوب پیش برود، اقتصاد پاکستان در طول سه دهه آینده از اقتصاد ایران، اقتصاد کانادا و اقتصاد ایتالیا هم جلو خواهد افتاد. موسسه مشاوره اقتصادی «پرایس واترهاوس کوپرز» (PwC) پیش‌بینی کرده تولید ناخالص داخلی پاکستان بر اساس «شاخص برابری قدرت خرید» در سال ۲۰۳۰ از مرز ۱٫۸ تریلیون دلار و در سال ۲۰۵۰ از مرز ۴٫۲ تریلیون دلار خواهد گذشت. به این ترتیب، بر مبنای مقایسه، اقتصاد پاکستان، در سال ۲۰۵۰ به اندازه اقتصاد آلمان در سال ۲۰۲۰ خواهد رسید.| تجارت‌نیوز @eghtesadday
Show all...
⭕ سکانسی از سریال آقای دلار ساخته شده در سال 1368 ◀ موضوع سکه و دلار همیشه داغ بوده قیمت سکه در دیالوگ سریال 12600 تومان عنوان می شود . @eghtesadday
Show all...
⭕ اسفند ماه قیمت مسکن در تهران ۶.۶ درصد افزایش یافت / خانه در تهران یکساله ۹۵ درصد گران شد بر اساس گزارش بانک مرکزی: 🔹میانگین قیمت هر مترمربع واحد مسکونی در شهر تهران به بیش از ۳۰ میلیون و ۲۷۰ هزار تومان در اسفند سال گذشته رسید که حاکی از افزایش ۶.۶ درصدی نسبت به بهمن ماه است. 🔹بر این اساس قیمت مسکن در شهر تهران در سال گذشته حدود ۹۵ درصد افزایش یافت. 🔹همچنین بر اساس آمار رسمی قیمت مسکن در شهر تهران در دهه ۹۰ بیش از ۱۶ برابر شده‌است. 🔹منطقه یک با میانگین قیمت ۶۸ میلیون و ۷۲۰ هزار تومان، گرانترین و منطقه ۱۸ با میانگین قیمت ۱۲ میلیون و ۱۳۰ هزار تومان، ارزان‌ترین منطقه تهران به شمار می‌آیند. 🔹حجم معاملات در این ماه برابر با ۵ هزار و ۲۷۳ واحد مسکونی بود که نسبت به ماه مشابه سال ۱۳۹۸، بیش از ۴۸ درصد کاهش را نشان می‌دهد. 🔹از میان مناطق ۲۲ گانه شهر تهران، منطقه ۵ با سهم ۱۴.۷ درصدی از کل معاملات بیش‌ترین اقبال را از سوی خریداران داشت. 🔹واحدهای مسکونی ۵۰ تا ۶۰ متری با سهم ۱۴.۸ درصدی، بیش‌ترین معاملات را به خود اختصاص داده‎‌است. 🔹همچنین بر اساس ارزش کل واحد مسکونی، بیش‌ترین معاملات مربوط به بازه ۵۰۰ میلیون تا یک میلیارد تومان بوده‌است. 🔹بررسی شاخص اجاره مسکن نیز حاکی از افزایش ۳۱.۴ درصدی اجاره بها در اسفند سال گذشته نسبت به مدت مشابه سال ۱۳۹۸ است./ اقتصاد آنلاین @eghtesadday
Show all...
⭕ مصاحبه عصر اندیشه با محمدجواد ظریف ◀ انتقاد ظریف از تضعیف وزارت خارجه و دفاع از برجام @eghtesadday
Show all...
⭕ تعداد کشته‌های ثبت شده ی کرونا امروز هم در لندن «صفر» بود. در بریتانیای ۶۶ میلیون نفری، ۳۰ میلیون نفر دز اول واکسن_کرونا را دریافت کردند. چیزی تا ریشه کن شدن کرونا در انگلیس باقی نمانده است. کاش به زودی برای ایران هم همین را بنویسیم. @eghtesadday
Show all...
⭕⭕ در شهریور ۱۴۰۰ منتظر چه وضعیت اقتصادی باشیم؟! ✍داوود حشمتی ⭕با پایان بهار۱۴۰۰ تکلیف دولت آینده روشن میشود. این مقطع به لحاظ اقتصادی اهمیت زیادی دارد. لذا از حالا می توان بررسی کرد که باید منتظر چه نوع دولتی در پایان تابستان ۱۴۰۰ باشیم و جهت گیری شاخص‌ها (خصوصا در بازارهای سرمایه) به کدام سمت خواهد بود. دو حالت برای تابستان ۱۴۰۰ قابل تصور است. حالت اول را من «تداوم گفتمان برجام» می نامم که در صورتی قابل تحقق است که برجام در دولت فعلی اندک بازگردد و امکان گفتگوها در دولت بعد توسط حامیان گفتمان برجام ادامه یابد. در این حالت شاهد سکون در اقتصاد خواهیم بود. اما حالت دوم حالتی است که در مقاطع زمانی روی کار آمدن دولتی جدید شاهد آن بودیم. ⭕سئوال این است که آیا این مقطع مانند روی کار آمدن دولت هاشمی رفسنجانی در سال ۶۸، دولت سیدمحمدخاتمی در سال ۷۶، دولت محمود احمدی نژاد در سال ۸۴ و دولت روحانی در سال ۹۲ خواهد بود؟ مهمترین موضوعی که باید بررسی شود وضعیت ارزی دولتهاست. ⭕دولت هاشمی: دولت سازندگی زمان به قدرت رسید که کشور از جنگ هشت ساله خارج شده بود. سیاست‌های اقتصادی که هاشمی دنبال می‌کرد هم، توسعه محور بود. فروش نفت با شیبی مناسب در حال افزایش بود و منابع درآمدی کشور نیز دیگر درگیر هزینه‌های هنگفت جنگ نبود. البته بازسازی جنگ منابع زیادی را طلب می کرد اما با این حال دست دولت به لحاظ درآمدهای ارزی بازتر بود. ⭕دولت سیدمحمد خاتمی: اگرچه در اواخر دولت هاشمی رفسنجانی فشارهای اقتصادی به مردم افزایش یافته و نرخ ارز بالا رفت، اما با روی کار آمدن دولت سیدمحمد خاتمی و گفتمان تنش زدایی، رویکرد مثبتی را در سطح بازارهای مالی شاهد بودیم. به این معنا، بازارهای سرمایه انتظار تنش و درگیری را در سطح بین المللی نداشته و به عکس با باز شدن فضاهای سیاسی انتظار میکشید تا اوضاع اقتصادی مطلوب‌تر شود. دولت های خاتمی بنا به آمار و مستندات به لحاظ اقتصادی با ثبات‌ترین دولت تاریخ جمهوری اسلامی بود که با‌وجود کاهش قیمت نفت، اما با راه‌اندازی صندوق ذخیره ارزی مقدار قابل توجهی نیز ارز برای آینده کشورذخیره شد. ⭕دولت محمود احمدی‌نژاد: سال ۸۴ دولت احمدی‌نژاد با شعار آوردن《پول نفت بر سر سفره های مردم》به قدرت رسید. اگرچه اوضاع به لحاظ بین‌المللی مطلوب نبود و بخاطر رویکردهای ایران و برهم خوردن توافق سعدآباد، به درستی انتظار میرفت ایران وارد تنش بالا در حوزه بین‌المللی شود، اما در داخل شرایط فرق میکرد. ⭕مردم منتظر بودند تا تحقق شعارهای رئیس جمهور تازه به قدرت رسیده را ببینند. خصوصا آنکه قرار بود پول نفت بر سر سفره‌های آنها بیاید. لذا انتظار تورم را نمی‌کشیدند. درآمد ارزی کشور مطلوب بود. فروش نفت با مشکلی روبه رو نبود و اتفاقا تنش‌های حوزه‌های بین‌المللی قیمت نفت را نیز با افزایش روبه‌رو کرد. از سوی دیگر صندوق ذخیره ارزی نیز پشتوانه مناسبی بود که دولت خاتمی تحویل دولت احمدی نژاد داد. این منابع بدون برنامه ریزی صحیح به اقتصاد سرازیر شد. ⭕لذا مدتی زمان برد تا اثرات تکانه‌های بین‌المللی به اقتصاد داخلی وارد شود. از همین رو اولین اثرات آن را در زمستان ۸۶ و با افزایش قیمت طلا و مسکن شاهد بودیم. این روند تا پایان دولت دوم احمدی‌نژاد ادامه داشت. شرایط تحویلی دولت احمدی‌نژاد به دولت روحانی اینگونه بود که دارایی‌های ایران در کشورهای دیگر بلوکه شده بود، بخشی از پول نفت در دست مافیای نفتی اسیر شد. اما ایران همچنان اجازه داشت نفت را تا میزان یک میلیون بشکه در روز به فروش برساند. ⭕دولت روحانی: حسن روحانی با شعار برطرف کردن گره کور مسائل هسته‌ای ایران به قدرت رسید. او توانست در کمپین انتخاباتی خود مردم را حول محور تغییر در سیاست خارجی بسیج کند. و همین موضوع مردم را (با وجود شرایط سخت)، امیدوار کرده بود. حصول توافق ژنو در ۱۰۰ روز اول دولت روحانی، امیدها را بیشتر کرد و دیدیم که در سال ۹۶ مردم همچنان به تداوم گفتمان برجام رایی چشمگیر دادند. ⭕دولت پساروحانی: شرایط اما در شهریور ۱۴۰۰ متفاوت خواهد بود. در صورتی که رئیس جمهوری ضدبرجامی در ۱۴۰۰ به قدرت برسد، وضعیت ⭕نه مانند سال ۶۸ است: (که منابع ارزی دوره جنگ در اختیار دولت باشد) نه مانند سال ۷۶ است: (که انتظار ثبات بین‌المللی و فضای باز سیاسی داشته باشیم و از همین رو مردم امیدوار باشند) ⭕نه مانند سال ۸۴ است: (که قیمت نفت افزایش داشت و مردم انتظار آمدن پول آن بر سر سفره را داشته باشند و فروش نفت تحریم نباشد) ⭕نه مانند سال ۹۲ است: (که هنوز اجازه صادرات یک میلیون بشکه نفت را داشته باشیم و حتی بتوان آن را با دور زدن تحریم‌ها فروخت) ⭕لذا در صورت حضور دولتی ضدبرجامی در ۱۴۰۰ از همان شهریور ماه باید انتظار داشت بازارهای سرمایه و قیمت‌های داخلی حرکتشان را به طور صعودی آغاز کنند./امتداد @eghtesadday
Show all...
نظر شما در مورد سند همکاری 25 ساله ایران و چین چیست ؟Anonymous voting
  • مخالف آن هستم.
  • موافق أن هستم.
  • نظری ندارم.
0 votes
⭕ جابجایی موقعیت آمریکا و چین در عرصه تجارت جهانی/اکونومیست فارسی @eghtesadday
Show all...
⭕ قرارداد ایران و چین: از کدام موضع؟ ✍️دکتر علی دینی ترکمانی چین و ایران دارای دو الگوی متفاوت در تعامل با جهان هستند. چین که در زمان مائو، معتقد بود آمریکا "ببر کاغذی" است و اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناخت، بعدها، با درک اهمیت توسعه اقتصادی، از در سازش با آمریکا درآمد و اسرائیل را نیز به رسمیت شناخت. به این‌صورت، توانست، رشد سالیانه‌ی حول و حوش ۸ % طی دوره‌ی ۱۹۵۰-۱۹۸۰، را در دوره‌ی شیائوپینگ و رهبران بعدی، تکرار کند و به معجزه‌ی نوین شرق آسیا معروف شود. سیاست خارجی ایران بر مبنای ستیز با اسرائیل و آمریکا شکل گرفته و در گذر زمان قوام یافته است. تغییرات بوجود آمده در گفتمان حاکم بر سیاست خارجی در این حد است که اعلام شود "منظور ما از حذف اسرائیل ملت اسرائیل نیست دولت صهیونیستی آن است". تعاملات با آمریکا، نیز همراه با افت و خیزهای فراوانی بوده است. از تلاش‌ها برای برقراری مناسبات کم‌تنش گرفته تا خط و نشان کشیدن‌های تند و تیز همراه با وقایع ماه‌های اخیر که گاهی به رودرویی نظامی کشیده شده است. چین، در حال حاضر، در نقش ابرقدرت اقتصادی ، در کنار آمریکا و اروپا، در حال ایفای نقش خود است. در کشورهای مختلف جهان دست به سرمایه‌گذاری می‌زند تا همان مسیر نئواستعماری قدرت‌های بزرگ پیشین در دوره‌ی بعد از جنگ جهانی دوم را تکرار و کشورهایی را به خود وابسته کند. در همین راستا، در پی جااندازی یوان به عنوان ارز معتبر در گوشه و کنار جهان هست. با قراردادهای دو جانبه با کشورهای مختلف، از چند سال پیش، اقدامات لازم برای امکان پذیر شدن استفاده گردشگران و سرمایه‌گذاران چینی‌از یوان، به جای دلار در کشورهای طرف قرارداد را فراهم کرده است. با افزایش تعداد کشورها، عملا، قلمروی جغرافیایی استفاده از یوان جهانی می‌شود. چین طی سال‌های ۱۹۸۰-۱۹۹۴، نرخ یک دلار را از ۱/۵ یوان به حدود ۹ یوان افزایش و سپس از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۴ در حد ۸/۵ یوان تثبیت و از ۲۰۰۵ به بعد به کانال ۶ یوان به ازای یک دلار رساند. یعنی، بعد از یک سیاست کاهش ارزش پول ملی، توانست با اتکاء به بنیان‌های اقتصادی قوی، دست به تقویت ارزش پول ملی بزند. در حال حاضر، این توانایی را با اتکا به ذخایر ارزی بیش از ۳۰۰۰ میلیادر دلاری دارد که ارزش یوان را دوباره تقویت و به نیاز آمریکا و اروپا پاسخ مثبت بدهد. تقویت ارزش یوان موجب ارزان‌تر شدن صادرات آمریکا و اروپا در بازار چین و گران‌تر شدن صادرات چین در بازارهای این کشورها و در نتیجه بهبود تراز تجاری آن‌ها با چین می‌شود. چین، زمانی دست به چنین سیاستی خواهد زد که امتیازهای مهمی در حوزه فناوری‌های پیشرو از این کشورها بگیرد تا مسیر ابرقدرتی و راه نیل به اهداف جاه‌طلبانه در سال‌های آینده را هموارتر کند. و ایران در موقعیتی نیست که بتواند نقطه‌ی اتکایی برای رهایی اقتصاد غرب از چالش های اقتصادی محسوب بشود. چین به عنوان یک بازیگر مهم جهانی در حال ظهور هست. نمی‌تواند بدون همکاری با غرب به فناوری‌های پیشرو دست یابد. از این رو، منافعش، در محکم کردن میخ قدرت نئواستعماری در حال ظهور خود هست که لازمه‌ی آن همکاری با قدرت‌های بزرگ جهانی است. یعنی، برای چین، یک کشور خاص، فرع بر مساله هست. آنچه اهمیت دارد، تاثیر تعاملات با چنین کشوری بر کلیت تعاملاتش با جهان هست. اگر، تاثیر منفی بگذارد، به احتمال زیاد، از آن پس می‌کشد. اگر در راستای منافعش باشد، بازی را به گونه‌ا‌ی پیش می‌برد که دیگران را در خدمت تامین منافع خود قرار دهد نتیجه‌ی همکاری یا منازعه میان دو طرف با قدرت خیلی نابرابر از قبل مشخص است. نتیجه‌ی منازعه، حذف سریع طرف ضعیف از صحنه هست. طرف ضعیف، برای جلب همکاری طرف قوی‌تر، ناچار از پرداخت امتیازهای خاص هست. این قاعده‌ی کلی در هر رابطه ایست. اگر مسیری که چین در چند دهه‌ی اخیر طی کرده است، اقتصاد ایران نیز تجربه می‌کرد، امروز نیازی به چنین قرادادی پیش نمی‌امد . با ادامه‌ی روندهای گذشته در عرصه‌ی سیاست خارجی، چنین قراردادی مانع از بدتر شدن شرایط نمی‌شود. چین، در چارچوب قدرت چانه‌زنی نابرابر با اقتصاد ایران همان کاری را خواهد کرد که نظریه پردازانی چون پاول باران در کتاب "اقتصاد سیاسی رشد" از آن به عنوان "انتقال مازاد" نام می‌برند. یعنی، وابستگی فناورانه و مالی و سیاسی به چین با پیامد منطقی توزیع نابرابر منافع. راه کار اساسی برای پرهیز از تشدید وضعیت اما درک جهان‌بینی است !!! @eghtesadday
Show all...