اینجا برایِ من ؛

تهران پاک.

از نوشتن خسته ام، میخوام باعکس و آهنگ باهاتون حرف بزنم.

من با گل و روسری گل‌گلی پرمیوم میشم.

ولی جدی چرا نسل ما همه ریزش مو دارن؟

سال نو مبارک ؛ آزاد و رها باشید.

هرچی میخوام اینجارو ول کنم اینجا منو سمت خودش میکشونه، باقدیما فرق میکنه ؛ آسمونش دیگه ستاره نداره :]

یکی از دوستامو اونوقتایی که ماشین نداشت خیلی بیرون میبردم حالا حتی من خبر ندارم که ماشین خریده😃

زن اما موجود عجیبیست، صبح با شوهر یا بچه هایش بحث میکند ؛ شامگاه غذای مورد علاقه آنها را میپزد.

[ آغوش مرگ ] امروز متوجه شدم وقتی زنبورا میفهمن که ملکه‌شون به دلیل پیری یا مریضی کم کاری میکنه تصمیم به از بین بردنش میکنن و اونو در اغوش میگیرن تا ملکه وسط ازدحام از دمای بالا بمیره ..

‌ تنها در یک صورت به تو ایرادی گرفته نمی‌شود: « هیچ کاری نکن، هیچ ‌چیزی نگو و هیچ ‌چیزی نباش! » ~ارسطو~

هرچی از بابایی بودن دخترا شنیدین ، حقیقت محضه' باباییِ من تولدت مبارک🧡

ممنون از زندگی که آدمای خوب ؛ هستن دورم پُر.

ذوق همه ی دارایی یه انسان از خوشحالیست. کورش نکنید!

رابطه ی امن : باخیال راحت از نقطه ضعفات میگی و اصلا قرار نیست یروزی ازون نقطه ضعف ها سواستفاده بشه،

داستان این موزیک داستان یه‌زندانی توی جنگ جهانی دوم بوده که به شیوه‌ی القای حس غرق شدن، ۱۸۳بار شکنجه میشه تا بمیره. @we_heart_it

منشا [ترسِ از دست دادن] نمیدونم از کجاست و چه رفتارهایی از آدمها باعث همچین آسیب فکری ای میشه، من گاهی تو خلوت خودم سوگ نبود آدمهارو میگیرم خیلی هم باجزئیات ؛ طوری که انگار قبلا تواون صحنه ها زندگی کردم حالا نمیدونم علت این معضل کجاست وچرا این اتفاق گاهی تو ذهنم میوفته، از دوست داشتن زیاد؟ ترس رها شدن؟ ترومای کودکی؟ رفتار دیگران بامن؟ هرچیزی ممکنه، حالا راهکاری که برای این ترس پیش رومه چیه؟ [نه نه ، بهش فکر نکن به سرت میاد! ]

ناخوداگاه یادت میره گاهی بمن عشق بورزی.

‏تو این کشور همه‌چی زشت و غم‌انگیزه بجز کسی که عاشقشی.

دخترا؛ لزوما هرپسری که شمارو به خانواده‌ش معرفی میکنه قصد ازدواج با شمارو نداره، شاید فقط میخواد یکم فضارو برای شما امن تر نشون بده تا استفاده ی خودش رو ببره.

ارمیا : دلش می‌خواست برای یک‌بار هم که شده ذهن‌اش خالی باشد، آن‌گونه که قلب‌اش خالی‌ست.

ما مودی نیستیم، فقط زیادی نشخوار فکری داریم.

سبکی به وزن نیست، به ذهن و دل ارومه.