استعاره‌ای از من

یه قانون دارم که مهم نیست کجاییم اگه شهیدی اونجا باشه من باید برم سرمزارش بگم تروخدااااااا. حتی اگه وسط به باغ و گشت و گذار خانوادگی باشیم .

من همیشه اون بچه‌ای بودم که عروسکاشو سالم نگه می‌داشت، الان بعد بیست سال یسری عروسک سالم و نو تو انباری داره که هر از چند گاهی از تو کارتون درشون میاره، اسماشونو یادآوری میکنه و از ترس بچه پررو های فامیل باز جمشون میکنه می‌فرسته تو انباری.

چند روزیه ذکر {عَسَی أنْ تَکْرَهُوا شَیئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُم} برداشتم.

بخدا.

اگه بیدارید پاشید به جامعه کبیره پخش کنید قشنگ روحو میشوره

نه الان که فکر میکنم مومن نباید همچین اطلاعاتی داشته باشه قضیه کنسله.

بالاخره مومن چیز انسان باید درباره همه چی اطلاعات داشته باشه، جهان که اینجور نمیمونه.

وقتی وجهه خانم جلسه‌ای کنار میره :