marya khodayari

پیله کردم بهش پروانه شد رف

خوشحالی مثل پروانه اس٫سعی کن بگیریش

خوشا چشمی که رخسار تو بیند…

بار آخر که دیدمت از اولین بار هم غریبه تر بودی

از تو گذشتن کار دل من نیست

تمام عمر خندیدم ب این عاشق و آن عاشق چنان عشقی ب سرم آمد ک دیگر من نمیخندم

در نهایت آنچه را فراموش کرد، ک عمری برایش جنگیده بود

چشماش خدا نبود ولی من براشون بندگی کردم