جهان یک دختر نویسنده

اگر مایل به سخن بودید 🤍

بهم گفت خودت مقصری هروقت میخواست بودی هروقت نمی‌خواست بودی یه وقتایی باید میرفتی که دلش برات تنگ شه که قدر بودنت و بدونه نگاش کردم گفتم اگه بدونی وقتی میری نمیاد دنبالت هیچوقت نمیری چون نمیخوای باورت عوض بشه چون نمیخوای از دستش بدی بهش گفتم اگه بدونی که اگه بری همه چیز تموم میشه و همه چیز و از دست میدی هیچوقت نمیری چون میترسی از اینکه فراموش بشی می‌ترسی از اینکه جاتو با یکی پر کنن

گفت میدانی چرا انسان ها فریاد می‌زنند زمانی که فاصله ی قلب هایشان زیاد می‌شود برای جبران آن فاصله فریاد می‌زنند هرچه این فاصله کمتر شود با یکدیگر آرام تر حرف میزنند تا اینکه این فاصله انقدر کم می‌شود که با چشمانشان باهم حرف می‌زنند

کاش برای فهمیدن یک سری چیزا هیچ وقت دیر نشه.....

خانه ی آخر

خانه ی ابدی

خانه ی ساکت

خانه ی تاریک