العلم نور

Barcha zamonlarda dinga musibat ikki toifadan kelgan: Dinni notoʻgʻri fahmlaydiganlar. Dinni oʻz manfaatiga boʻysundiradiganlar. Birinchisi moʻminlarni adashtirsa, ikkinchisi muxoliflarga hujjat topib beradi.

وذكر ابن أبي الدنيا من حديث جعفر بن محمد عن أبيه عن جده قال : قال علي : « يأتي على الناس زمان لا يبقى من الإسلام إلا اسمه ، ولا من القرآن إلا رسمه ، مساجدهم يومئذ عامرة ، وهي خراب من الهدى ، علماؤهم شر من تحت أديم السماء ، منهم خرجت الفتنة ، وفيهم يعود » Ibn abiy Dunya , Jafar ibn Muhammad hadisidan u kishi otasidan u kishi bobosidan aytadilar : Aliy aytadilar : " Insonlarga shunday zamon keladiki unda islomni faqat ismi, Qur'onni faqat shakli qoladi, va o'sha payt masjidlari obod bo'ladi lekin ular hidoyatdan harobda bo'ladi, va ulamolari osmon ostidagilarning eng yomoni bo'ladi, fitna ulardan chiqib , ularga qaytaveradi " [ Dard va davo ] ( xalq ichidagi eng yomon kishilar olimlar bo'ladi, sotqin desangiz ham o'shalar, fitna desangiz ham o'shalar, birovni birovga urishtirib qo'yadigan desangiz ham o'shalar, o'zini olimman degan odamlar - hamma yomonlik o'shalarda bo'ladi)

Gunoh-ma’siyatlarni tark qilishning ayrim foydalari: Odamgarchilik hosil bo‘lishi; Nomus saqlanishi; Obro‘ muhofaza qilinishi; Mol-dunyo asralishi; Odamlar muhabbati; Go‘zal hayot tarzi; Badan rohati; Qalb quvvati; Ko‘ngil xush bo‘lishi; Dil yayrashi; Toat halovatini totish; Xavf-xatardan omonda bo‘lish; Gʻam-g‘ussa kamayishi; Nafs azizligi; Rizq kelishi osonlashishi; Toat yengillashishi; Duo ijobat bo‘lishi; O‘limdan qo‘rqmaslik; Qalbda dunyoni past sanash; Aql va fahm ziyoda bo‘lishi".

Sa’id ibn Jubayr rahimahulloh aytadilar: “Ilmimni yoymoqligim men uchun, uni qabrimga olib ketishdan yaxshiroqdir.”

Ba’zida birgina umid seni sira taslim bo’lmaslikka undaydi.

Ozgina bo'lsada har bir xazllashdim degan so'zni ortida, haqiqat bo'ladi.. Bilmayman degan so'zni ortida, aslida ilm bo'ladi.. Menga baribir degan so'zni ortida, keraklisi bo'ladi.. Hammasi joyida, yaxshiman degan so'zni ortida esa, og'riqlar bo'ladi..

So‘ngra sen jim turishni tanlaysan, garchi to‘fon qilib yuborgudek gaplaring bo‘lsa ham.

Muloyim bo‘lsang, latta ekan deyuvchilar topiladi. Qattiqqo‘l bo‘lsang, bemexr, bag‘ritoshga chiqarishadi. Ilmdan gapirsang amal xam qilish kerak deyishadi. Amal qilsang oldin yaxshilab o‘rgan deyishadi. Bidʼatlarni tark qilsang vaxxobiyga, zikrlarni ko‘paytirsang so‘fiyga chiqarishadi. Maqtasang maddox bo‘lasan, tanqid qilsang ichi qoraga aylanasan. Xaqni gapirsang o‘rnimas deyishadi, Indamasang qo‘rqoqqa chiqarishadi. Boy bo‘lsang xaromdan topgan, kambag‘al bo‘lsang dangasa bo‘lasan. Odamlar shunday birodar. Ular baribir gapirishadi. Ular baribir tinch qo‘yishmaydi. Ular baribir rozi bo‘lishmaydi. Sen ularga ko‘p xam ahamiyat berma! Sen seni Yaratganni rozi qilishga urin! Senga haqiqiy baxoni U qo‘yadi.

Fitna koʻpaygani sayin ilmga ehtiyoj kuchayib boradi. Zero, fitna sarosimaga soluvchi zulmatdir. Ilm esa zulmatni yorituvchi nurdir. Oxirizamonda fitnalar koʻpayadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Fitnalar koʻpaymagunicha Qiyomat boʻlmaydi”, dedilar. Shayx Abdulaziz Torifiy

Hasan Basriy rohimahulloh aytadi:

" Men ilmdan bir bobni o‘rganib, uni bir musulmonga o‘rgatishim butun dunyo meniki bo‘lib, uni Alloh yo‘lida sadaqa qilishimdan ko‘ra sevimliroqdir."