خُز‌َعبَلاتِ یِک شُوریده

–میان خواب و بیداری شبی دیدم خیال او از آن شب واله و حیران، نه در خوابم، نه بیدارم...

–چه بی آزار با دیوار نجوا میکنم هر شب...

میدونی بغل کردن چرا حس خوبی ب ادم میده؟ چون تو سمت راست بدن قلب وجود نداره و جاش خالیه ولی وقتی یکی رو دوس داری وقتی بغلش میکنی قلبش اون جای خالی رو پر میکنه و انگار تو صاحب دوتا قلب شدی :)

فی‌الواقع بغل باید یک چیزی می‌بود مثل لباس؛ همه می‌داشتن 🫂

من کجا استادیوم کجا اخه🥲🙂

هم ذوق دارم هم استرس

گویی او مثل دیگران نبود... غم و اندوه را کامل حس میکرد. حفره های قلبش را کاملا احساس میکرد،درد میکشید. شاید "درد" برای دیگران کلمه ای سه حرفی بود و احساسی سرسری. برای او تکامل بود...تکامل به سمت جنون...:)

- با خیال تو به سر بردن اگر هست گناه ؛ با خبر باش که من غرق گناهم هر شب :)!

[ بُگذَر شبى به خلوتِ اين همنشينِ درد تا شرحِ آن دهم كه غمت با دلم چه كرد ! ]

بدترین حالتی که ممکنه برای یه ادم پیش بیاد اینه که همزمان هم احساسی باشه و هم منطقی، یعنی قلبش داره مچاله می‌شه ها، ولی مجبوره منطقی تصمیم بگیره، بعدش باید روزها و ماه‌ها و حتی سال‌ها بشینه به قلبش توضیح بده که اگه اون کارو نمی‌کردم بیشتر مچاله می‌شدی. اما مگه قلب حالیشه؟ وقتی دیگه صلحی نباشه بین عقل و قلبت، انگار لای منگنه ای، چون نه مغزت قلب داره، و نه قلبت مغز....