#ɪsʜǫ_ᴛɪᴋᴏɴʟᴀʀɪ
Oradan 2 oy oʻtdi. Bu orada Usmon adolatli qozi boʻldi. Istanbul ahlining qalbidan joy oldi. Ammo gʻaraz niyatli insonlar ham yoʻq emasdi...
Yarim tun!
— Zahro, Zahro, — Zahroni onasi chaqirdi.
— Chaqirdingizmi ona, — koʻzlarini ishqalagancha dedi.
— Akang hali ham kelmabdi Zahro, — shoʻrlik ona tashvishlandi. Baribir farzandida...
— Salmaning akasi bilan edi. Chaqirib kelaymi, ona? — Zahro "asl" haqiqatni aytib, onasini battar ezishni istamadi.
— Yaxshi boʻlardi, qizim, — dedi ona yana ming hijolat ila.
— Hozir chaqirib kelaman.
Zahro oʻrnidan turib, koʻchaga chiqdi. Salmalarning uyi uzoq emas. Ikki uy narida. Qaniydi akasi rostdan ham Salmaning uyida boʻlsa...
— Hoynahoy yana mayxona(sharobxona)da boʻlsalar kerak. Eh aka! Meni qanday qiynayapsiza!
Zahro oʻylab, oʻylab ohista akasining xonasiga kirdi. Akasi deyarli kiymay qoʻygan uzun rido, sallalarini oldi. Viqorli koʻrinish uchun yeng qismi va qorin qismiga mato qoʻyib oldi. Yuzini berkitgancha yana koʻchaga chiqdi.
— Bu turishimda meni hatto onam ham tanimasa kerak. Yo Alloh nega meni oʻgʻil bola qilib yaratib qoʻya qolmading-a?! — Zahro kulib qoʻydi.
Qaddini tik tutib, erkaklardek bahaybat qadam tashlay boshladi. Bu tashqaridan juda kulgili koʻrinar edi...
Zahro erkakdek kiyinib koʻchada yurib ketar ekan, gapni Usmondan eshiting...
Usmon har tungi odatiga koʻra, oddiy xalqdek kiyinib atrofni kuzatigan odat chiqargan edi. Eng adolatli halifa Umar-ul Foruq! Roziyallohu anhudek boʻlishni hohlar edi...
Foruq-haq va botilni ajratguvchi degan maʼnoni bildirib, Umar roziyallohu anhuga bu kunyani Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning shaxsan oʻzlari bergan edilar!
Usmon ham dilida ham tilida Allohning zikri bilan koʻchalarni kuzata boshladi.
Avvaliga hech zot yoʻq. Koʻchalar jim jit edi. Ammo bir qishloqdagi koʻchada yuzini berkitib olgancha gʻalati qadamlar tashlab ketayotgan odam uni biroz shubhalantirdi. "Shubha iymondan ayiradi" degan hadisni eslagancha, oʻsha kishi tomon yurdi.
Zahro indamay yoʻlida yurayotgan bir payt bir kishi kelib unga salom berdi.
(— Oʻzi shu yetmay turgandi. Kim boʻldi bu yana! — Zahro ichidan qargʻangancha, salom bergan kishiga boqdi. 2 oy avval tayinlangan qozi ekanligini koʻrib, kapalagi uchib ketdi...)