﷽‌مسجـد محمـد رسول اللـہ (ماکوکنـدی)‌ٖؒ﷽

سوال_ حکم برگزاری مسابقات جنگ بین حیوانات چیست؟ زیرا در بعضی شهرها، خروسها را به جنگ هم انداخته واز این راه کسب در آمد میکنند. (قسمت اول):👇👇 هرگونه به جنگ انداختن حیوانات با یکدیگر، برای مسابقه یا تفریح حرام بوده وشرعا جایز نمی باشد. که در اصطلاح فقهی به این امر "تحریش البهائم" گفته شده است. وبن عباس (رض) روايت كرده است: «نَهَى رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنِ التَّحْرِيشِ بَيْنَ البَهَائِمِ» [رواه الترمذی (ش1708) باسناد حسن؛ وقال النووی: «رواه الترمذي بإسناد صحيح لكن فيه أبو يحيى القتات وفي توثيقه خلافٌ وروى له مسلم في صحيحه»] (پیامبر (ص) از تحریش وجنگ دادن حیوانات با یکدیگر نهی کردند.) واصل در نواهی بر تحریم بوده مگر اینکه خلافش ثابت گردد.  وامام شوكاني (رحمه الله تعالی) هم گفته است: «وَجْهُ النَّهْيِ أَنَّهُ إيلَامٌ لِلْحَيَوَانَاتِ وَإِتْعَابٌ لَهَا بِدُونِ فَائِدَةٍ بَلْ مُجَرَّدُ عَبَثٍ» [شوکانی، نیل الاوطار (ج8ص99)] (علت نهی پیامبر (ص) از تحریش حیوانات این بوده که باعث درد ورنج بدون فائده وبیهوده حیوان می شود.) همچنین پیامبر (ص) امر فرموده که هنگام ذبح چاقو تیز شده، تا حیوان اذیت نشود. یعنی حتی در جایی که از حیوان برای منفعت گوشتش استفاده کرده، حق نداشته به وی آزار برسانیم. تا چه برسد به آزاری که برای تفریح ومسابقه ایجاد بشود. ولذا شداد بن اوس (رض) روایت کرده است: «قَالَ رَسُول اللهِ (صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ): إِنَّ اللهَ كَتَبَ الْإِحْسَانَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ، فَإِذَا قَتَلْتُمْ فَأَحْسِنُوا الْقِتْلَةَ إِذَا ذَبَحْتُمْ فَأَحْسِنُوا الذَّبْحَ، وَلْيُحِدَّ أَحَدُكُمْ شَفْرَتَهُ، فَلْيُرِحْ ذَبِيحَتَهُ» [مسلم (ش5167و5168)] (پیامبر (ص) فرمودند:  خداوند تعالی رعايت احسان ونيکي را بر هر موجودي لازم کرده است؛ پس اگر چيزي يا کسي را کشتيد، به نيکي بکشيد (ووي را آزار ندهيد) وتيغ خود را تيز نموده وقرباني اش را راحت کند.) پس احسان و رفق حتی در قتل وذبح حیوانات از اوامر پیامبر (ص) بوده که توسط خداوند (تعالی) بر امتش مکتوب وحتمی گردیده است. ودر نتیجه جنگ دادن حیوانات با هم، مخالف احسانی بوده که خداوند (تعالی) بر مردم مکتوب کرده است. از طرف دیگر انس بن مالک (رض) روایت کرده است: «نَهَى النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ تُصْبَرَ البَهَائِمُ» [بخاری (ش5513)] (پیامبر (ص) از کشتن حیوانات به صورت هدف تمرینی نهی کردند.) وامام نووی (رحمه الله تعالی) هم گفته است: «قَالَ الْعُلَمَاءُ صَبْرُ الْبَهَائِمِ أَنْ تُحْبَسَ وَهِيَ حَيَّةٌ لِتُقْتَلَ بِالرَّمْيِ وَنَحْوِهِ» [نووی، شرح مسلم (ج13ص108)] (علما گفته اند که مقصود از صبر حیوانات این است، که در حال حیات حبس شده تا با صورت تیراندازی به وی کشته شود!) پس کشتن بیخودی حیوانات حتی به عنوان هدف تمرینی هم جایز نبوده، تا چه برسد به اینکه آنها را در جنگ با یکدیگر به کشتن دهیم. ولذا در روایت دیگر، این صبر بهائم با لفظ «لَعَن اللهُ مَنْ فَعَلَ هَذَا» روایت شده است. [مسلم (ج3ص1550)] وامام نووي شافعی (رحمه الله تعالی) گفته است: «يَحْرُمُ التَّحْرِيشُ بَيْنَ الْبَهَائِمِ» [نووی، المجموع (ج6ص178)] (تحریش بین حیوانات حرام است.) وامام خطیب شربینی شافعی (رحمه الله تعالی) هم گفته است: «يَحْرُمُ كَمَا قَالَ الْحَلِيمِيُّ التَّحْرِيشُ بَيْنَ الدُّيُوكِ وَالْكِلَابِ» [شربینی، مغني المحتاج (ج6ص347)] (همانطور که امام حلیمی گفته، تحریش وجنگ دادن بین خروسها و سگها حرام است.) وشيخ برهان الدین بن مازه حنفی هم این امور را ممنوع ومحظور دانسته است: «لَو اِشتَرَى ... كَبشاً نَطَّاحاً، أو دِيكاً مُقَاتِلاً، فَالبَيعُ فَاسِدٌ ... لِانَّ هَذهِ الجِهَاتِ مَحظُورُةٌ لِكَونِهَا جِهَاتٌ مَحظُورُةٌ فَإدخَالُهَا فِي البَيعِ يُوجِبُ فَسَادَ البَيعِ.» [بن مازه، الميحط البرهاني (ص6ص429)] (خریدن خروس وگوسفند با اوصاف جنگندگی موجب فساد بیع می گردد؛ زیرا جهت بیع آنها (یعنی جنگندگی حیوانات) شرعا جایز نمی باشد. ودر نتیجه فروختن حیوانات به شرطی که صفت جنگندگی را داشته باشد باعث فساد بیع می شود.) ادامه دارد ...

(۴)🔴 واقعه #غدیر_خم از دیدگاه اهل سنت و جماعت . ✨زیدبن أرقم رضی الله عنه می‌گوید: روزی پیامبر ﷺ کنار آبی که به آن خم گفته می‌شد و بین مکه و مدینه بود میان ما برخاست و خطبه‌ای ایراد کرد، حمد و ثنای خدا را به جا آورد، برای مردم موعظه و پند داد، سپس فرمود: «أما بعد، ألا أیها الناس! فإنما أنا بشر یوشک أن یأتی رسول ربی فأجیب، وأنا تارک فیکم ثقلین: أولهما کتاب الله، فیه الهدی والنور، فخذوا بکتاب الله، واستمسکوا به» فحث علی کتاب الله ورغب فیه. ثم قال: «وأهل بیتی، أذکرکم الله فی أهل بیتی، أذکرکم الله فی أهل بیتی ... » الحدیث.[1] ✨اما بعد، ای مردم! من مثل شما انسان هستم، ممکن است مأمور و فرستاده خدای من برای قبض روح بیاید و من هم تسلیم شوم، در میان شما دو چیز ارزشمند و با قیمت ترک خواهم کرد: اول کتاب خدا قرآن، که در آن هدایت و نور می‌باشد، آن را بگیرید و به آن چنگ زنید. در مورد قرآن توصیه زیاد کرد و تشویق و ترغیب نمود، سپس فرمود: و اهل بیت من، در مورد اهل بیت من خدا را به یاد شما می‌آوردم سه مرتبه آن را تکرار کرد، الی آخر حدیث. ✨براء بن عازب رضی الله عنه می‌گوید: در مسافرتی با رسول خدا ﷺ بودیم در غدیر خم پیاده شدیم، برای اقامه نماز ندا برآمد، برای پیامبر ﷺ زیر دو درخت جارو زده شد، نماز ظهر را خواند و دست علی رضی الله عنه را گرفت و گفت: «ألستم تعلمون أنی أولی بالمؤمنین من أنفسهم؟» قالوا: بلا. قال: «ألستم تعلمون أنی أولی بکل مؤمن من نفسه؟» قالوا: بلی. قال: فأخذ بید علی فقال: «من کنت مولاه فعلی مولاه، اللهم وال من والاه، وعاد من عاداه» قال: فلقیه عمر بعد ذلک فقال له: هنیئاً یا ابن‌أبی طالب! أصبحت وأمسیت ولی کل مؤمن ومؤمنة».[2] ✨آیا می‌دانید که من برای مسلمانان باید از خودشان مقدم‌تر و سزاوارتر باشم؟ گفتند: بله، فرمود: آیا می‌دانید که من برای هر مؤمنی از نفس خودش سزاوارتر و شایسته‌تر و مقدم‌تر هستم؟ گفتند: بله. سپس پیامبر ﷺ دست علی رضی الله عنه را گرفت و گفت: هر کس من را دوست دارد باید علی را نیز دوست داشته باشد، پروردگارا هر کس علی را دوست می‌‌دارد او را دوست داشته باش و هر کسی با او دشمنی می‌ورزد با او دشمن باش. بعد از آن عمر رضی الله عنه به علی رضی الله عنه رسید و به او گفت: مبارک باشد ای ابن ابیطالب، برای همیشه دوست هر زن و مرد مسلمانی شدی. ✨حاکم در المستدرک از زیدبن أرقم رضی الله عنه روایت می‌کند که می‌گوید: با پیامبر ﷺ بیرون رفتیم تا به غدیر خم رسیدیم، دستور داد که مکان و جایی خنک برایش تهیه شود، در روزی که تا به حال چنین گرمایی را مشاهده نکرده بودیم جایی برایش جارو شد، سپس پیامبر ﷺ حمد و ثنای خدا را به جا آورد و گفت: «یا أیها الناس! إنه لم یبعث نبی قط إلا ما عاش نصف ما عاش الذی کان قبله، وإنی أوشک أن أدعی فأجیب، وإنی تارک فیکم ما لن تضلوا بعده: کتاب الله عزّ وجل» ثم قام فأخذ بید علی رضی الله عنه فقال: «یا أیها الناس! من أولی بکم من أنفسکم؟ قالوا: الله ورسوله أعلم. قال: «من کنت مولاه فعلی مولاه».[3] ✨ای مردم! هر پیامبر که مبعوث شده است نصف پیامبر قبل از خود زندگی کرده است، و من نیز ممکن است فراخوانده شوم و دعوت را اجابه کنم، در میان شما چیزی را برایتان جا خواهم گذاشت که بعد از آن هرگز گمراه نمی‌شوید: کتاب خدا قرآن، سپس دست علی رضی الله عنه را گرفت و گفت ای مردم! چه کسی برای شما از خودتان سزاوارتر و شایسته‌تر می‌باشد؟ گفتند: خدا و رسول ﷺ او بهتر می‌دانند، فرمود: هر کس مرا دوست دارد باید علی را نیز دوست داشته باشد. ❁🔹 ┈┈ ••✦ منابع ✦•• ┈┈ 🔹❁ [1]- رواه احمدفی مسنده، (4/366-367) رواه مسلم فی صحیحه، (4/1873)، حدیث شماره (2408)، و سنن دارمی، کتاب فضائل القرآن، باب فضل من قرأ القرآن. [2]- رواه احمد فی مسنده، (4/281) و رواه الترمذی مختصراً فی سننه، (5/297)، حدیث شماره (3797) و گفته: حدیث حسن غریب است، و رواه ابن ماجه فی سننه، (1/43)، مقدمه؛ حدیث شماره (116). بوصیری در زوائد ابن ماجه 1/ 19 گفته: سند این حدیث ضعیف است. [3]- رواه الحاکم فی المستدرک، (3/533)، کتاب معرفة الصحابة و رواه الإمام احمد بطرق کثیرة (1/ 48، 118، 119، 152، 330 ...) که بعضی‌ها خارج از ضعف نیستند، و برخی از راویان آن شیعه می باشند. به البداية والنهاية، (5/234-240 و ...) مراجعه شود.

(۳) 🔴 واقعه #غدیر_خم از دیدگاه اهل سنت و جماعت . ✨اما عبارت پیامبر ﷺ «من کنت مولاه فعلی مولاه». ربطی به قضیه امامت ندارد چون واژه «مولی» لفظی مشترک است که چند معنی را می‌رساند از جمله: سید، اطاعت شده، نزدیک، یاری‌دهنده، پس لفظ مولی متشابه است و طبق قرآن اعتماد بر متشابهات خصوصاً در اصول و مبادی ممنوع است، لذا دلیل هنگامی که وارد احتمالات شد استناد به آن باطل است، و موضوعی اصلی مانند امامت شرط است که دلیل آن جزمی و قطعی باشد نه ظنی و احتمالی، پس منظور پیامبر ﷺ از عبارت فوق این است که هر کس معتقد به اطاعت از پیامبر ﷺ است باید از کسی که از طرف من امیر بود اطاعت کند، در این صورت چگونه نزاع با امیر درست است، و در واقع نزاع با امیر همان نزاع با پیامبر به شمار می‌آید، آیا اگر امیر شخص دیگری غیر از علی رضی الله عنه مانند: عثمان رضی الله عنه بود پیامبر می‌فرمود: «من کنت مولاه فعثمان مولاه». اما این کلام در واقع هیچ معنایی جز فضیلت را نمی‌رساند که در بین چند معنی مشترک است. چون مولی مشترک بوده و مانند «نبی» لفظ خاص نیست. دقت کنید! ✨اما روایت مسلم جز تمسک به قرآن چیزی را نمی‌رساند و ذکر اهل بیت در این گونه روایات درباره حقشان جز توصیه به آنها چیزی را بیان نمی‌کند، چون به علت اعتراض و شکایت به حضرت علی بیان شد. ✨بی‌شک حضرت علی رضی الله عنه جزو اولین مهاجرین است اما این دلیل بر امامت او نمی‌شود . واضح است وقتی پیامبر ﷺ گفته است: «من کنت مولاه فعلی مولاه». «هر کس من مولای او هستم علی نیز مولای اوست» یا «أذکرکم الله فی أهل بیتی» «به شما تذکر می‌دهم که درباره اهل بیتم خدا را در نظر داشته باشید». ✨منظور او بیعت‌گرفتن برای خلافت یا جانشین قراردادن کسی به عنوان امام نبوده، و هرگز او نخواسته است دوازده نفر مشخص از اهل بیت را مانند قرآن مصدر تشریع قرار دهد.بلکه او خواست از حضرت علی رضی الله عنه دفاع کند و از اعترافات باطلی که از او گرفته می‌شد او را تبرئه کند و بطور عموم آنها را به اهل بیتش سفارش کرد و حقوق آنها را بر امتش متذکر شد. این کلام مستلزم عدم اذیت و آزار آنها و بغض و کینه نداشتن نسبت به آنان است. بلکه این قول پیامبر ﷺ موجب دوست‌داشتن و نیکی به آنها است و در این مورد ما اینکار را با در نظر داشتن خدا در اهل بیت نبوت پیروی می‌کنیم و او را حمد و سپاس می‌گوییم.

(۲) 🔴 واقعه #غدیر_خم از دیدگاه اهل سنت و جماعت . ✨ اگر به ابتدای روایت توجه کنید معلوم می‌شود که بین حضرت علی رضی الله عنه و سپاهش به علت نکاح وصیفه و جلوگیری از سوارشدن بر شتران غنیمت و درآوردن لباس کتانی غنائم از تن آنها، اختلاف ایجاد شد و بعد از بازگشت از حج که دوباره به پیامبر خدا رسیدند شکایت و انتقاد از علی رضی الله عنه زیاد شد و در میان مردم بحث او انتشار یافت تا آنجا که پیامبر ﷺ ضروری دانست در این مکان با وجود هوای گرم پیاده شود و با بیاناتش علی رضی الله عنه را تبرئه نماید، پس اصلاً صحبت از بیعت با کسی از دور یا نزدیک برای خلافت مطرح نبود. لذا چون شناخت سبب حقیقت امر را کشف می‌کند قائلین به امامت روایت را بریده و قطع می‌کنند و بدون ذکر مقدمه آنرا نقل می‌نمایند برای اینکه سبب آن مجهول باشد و حجتشان ابطال نگردد. ✨این امر مهم اگر حقیقت داشت قرآن آن را با نام بیعت خلافت ثبت می‌کرد چون قرآن بیعتهای دیگری به مراتب پایین‌تر از آنرا مانند بیعت رضوان در زیر درخت با نص صریح ثبت کرده است. « لَقَدْ رَضِیَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِینَ إِذْ یُبَایِعُونَکَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ » (الفتح: 18). خداوند از مؤمنان ـ هنگامی که در زیر آن درخت (بیعه‌الرضوان‌ که‌ در حدیبیه‌ انجام‌ گرفت) با تو بیعت کردند ـ راضی و خشنود شد». ✨این بیعت به خاطر آزاد کردن حضرت عثمان رضی الله عنه از اسارت مشرکین بود که پیامبر ﷺ با دست مبارکش به جای او نیز بیعت کرد و گفت این دست به جای حضرت عثمان است، اگر ما جزو کسانی بودیم که از متشابهات قرآن پیروی می‌کنند می‌گفتیم حضرت عثمان امام معصوم است. ✨و همچنین در قرآن بیعت نساء ثبت شده است: « یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِذَا جَاءَکَ الْمُؤْمِنَاتُ یُبَایِعْنَکَ عَلَی أَنْ لَا یُشْرِکْنَ بِاللَّهِ شَیْئًا وَلَا یَسْرِقْنَ وَلَا یَزْنِینَ (الممتحنه: 12). ✨«ای پیامبر وقتی که زنان مؤمن نزد تو آمدند تا با تو بیعت کنند بر اینکه به خدا شرک نورزند، دزدی نکنند، مرتکب زنا نشوند». ✨غدیر خم حدود (160) کیلومتر با مکه فاصله دارد، یعنی در آن هنگام جز حجاج اهل مدینه حاجیان دیگر از جمله اهل یمن، نجد، طائف، اطراف عراق و غیره همراه او نبوده‌اند. ✨اگر واقعه غدیر خم مربوط به بیعت با خلافت علی است. دو راه عاقلانه‌تر وجود داشت: 1- پیامبر ﷺ باید این موضوع را در خطبه روز عرفه بیان می‌کرد که تمام حجاج در آن حضور داشتند. 2- پیامبر ﷺ صبر می‌کرد تا به مدینه برسد و بعد از استراحت و رفع خستگی از مردم بیعت می‌گرفت. ✨اما نزول ایشان در غدیر خم در چنین زمانی باید برای یک امر پیش آمده بوده باشد که تأخیر آن شایسته نبود و مستلزم حل آن از طرف پیامبر خدا بود و آن همان جریان مذکور است که برخی بخشی از آنرا حذف کرده و ناقص بیان می‌کنند. ✨غدیر خم که (160) کیلومتر از مکه فاصله داشت محل التقاء سپاه برگشته از یمن که نسبت به علی رضی الله عنه شاکی و معترض بودند و حاجیان برگشته از مکه بود.

(۱) 🔴 واقعه #غدیر_خم از دیدگاه اهل سنت و جماعت . ✨پیامبر خدا ﷺ سپاهی را به فرماندهی خالد بن الولید به یمن فرستاد و غنائم زیادی بدست آوردند. پیامبر ﷺ علی بن ابی طالب را فرستاد تا خمس غنائم را اجرا کند و بقیه را تقسیم نماید. او از این کار فارغ شد در حالی که خسته به نظر می‌رسید. ✨بریده می‌گوید، گفتیم ای ابالحسن این چیست؟ گفت: این جاریه به نام وصیفه جزو اسراء بود که در تقسیم به سهم اهل بیت پیامبر ﷺ و سپس به سهم خانواده علی رسید. خالد بن الولید در نامه‌ای ماجرا را برای پیامبرﷺ نوشت. ✨حضرت علی از یمن خارج شد. همراهان از او خواستند تا شتران خودشان را استراحت بدهند و بر شتران به غنیمت گرفته شده سوار شوند. علی  رضی الله عنه  آنان را منع کرد. سپس علی جانشینی برای خود تعیین کرد و خودش زودتر رفت تا به مراسم حج (حجة ‌الوداع) برسد. جانشین علی  رضی الله عنه  به هر یک از همراهانش لباسی از کتان داد و به آنان اجازه داد تا بر شتران به غنیمت گرفته شده سوار شوند. علی رضی الله عنه   بعد از فارغ‌شدن از حج نزد آنان بازگشت و لباس و شتران را از افراد گرفت و بر نائبش خشمگین شد و او را بر کارش سرزنش کرد. گلایه و شکایت در میان سپاه ظاهر شد و با علی به مخالفت پرداختند و هنگام رسیدن به پیامبر ﷺ شکایت خود را از رفتار علی اعلام کردند بدین ترتیب در میان همراهان پیامبر ﷺ بحث حضرت علی و شاکیانش منتشر شد. و سخن علیه  حضرت علی  رضی الله عنه  نزد پیامبر ﷺ افزایش یافت. ✨بریده می‌گوید: وقتی نزد پیامبر ﷺ رسیدم از کار علی  رضی الله عنه  انتقاد کردم و اشکالات او را گفتم، تا اینکه دیدم چهره پیامبر ﷺ تغییر کرد. و فرمود: «آیا من از خود مؤمنین نسبت به آنان اولی نیستم» گفتم: بلی سپس فرمود: «من کنت مولاه فعلی مولاه». ✨پس پیامبر ﷺ در میان ما بلند شد و فرمود: «ای مردم از علی شکایت نکنید. قسم به خدا او باتقواتر از آن است که از او شکایت شود». ✨زید بن ارقم رضی الله عنه   می‌گوید: «روزی در جایی بین مکه و مدینه به نام «خم» پیامبر در میان ما ایستاد و حمد و سپاس خدا را به جا آورد و پس از مقداری وعظ و تذکر فرمود: «ای مردم من بشری مانند شما هستم و ممکن است هر لحظه به دعوت ملک الموت جواب دهم ولی من دو چیز گرانبار را در میان شما باقی می‌گذارم: یکی کتاب خدا که در آن هدایت و نور است، پس آنرا بگیرید و به آن تمسک کنید». و ما را نسبت به قرآن ترغیب و تشویق کرد و در ادامه فرمود: «و دومی اهل بیت من هستند، به شما نسبت به آنها هشدار می‌دهم – سه بار تکرار نمودند -. 📚🖋نگاه: فتح‌الباری(2/66)، مسند امام احمد (5/350 – 356)، صحیح مسلم (حدیث 1281) مستدرک حاکم (3/109 – 111)، مجمع الزوائد هیثمی (9/127)، البدایه والنهایه (5/95).

✅ از پَسِ هر گریه ، آخر خنده ای هست. ❤ لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا ۚ سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا  طلاق﴿٧﴾ ✨خداوند هیچ کس را جز به اندازه ای که به او داده است تکلیف نمیکند. خدا به زودی بعدِ هر سختی آسانی قرار دهد. 🔹زندگی دنیا این گونه است چه بخواهی وچه نخواهی‌‌‌‌‏ تا درد و رنج وسختی تحمل نکنی بزرگ نمی شوی. 🔹یادگیری ومهارت بدون اشتباه ولغزش ممکن نیست. 🔹پیروزی بدون تجربه ی تلخِ شکست امکان ندارد. 🔹محبت ودوستی و محبوب شدن بدون گم کردن و از دست دادن میسّر نمی شود‏. 👈آزمایش‌های الهی گاها برای پاک سازی درون و ایجاد پیوند محبت است پس چون خداوند کسی را دوست بدارد، او را با کاری آزمایش میکند و بدان هر آزمایشی در محدوده‌ی توانایی توست ❤️چون خداوند انسان را به اندازه تواناییش مکلف میکند