محمود مهرمحمدی(زمانه‌ی ما)

دلنوشته ها - رحیم قمیشی, [May 20, 2024 at 12:08 PM] پست موقت دریافتی از یکی از دوستان سلام رحیم جان، سال پیش همین ایام، با تعدادی از دوستان بصورت خانوادگی برای بازدید از قلعه بابک به منطقه کلیبر در نزدیکی ورزقان رفته بودیم. عصر روزی که رسیدیم باتفاق ۴ نفر دیگر از آقایان، تصمیم گرفتیم از وقت استفاده کنیم و از محل استقرار در اقامتگاه بومگردی در کلیبر به سمت سد خدا آفرین و جنگل‌های ارسباران برویم. پس از حدود دو ساعت رانندگی به منطقه‌ای رسیدیم که وضعیت نگران کننده جنگل‌های انبوه و پیچ و خم‌های جاده و نبود آنتن موبایل ما را نگران کرد. ایستادیم و چند عکس گرفتیم و برگشتیم. همانجا به دوستانم گفتم با اینکه ۱۱ سال از زلزله وحشتناک ورزقان در سال ۱۳۹۱ می‌گذرد و بزرگترین مشکل مردم محلی و گروه‌های امداد و نجات در آن دوران، نبود ارتباطات زمینی و مخابراتی بود متاسفانه عجیب است که هنوز هم این موضوع حل نشده است.🤔😩 امروز به محض شنیدن خبر سقوط هلی‌کوپتر رئیس جمهور و همراهان در آن منطقه به سراغ عکس‌های آن روز رفتم و از روی اطلاعات عکسها، متوجه شدم که آنها هم در همان منطقه سقوط کرده‌اند و از آن بدتر که امکان برقراری تماس با ایشان میسر نیست.‌.. واقعا چه دردی از این بالاتر که هنوز در جائیکه ۱۱ سال پیش زلزله آمده و صدها گروه امدادرسانی و خیریه در حال کمک به مردم منطقه هستند، جاده درست برای دسترسی که هیچ، بلکه هیچگونه پوشش مخابراتی هم وجود ندارد؟ و امروز این فاجعه برای رئیس جمهور کشور در همان منطقه افتاده و گرفتار همان موضوع کوچک و بی اهمیت شده که با هزینه بسیار اندکی می‌شد اتفاق نیفتد. نادری- ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ @ghomeishi3

🖋 سید محمد خاتمی شهادت رئیس جمهوری ایران و هیأت همراه را تسلیت گفت. 🌐 با بازنشر این پست رسانه رسمی سیدمحمد خاتمی را به دیگران معرفی کنید‌‌‌ رسانه شمایید 📱‌‌‌ 🇮🇷 @khatamimedia

ملک‌زاده، وزیر اسبق بهداشت: بهترین شاگردانم مهاجرت کردند تندروهایی سرکار آمده‌اند که استادان را اخراج می‌کردند گزینشی که در جمهوری اسلامی آوردیم واقعاً چیز غلطی بود قانون جوانی جمعیت موجب افزایش معلولیت می‌شود رضا ملک‌زاده، وزیر اسبق بهداشت درمان و آموزش پزشکی: 🔹در جریان انقلاب فرهنگی خیلی از استادانی که اخراج شدند به آمریکا رفتند و الان شخصیت علمی بزرگ در دنیا هستند. 🔹گزینش به آن معنا که ما در جمهوری اسلامی آوردیم واقعاً چیز غلطی بود. 🔹مهاجرت پزشکان از کشور به مرحله بحرانی رسیده است. 🔹بهترین شاگردهایی که در این مملکت تربیت کردم مهاجرت کردند 🔹افرادی که اصلاً برجام را نخواندند با آن مخالفت کردند تا یک پیمان افتخارآمیز برای ایران زیر سوال برود. 🔹در دنیا ارزانترین ویزیت پزشک در ایران است، ویزیت یک پزشک در ایران از عراق و افغانستان کمتر و حدود یک‌سوم آن‌ها است. 🔹همان‌هایی که آدم‌ها را از دانشگاه اخراج می‌کردند سرکار آمده‌اند. 🔹اجرای قانون جوانی جمعیت موجب افزایش معلولیت می‌شود. مشروح مصاحبه👇👇👇 asriran.com/0043eY @virayeshe_zehn

🔻وزارت ارشاد دولت رئیسی روز آخر نمایشگاه ناشران مجازی را نقره‌داغ کرد: ۳درصد از فروش‌تان را بدهید بعنوان حق‌العمل کاری! پول فروش کتاب ها هم چند روز دیگر در چند قسط واریز می‌شود ! اولی ابداع دولت سیزدهم است و دومی بازی با پول ناشران در بانک! @eskannews_com instagram.com/eskannews

نسخه‌ای برای پیشبرد عدالت اجتماعی در ایران لیبرالیسم به روایت جان دیویی در چشم‌انداز فلسفی اوایل قرن بیستم، کتاب لیبرالیسم و عمل اجتماعی جان دیویی به عنوان پدیده مهمی در تکامل اندیشه لیبرال محسوب می‌شود. استدلال دیویی در این کتاب نشانگر گذار این فیلسوف از ریشه‌های کلاسیک‌ لیبرالیسم به سوی لیبرالیسمی معقول‌تر، عادلانه‌تر و به لحاظ اجتماعی مسئولانه‌تر است. دیویی، به عنوان شخصیتی تاثیرگذار در پراگماتیسم آمریکایی، در این کتاب استدلال قانع‌کننده‌ای برای یک لیبرالیسم بازبینی‌شده و اصلاح‌شده به دست می‌دهد تا از نسخۀ فردگرایانه پیشینیانش فراتر رود و تعهدی جمعی را برای اصلاح و عدالت اجتماعی گوشزد کند. ترجمۀ رضا یعقوبی از این کتاب مهم و نشر آن توسط انتشارات کرگدن بهانه‌ای شد برای نوشتن این مطلب. در این نوشتار سعی می‌کنم اولاً تجدیدنظر فلسفی دیویی از لیبرالیسم را روشن کنم، ثانیاً پیامدهای آن را به ویژه برای موقعیت اجتماعی-سیاسی معاصر ایران مشخص کنم تا دریچه‌ای برای بازنگری اصول بنیادین پیشرفت اجتماعی و آرمان‌های دموکراتیک به روی روشنفکران ایرانی باز کرده باشم. نقد دیویی بر لیبرالیسم کلاسیک تحلیل موشکافانۀ دیویی از لیبرالیسم کلاسیک، نارسایی‌های بنیادین آن را آشکار می‌کند، به خصوص تأکید آن بر آزادی فردی بدون توجه به ساختارهای اجتماعی-اقتصادی‌ای که می‌تواند عاملیت انسان را محدود کند. دیویی استدلال می‌کند که آموزۀ لیبرالیسم کلاسیک، با تقدیس نفع خصوصی و مداخله حداقلی دولت، از پرداختن به پیچیدگی‌ها و نابرابری‌های ناشی از جوامع صنعتی مدرن ناتوان مانده است. نقد او انکار ارزش‌های محوری لیبرالیسم نیست، بلکه تلاشی است برای صورت‌بندی دوباره مقدمات و مفروضات لیبرالیسم برای مواجهۀ بهتر و عادلانه‌تر با نابرابری‌های اقتصادی و بی‌عدالتی‌های اجتماعی که لیبرالیسم کلاسیک ناخواسته آن‌ها را نادیده می‌گیرد یا به آن‌ها تداوم می‌بخشد. نقد دیویی بر لیبرالیسم کلاسیک از دل‌مشغولی جدی او به بنیان‌های فلسفی و پیامدهای اجتماعی لیبرالیسم که در زمان او توسعه یافته بودند نشات می گیرد. لیبرالیسم کلاسیک که ریشه در اندیشۀ دورۀ روشنگری دارد، از فرد به عنوان واحد محوری جامعه دفاع می‌کند، و حامی کمترین دخالت دولت در آزادی‌های شخصی و فعالیت‌های اقتصادی است. این فلسفه سیاسی که در نوشته‌های اندیشمندانی مثل جان لاک و آدام اسمیت تجسم یافته‌اند، مدافع قداست مالکیت خصوصی، دست نامرئی بازار، و برتری حقوق فردی بر اهداف جمعی‌ است. اما دیویی دریافت که پیگیری بی‌امان آزادی فردی و لسه‌فر اقتصادی (عدم مداخله دولت در اقتصاد) که مورد ستایش لیبرالیسم کلاسیک است می‌تواند نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی مهمی به بار آورد. در نظر دیویی، تمرکز "متعصبانه" بر آزادی‌های فردی، موجب نادیده‌گرفتن محدودیت‌های اقتصادی و شرایط اجتماعی‌ای می‌شود که توانایی‌ها و ظرفیت‌های افراد جامعه را برای اِعمال واقعی آزادی‌های فردی محدود می‌کند. او باور داشت که لیبرالیسم کلاسیک با تاکید بر آزادی منفی –یعنی آزادی از محدودیت‌های بیرونی– آزادی‌های مثبتی را که برای بروز ظرفیت و توانایی کامل افراد ضرورت دارند نادیده می‌گیرد. در مدل لیبرالیسمی که دیویی مدافع آن است، آزادی‌های مثبت که شامل دسترسی به آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، و فرصت‌های اقتصادی‌اند، برای آزادی اصیل و تعیین سرنوشت شهروندان ضرورت دارند. … برای مطالعه متن کامل کلیک کنید یا Instant View را در پایین پست لمس کنید. ﹏﹏✎ #حسین_دباغ (کانال) #لیبرالیسم، #عدالت_اجتماعی، #جان_دیویی - پ.ن: برای تهیۀ کتاب «لیبرالیسم و عمل اجتماعی» با ترجمۀ #رضا_یعقوبی (کانال) به وبسایت کرگدن مراجعه کنید. Taamoq | تَعَمُّق