一起

دفتر چه خاطرات عزیزم سلام! اون دقیقا شبیه یه پروانه بود. پروانه ای که میترسیدم لمسش کنم میترسیدم بهش دست بزنه و اون فرار کنه هرروز هرشب به این فکر میکنم که کاش نمیترسیدم کاش لمسش میکردم اون با موهای آبی شبیه یه فرشته بود نمایانگر روح من بود باید چقدر تا گذشته بدوام؟ باید چی فدا کنم تا دوباره به اون روزها برگردم؟ خودم رو از چیزی محروم کرده بودم که تا وقتی با پوست و استخون نبودش و رفتنش رو حس نکرده بودم نفهمیدم چی رو از دست دادم من خودم باعث فرار اون پروانه شدم خودم اون پروانه ای رو که با کور سوی امید هنوز به چشمام نگاه میکرد و منتظر بود تا بپذیرمش رو  با بی‌رحمی از خودم روندم کاش بی‌رحم نبودم‌. اون قلب ضعیفی داشت، یه قلب ضعیفه شکسته کاش کاری نمیکردم که اون قلب از تپیدن به عشق من بایسته

جوری که اعصابم خورد میشه از درس صحبت میشه<<😂

عزیزم الهی

مسخره بازی با لونا >>>

I'm sorry but this isn't a Kdrama that has a happy ending.

مشخصه

بکیرم

چه ربطی بازی کردن اونا نداره