ΟΜΑΔΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ - ΠΟΝΤΙΚΑΣ

ΠΟΣΟ ΥΠΕΡΟΧΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ "ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ"... Πόσο υπέροχο είναι να έχεις βοηθήσει ανθρώπους χωρίς να έχεις ζητήσει το παραμικρό αντάλλαγμα, και αυτό να στο αναγνωρίζουν. Αυτονόητο; Όχι τελικά. Δεν είναι πάντα. Παρεισφρέουν διάφοροι ανθρώπινοι παράγοντες. Αρρωστημένα πάθη, βαθιά συμπλέγματα, υπαρξιακά αδιέξοδα, είναι όλα αυτά που αν έχει διαβάσει κανείς τα αριστουργήματα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι ή των Αρχαίων Ελλήνων, θα τα βρει. Ώστε όταν ακούς στο τηλέφωνο τον Σπύρο Καραπιπέρη Σπυρος Καραπιπερης, αλλά και τόσους άλλους σαν και αυτόν, να σου λέει "σου χρωστάω τη ζωή μου, μαζί σου για πάντα", λες ΝΑΙ: ΑΞΙΖΕΙ. Αξίζει να φτάσεις μέχρι το τέλος ΜΕ ΟΠΟΙΟ ΚΟΣΤΟΣ. Για τους άλλους έχουμε φροντίσει... Υ.Γ. Επειδή είμαι σε συναισθηματική φόρτιση τώρα μετά από το τηλεφώνημα με τον Σπύρο, να πω για τον Λάμπρο Γάκη Λάμπρος Γάκης; Που όταν τον κάλεσα στο τηλέφωνο τότε που έφτιαχνα το ψηφοδέλτιο, πριν με μπλοκάρουν οι τράπεζες, και ήθελα να έχει μέσα ανθρώπους που να αντιπροσωπεύουν αυτή τη μάχη, και του ζήτησα να τον συμπεριλάβω ενώ ο άνθρωπος δεν έχει καμία σχέση με αυτά, μου είπε, και δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό: -Με έσωσες, θα κάνω ό,τι μου ζητήσεις. ΑΥΤΗ είναι η ΕΛΛΑΔΑ. Και, ΝΑΙ. ΑΞΙΖΕΙ...

Βοηθήστε, παιδιά. Δεν είναι μόνο αυτή η έκθεση που πρέπει να πληρωθεί. Είναι πολλές...

Δεν είχαν σκοπό να βγεις, αγόρι μου...

ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ… ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΜΙΚΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ… Σαν τώρα θυμάμαι που τους είχα συναντήσει στο πάρκινγκ του ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ στην εθνική οδό. Την Μάρθα και τον Άγγελλο. Όταν μου έφεραν τον φάκελο του Δημήτρη. Που με μεγάλη πίεση δική μου τον πήραμε. Τον είχα δώσει στον Μάριο Φαρμάκη, τον εκπληκτικό αυτό άνθρωπο και γιατρό, αυτόν που όπως έχω πει με έκανε «πνευμονολόγο» με …εντατικά μαθήματα. Στο σπίτι του στο κέντρο της Αθήνας. Αυτόν που έκανε την πρώτη μονάδα εντατικής θεραπείας στην Ελλάδα. Τον φάκελο του Δημήτρη τον είχα δώσει στον Μάριο μαζί με τον φάκελο του Χρήστου Καρτάλη. Και μόλις τους έριξε την πρώτη ματιά, μου είπε πώς δολοφονήθηκαν και οι δύο. Βγήκα και το είπα δημόσια. Ούτε η Δράμα με την Αλεξανδρούπολη αντέδρασαν για την δημόσια κατηγορία μου για την δολοφονία του Χρήστου Καρτάλη, ούτε το ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ στην Αθήνα για την δολοφονία του Δημήτρη Κασσάρ, του Dj Decibel. Tότε που όλα τα συστημικά μέσα έγραφαν ότι «έχασε τη μάχη με τον κορωνοϊό». Ο Μάριος έφυγε από τη ζωή. Και οι φάκελοι έμειναν στο σπίτι του. Από σεβασμό στον πόνο της χήρας, δεν ενόχλησα. Εν τω μεταξύ έτρεχαν οι ποινικές διαδικασίες κατά των κολαστηρίων, ώστε τελικά …όλα στην ώρα τους. Είναι αλήθεια ότι όταν μπήκα ξανά στο σπίτι του Μάριου, ανατρίχιασα. Δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματά μου. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι δεν τον έβρισκα εκεί να μου μιλήσει για τους ιατρικούς φακέλους και να με …εξετάσει στην πνευμονολογία. Πήρα και τους δύο φακέλους από την χήρα και σκέφτηκα σε ποιους ιατροδικαστές από την ομάδα μου θα τους δώσω. Αποφάσισα. Ο ένας εδώ, και ο άλλος εκεί. Παραδόθηκαν ήδη. Πρέπει να σας πω από τώρα, ότι μετά από αυτά που θα διαβάσετε στην έκθεση που θα συνταχθεί για τον Δημήτρη, αυτά που έχετε διαβάσει στις εκθέσεις που έχω δημοσιεύσει μέχρι τώρα θα φαντάζουν πταίσματα. ΔΕΝ είναι μόνο όσα έγιναν ή δεν έγιναν στη Μ.Ε.Θ., που εντόπισε τότε ο Μάριος. Είναι και το ΠΩΣ ΕΦΤΑΣΕ ο Δημήτρης στη Μ.Ε.Θ. Ένας Δημήτρης που πήγε περπατώντας στο νοσοκομείο, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι… Για το πόσο μικρός είναι ο κόσμος θα ρωτήσετε τώρα. Λοιπόν, ποιος έθαψε τον Δημήτρη και ποιος ήταν στην εκταφή του; Ο Σπύρος Καραπιπέρης… -«Εμένα με έσωσε ο Αντωνιάδης», είπε στην Μάρθα. Αχ, Θεέ μου. Μιλούσα πριν λίγο με τον αδελφό της. Του είπα να της εξηγήσει ότι ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Δεν είναι η μόνη που δεν άκουσε. Και δεν ζήτησε την επέμβασή μου στον κρίσιμο χρόνο. ΔΕΝ μπορούσαν να πιστέψουν οι άνθρωποι τι έκαναν στα νοσοκομεία… Πάμε τώρα για τη δικαίωση της ψυχής του.

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ! ΑΓΩΓΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΧΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ! "Το Αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. με άφησε απροστάτευτο από τον κίνδυνο που ΤΟ ΙΔΙΟ είχε αξιολογήσει ως υπαρκτό και σοβαρό για τη ζωή μου, και αυτό μέσα σε λίγες μέρες, μεταξύ 05/07/2019 και 20/08/2019, γεγονός που παραπέμπει σε ΕΠΙ ΣΚΟΠΩ παρέμβαση και ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΩΣ σε αλλαγή των συνθηκών, όταν ΑΚΟΜΑ να αιτιολογηθεί εκείνη η δραματική παύση της αστυνομικής προστασίας μου ΟΥΤΕ η άρνηση για επαναφορά του στοιχειώδους εκείνου μέτρου παρά το δραματικό και αγωνιώδες εξώδικο αίτημά μου της 08/11/2019 προς τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τον Μιχάλη Καραμαλάκη: Είναι ξεκάθαρο ότι ΕΑΝ η εγκληματική εκείνη απόφαση μπορούσε ΕΣΤΩ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ να αιτιολογηθεί, θα είχα λάβει την αιτιολογία αυτή ήδη από τότε. ΔΕΝ υπάρχει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ που να δικαιολογεί και να νομιμοποιεί την απόφαση να σταματήσει η προστασία μου έναντι ενός κινδύνου που ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΑΡΧΗΓΕΙΟ είχε αξιολογήσει ως υφιστάμενο και πραγματικό. Τι θα μπορούσε να αλλάξει μέσα σε ελάχιστες εβδομάδες στην καρδιά του καλοκαιριού του 2019; ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ. Κάποιοι προφανώς από το ΒΑΘΥ ΣΥΣΤΗΜΑ που ενοχλούνται από την δημοσιογραφία που ασκώ ΠΑΡΕΝΕΒΗΣΑΝ για να μου αφαιρεθεί η αστυνομική προστασία και να επανέλθω πολύ γρήγορα τότε σε ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΚΙΝΔΥΝΟ. Ένα μόλις χρόνο μετά (γιατί δεν θα γινόταν η απόπειρα και αμέσως μετά την παύση της προστασίας μου…), ήρθαν έξω από το σπίτι μου οι δολοφόνοι. Εκεί, έξω από το σπίτι μου, όπου με βρήκαν μόνο και απροστάτευτο. Και από καθαρή τύχη επέζησα από τις σφαίρες. Ήταν τότε, το βράδυ της ημέρας που έγινε η απόπειρα δολοφονίας μου, όταν ο δικηγόρος μου Νίκος Αντωνιάδης ρωτήθηκε από τον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. Μιχάλη Καραμαλάκη στο γραφείο του στην οδό Κανελλοπούλου, εάν έχει υπόψη του ποιος είναι ο δολοφόνος, και αυτός, ο Νίκος Αντωνιάδης, του απάντησε: -ΝΑΙ, έχω. Και όταν ο Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. τον ρώτησε ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ, ο Νίκος Αντωνιάδης του απάντησε: -ΕΣΕΙΣ...".