«قبیله‌ی‌خورشیدِنیمه‌شب.»

از لحاظ روحی احتیاج دارم، یکی از راه برسه و بگه؛ ”من داشتم همه‌چیزو میدیدم؛ تو زیادی اذیت و خسته شدی. بقیه ـش رو بسپر به من؛ درستش میکنم.“

–Return to Dark Academy🤎🕯

‌🎠

در روزهایی که کلمات آدمیزاد باعث فراغ می‌شد، من یک دیوان شعر نوشتم به اُمید آن‌که بازگردی. ◞ ִֶָ #آبان‌دخت.◜

نقاشی‌های نرگس خیلی ناز و بی‌نقص هستن.🧚🏻‍♀🎨

اما ' زندگی کردم حتی به غلط ' رابطه‌ی مستقیمی با آرامشم داره. به درک که فلان انتخاب درست رو نداشتم، به درک که تا الان اونطور که باید تلاش نکردم، به درک که یکی قلبم رو به درد آورده، به جهنم که حالم مدتی بد بوده، به جهنم که خیلی از کارهایی که باید رو نکردم و خیلی از کارهایی که نباید رو انجام دادم. واقعا به جهنم.

دوست داشتم از تو چیزی بیشتر از یک آهنگ در پلی‌لیستم بماند. نمی‌دانم مثلا یک نسخه از خودت را ور دلم می‌گذاشتی و با آن نسخه دیگر به هر کجا که می‌خواستی، می‌رفتی. ماه بی‌مثالم، می‌خواستمت برای این‌که تا ابد الدهر باهم باشیم و حتی استخوان‌هایمان را یک‌جا دفن کنند. می‌خواستم استخوان‌هایم معطر به تو باشند، دوست داشتم بوی شالیـزارِ سبزِ گوشه‌ی گردنت را بدهند. من برای این‌که عاشق‌تر از سابق باشم، به عطر و دست‌خط معشوق نیازی ندارم. فقط کافی‌ست به تو فکر کنم، باد ملایمی از سمت شمال می‌وزد و کلمات برایت روی کاغذ کاهی می‌رقصند. حتی صدای چکاوک‌ها را می‌شنوم که سمفونی وصال را سر می‌دهند. یک‌بار هم تو بی‌آنکه من واژه‌ها را در راهت شهید کنم، بیا. به تن کهنسالم بازگرد چرا که هر زمانی بیایی، خسته‌دلِ رنج دیده باز به اُمید جوان می‌شود. ◞🎠 ִֶָ #آبان‌دخت.◜