🌕 مـــاه مــحــال 🌙

برای فضولی رفته بودم اتاق پسرعموم اما مچم رو در حالی گرفت که لخت ديدمش و تهدید کرد اگر باهاش ازدواج نکنم آبروم رو میبره... https://t.me/+p2JYazxSpMpiMmRk خداي من لخت بود، فقط با يه حوله دور کمرش... به بدبختي واستادم، مي دونستم خوش اندامه اما نه در اين حد... واقعا هيکلش رو فرم و قشنگه... دست خودم نبود که زل زده بودم به بدنش که صداي سرفه‌ش من رو به خودم آورد... هميشه فکر ميکردم مرداي برنزه خوش هيکل ترن، اما حرفم رو پس ميگيرم، گاهي سفيدها از هر چي برنزه هست خوش اندام ترن... تمام بالاتنه‌اش عضله و تکه تکه هست.. لعنت بهش اون خط وي که می‌رسید پایین شکمش و بعد... _ چی شد دخترعمو پسندیدی؟ قدمي نزدیک شد. با ترس به عقب پريدم. می‌خواستم زمین بخورم که دستش رو به دور کمرم حلقه کرد. به لب‌هام نگاه کرد. _ خب دخترعموی عزیز بالاخره به دام افتادی. مگه نگفتم حق نداری با پسرداییت حرف بزنی؟ مگه نگفتم فقط مال منی؟ - اينجور حرف نزن! - چرا؟ بي تاب ميشي؟ عيب نداره... تازه داري ميشي عين من... منم بي تابم، بي تاب آرامش گرفتن ازت... بي تاب لمس کردنت. _ تو رو خدا يزدان. الان یکی میاد و ميبينه. _ محرمم شو زهرا... بیشتر ازين تحمل دوری ندارم. _ نميتونم... نمیشه _ اگر قبول نکنی، به همه میگم دزدکی اومدی تو حمام اتاقم که من رو دید بزنی، کافیه آقاجون رو صدا بزنم. لبش رو نزدیک کرد. قبل از اينکه ببوسه گفت: - قوس کمرت رو که میبینم دلم ميخواد همون لحظه پرتت کنم روی تخت و با لب‌هام طوافت بدم دخترعمو 💋💋💋💋 من زهرا هستم، یه دختر مذهبی که توی روزمرگی های زندگیم غرق بودم، اما... یکسالی خواب های عجیب و غریب میدیدم. خواب یک مرد غریبه اما آشنا😳 یک روز همون مرد وارد خونه ما شد و ادعا کرد که دختر واقعی اون ها هستم نه کسانی که 23 سال درکنارشون بودم😢 در حالیکه پدر و مادر واقعیم فوت شده بودند و پسرعموی خشن و زورگوی من باید سرپرست و قیّمم میشد کسی که بر عکس من مذهبی و مقید نبود🔞❌ داستان هیجانی ما از همینجا و همین پسر عمویی شروع میشه که دو رگه ایرانی-ایتالیایی هست🤩 زیبا سخت گیر😈 پولدار و... 🙈🔞 یکروز من رو توی اتاقش گیر آورد و به زور و مخفیانه #محرمش شدم. https://t.me/+p2JYazxSpMpiMmRk

#پارت۱ - کی تخم کرده دست به این جعبه بزنه؟! دقیقا چه گوهی خوردین که خرد و خاکشیر شده! حسین کدوم گوریه؟ نفس کسی در نمی‌آید... او با آن هیبت صاحب آن جعبه است؟ فکرم به اول صبح می‌افتد. آخ از تو میجانِ کم عقل، آخر سر صبح وقت رقص و آواز بود؟ ذوق خواستگاری مهدی از رعنا کورم کرده بود که با مسخره ترین آهنگ قرن شروع به رقصیدن کردم و تلپی روی آن جعبه فرود آمدم! یک دفعه از دهانم بیرون می‌پرد. -تخم دو زرده کرده یا کار خوبی کرده اقا؟ با نگاه خشنی که به سمتم می‌اندازد خفه میشوم. بهتر بود زودتر فلنگ را ببندم که اینجا دیگر جای من نیست. -عقلت چی میگه بچه جون؟ قیافه من شبیه کسیه که میخواد تشویقی بده؟ چه بی‌ادب، به من می‌گوید بی عقل؟! یکی نبود حالیش کند تو بی‌عقلی که آن جعبه مسخره را سر راه می‌گذاری! رعنا گفته بود باید فاتحه خود را بخوانم ولی با خود فکر کردم ۴ تا کاسه و بشقاب و گلدان که این حرف ها را ندارد دارد؟ به او گفتم با یک عذرخاهی سر و تهش هم می‌آید اما حالا به گور آقاجانم خندیده‌ام اگر این مهلکه را گردن بگیرم. - بیا جلو بگو ببینم کدوم دیوثی چنین تری زده به زندگیم تا همینجا خفه‌ش کنم. - با اجازتون من بودم آقا... البته میدونید تقصیر من نبود خود جعبه یهو زیر پام سبز شد و منم نشد که تعادلمو حفظ کنم بهرحال شمام متوجه شدین از این به بعد جعبتون رو هرجایی نزارید. میجان خاک برسرت... همان باید پا به فرار میگذاشتی. شجاعت به خرج دادن در نگاه نافذ و شعله‌ور این مرد حماقت بود. - اگه خیلی ناراحت شدین میتونم با چسب بچسبونمشون بهم دیگه هان؟ خوبه؟ مردک ناشناس به سمتم قدم برمیدارد. - اون چسبو باید به در دهنت بزنم که انقد باز و بسته نشه... هوم دوست داری؟ ندیدمت تو رو قبلا اینجا از بافنده های جدید باید باشی که نفهمیدی چه کله خرابی جلوته. هرچه فکر میکردم نمیتوانستم به او حقی بدهم که بتواند چنین جملاتی نثارم کند! من از او هم کله خراب ترم وگرنه هرگز دست به کمر جلویش قد علم نمیکردم. - منکه گفتم تقصیر من نبود. اگر براتون مهم بود یجای دیگه میذاشتید تا چنین بلایی سرش نیاد. -دختره خیره سر بجای عذرخواهی برای من زبون درازی هم میکنی؟ اینجا محل کاره دختر جون کنار خیابون نیست که یه سر به هوایی مثل تو درحال قایم موشک بازی باشه و جعبه های به این بزرگی رو نبیبنه! احتمالا منظورش از دختر جون و قایم موشک که به میزان قد و قواره من نبود بود؟ قبل از اینکه جوابی به او بدهم در باز شد و حسین ملکی مقابل چشمان به خون نشسته مرد به داخل آمد. -چه عجب آقا تشریف آوردن...این جعبه های بیچاره من اون گوشه بودن و سر صبح باید تحویل داده میشدن حسین. اونوقت کارگر نیم وجبی تو شرف و آبرو منو جلوی مشتریم برده. دهانم از فریاد هایش باز ماند. اما ساکت؟ هرگز این زبان آرام نمیگرفت. - ولی من اینجا بابت حفظ ابروی شما جلوی مشتریتون پول نمیگیرم آقا وگرنه حتما به وظیفم عمل میکردم. -وقتی بردمت به جبران خسارتی که بهم زدی تا زبونتو قیچی کنم اونوقت درس عبرتی میشی برای همه اینا.. با گام های بلندش به سمتم امد و من نمیدانستم که در چه مخمصه ای افتاده بودم. https://t.me/+8BTT8CpeASJhMzk8 https://t.me/+8BTT8CpeASJhMzk8 برای جبران خسارت دختر روستایی رو خدمتکار خودش میکنه😨پارت واقعی رمان

به چهارچوب آشپزخانه تکیه می‌زند و نگاهش می‌کند و نفس کشیدن را هم از یاد می‌برد! یکی از تیشرت‌های کیان را پوشیده بود که تا رانش می‌رسید. پشت سرش می‌رود و سرش را در گردنش که می‌برد شیفته ترسیده هینی می‌کشد و همزن از دستش رها می‌شود. -وای خدا! ترسیدم کیان...! چرا انقدر بی‌سر صدا میای؟ دستانش را روی شکمش قفل می‌کند. -دلم خواست تا ابد وایسم نگات کنم. اما نتونستم... صدایش آن قدر گرفته و خش‌دار بود که شیفته برای لحظاتی کوتاه شوکه شد. -چرا نتونستی؟ -پشتت بهم بود باید صورتتو از نزدیک می‌دیدم! دلم برای دیدن چشات لک زده! گرما به سرعت سرتاسر بدنش را می‌پیماید. تا می‌خواهد بچرخد دستان مرد دور شکمش محکم‌تر می‌شود و می‌غرد: -تکون نخور! -مگه نگفتی اومدی جلو که صورتمو ببینی؟ -بیشتر تو بغلم بمون! دلم برای بغل کردنت بیشتر از دیدنت تنگ شده! او را بیشتر به خود می چسباند... -هوم... چرا اصن تو این چهار دیواری زندونیت نمی‌کنم من؟ کی می‌خواد بیاد تخـ*ـممو بگیره؟ از لفظ بی‌ادبانه‌اش چشمانش گرد می‌شود و با لحنی که سعی می‌کرد جلوی خنده‌اش را بگیرد غر می‌زند: -بی ادب! این ایده‌های زشت و زننده رو از کجات می‌اری؟ حتی شوخیشم قشنگ نیست! -اما من شوخی نکردم! داری دست و پای منو می‌بندی. دم دستم که نباشی، دلم که بخوادت، از دستم که فرار می‌کنی... باید چکار کنم؟ ایده‌ی بهتری از زندانی کردنت؟ تو خیالت راحت می‌شه که راه و پس و پیشت منم و خودتو به من میسپاری... من خیالم راحته که تا ته دنیا هم از دستم فرار کنی بازم تو مشت منی چون تمام دنیای تو چهار دیواری خونه‌ی منه! شیفته نیشخندی می‌زند. البته که می‌داند که مرد مقابلش را چطور دیوانه کند. -چیزی شده عزیز دلم؟ صدات گرفته... حس می‌کنم ناراحتی... لب هایش را به گردنش می‌چسباند. می‌بوسد. پشت هم و نرم... بوسه هایش را تا پشت گوشش ادامه می‌دهد. -چطوری حس می‌کنی؟ -منظورت چیه کیان؟ -میگم که اگه از صدام حال درونیمو می‌فهمی چرا نفهمیدی دو روزی که ندیدمت چطوری بودم؟ یا شاید این حس کردنات انتخابیه... یعنی انتخاب می‌کنی که حالمو بفهمی یا نفهمی! در آغوشش می‌چرخد و شیفته فرصت نکرد چیزی بگوید وقتی کیان لبش را با ولع به لب‌های فریبنده‌ی دخترک چسباند و پر از دلتنگش بوسیدش! دستش را آرام از روی پهلویش به پشت می‌برد و کمرش را نوازش می‌کند. با حس اینکه چیزی زیر تیشرت نپوشیده ناله‌ی دیگری در گلو می‌کند و لب از لبش جدا می‌کند. -داری منو می‌کشی! لبهایش چند سانتی کش می‌آید وقتی از میان دندان‌های مرد رها می‌شود اما شکایتی نمی‌کند‍! -برات شام پختم، تقریبا آماده ست... الانم داشتم کاپ کیک شکلاتی برات درست می‌کردم... کیان پر حرارت او را به خود می چسباند. لباس که بالا و بالا‌تر می‌آید، نگاه کیان بیشتر و بیشتر برای دیدن تن نارینش حریص می‌شود. -کیان! دارم آشپزی می‌کنم! نگاهش از پاهای خوش تراشش کنده نمی‌شد. شیفته با نفسی به شماره افتاده آخرین تلاشش را می‌کند: -کیان... کیک شکلاتی... انگشتش را درون کاسه‌ی شکلات می‌برد و به بعد روی لب‌های از هم باز مانده‌ی دخترک می‌مالد و پیش از اینکه طعم شکلات را از روی لب هایش بچشد، لب می‌زند: -شیفته‌ی شکلاتی رو ترجیح می‌دم...! https://t.me/+mo_awS9oqzRjMTA0 https://t.me/+mo_awS9oqzRjMTA0 https://t.me/+mo_awS9oqzRjMTA0 https://t.me/+mo_awS9oqzRjMTA0 https://t.me/+mo_awS9oqzRjMTA0 https://t.me/+mo_awS9oqzRjMTA0 https://t.me/+mo_awS9oqzRjMTA0 https://t.me/+mo_awS9oqzRjMTA0 اون دختر خدای روی زمینم بود! روزا اونو نفس می کشیدم و شبا سانت به سانت وجودشو می پرستیدم! اون مال من بود... اجازه نمی دادم کسی اونو از حصار من دور کنه... اونقدر به خودم مطمئن بودم که نفهمیدم تنها کسی که می‌تونه بهت خنجر بزنه خودیه! خودش خودشو از من گرفت! به خودم اومدم دیدم ندارمش... اون سر دنیا که سهله تا خود جهنمم شده دنبالش می رم و به خاطر تک تک روزایی که نداشمتش، هر شبی که به خاطرش نخوابیدم، هرلحظه ای که از نداشتنش درد کشیدم و اسمشو نالیدم... مجازاتش می‌کنم!

- گیلا بیا این کت من رو بگیر پشت مانتوت لکه خونه... گیلا از خجالت سرخ شد. اصلان با مردانگی‌ای که مختص خودش بود، سمتش آمد و بین شلوغی جمعیت حاضر در سالن، زیر گوشش گفت: - اشکال نداره... پیش میاد این چیزا. لازم نیست به خاطر طبیعی ترین طبیعت بدنت خجالت بکشی! گیلا اما احساس می‌کرد از گونه هایش آتش بیرون می‌زند. توان حرف زدن نداشت. اصلان با دیدن رنگ پریده‌اش، خودش کتش را درآورد و دور کمرش پیچید. سمت سرویس بهداشتی انتهای تالار راهنمایی‌اش کرد. - وسیله همراهت هست؟ گیلا با سری که از شدت خجالت سوت می‌کشید، گیج نگاهش کرد. اصلان لبش را با زبانش تر کرد و آرام ادامه داد: - منظورم نوار بهداشتیه... داری همراهت؟ گیلا بیش از پیش سرخ شد. با لکنت جواب داد: - را... راستش... نه. ندارم. گیلا با لحنی مردانه و حمایت گر گفت: - تو مگه تاریخ پریودیت و نمیدونی که نوار همراهت برنداشتی؟! دنیا سر به زیر و خجالتی، در حالی که از شدت شرم اشک در چشمانش حلقه زده بود، معذب گفت: - آخه... آخه سه چهار ماهه تاریخم بهم ریخته... اصلان از سهل انگاری دخترک عاصی شده تشر زد: - دکتر رفتی؟ سکوت و سر پایین افتاده‌ی دنیا خشمش را بیشتر کرد. یک قدم سمتش برداشت و زیر گوشش غرید: - د آخه مگه من مردم که نمیگی یه دکتر ببرمت؟ انقدر غریبم برات گیلا؟ تو توی خونه‌ی منی! مسئولیتت با منه! تمام قندهای رو به آب شدن در دل گیلا، ناگهان با شنیدن کلمه‌ی "مسئولیت" منجمد شدند. لب گزید. حرفی نداشت در قبال مسئولیت های قلنبه شده‌ی این مرد بزند. اصلان دست سمت صورتش برد و چانه‌اش را گرفت‌. با دقت خیره خیره نگاهش کرد و گفت: - صورتت هم جوش زده! احتمالا هورمونات نامیزونه... قبلا هم اینجوری شدی؟ - نه. اصلان بی حواس به چشم های گریزان دخترک گفت: - خودت و سرکوب میکنی واسه همینه! گیلا خنگ پرسید: - منظورتون چیه؟ - باید ارضا شی، وقتی حسات برانگیخته میشه و سرکوبشون می‌کنی؛ این میشه وضعیتت! چشم گیلا با شنیدن حرف مستقیم و پر تحکم اصلان گرد شد. و اصلان تیر خلاص را زد: - این دفعه پریودیت تموم شد میام اتاقت. درمانت فقط دست منه... https://t.me/+fKfGSXBW2dBhZTk0 https://t.me/+fKfGSXBW2dBhZTk0 https://t.me/+fKfGSXBW2dBhZTk0 https://t.me/+fKfGSXBW2dBhZTk0 https://t.me/+fKfGSXBW2dBhZTk0 https://t.me/+fKfGSXBW2dBhZTk0

صدای گریه من تو مسجد پیچیده بود و نالیدم: - خدایا بچم، بچه ی شیر خوارم خودت خودشو داشته باش - دخترم؟! سمت حاج‌آقا برگشتم، خیره بهم لب زد: -بیا بیا دنبالم بریم سمت مردونه کسی نیست دستی زیر چشمام کشیدم اما اشکام روون صورتم بود و دنبال حاجی رفتم و وارد قسمت مردونه شدیم و اولین چیز صدای گریه نوزادی بود به گوشم خورد اما نگاهم روی مردی چهار شونه خورد که تنها مرد داخل مسجد بود و تو بغلش نوزادی بود و یک لحظه فکر کردم بچه ی خودمه بدو سمت مرد رفتم و حیرون به نوزاد داخل آغوشش خیره شدم اما نوزاد پسر بود و بچه ی من نبود! نا امید روی زمین افتادم و اشک ریختم، هیچ‌ توجه ای به کردی که خیره بود بهم نکردم و صدای گریه منو نوزاد تو مسجد پیچیده بود و صدای حاجی تو گوشم پیچید: - این نوزاد مادرشو از دست داده، شمام بچتو از دست دادی... این طفل معصوم شیر می‌خواد شیر خشک نمی‌خوره این اقام دنبال دایه کن گفتم اکه موافقت کنید یه صیغه محرمیت اول بین شما خونده بشه سر بالا آوردم که حاجی ادامه داد: - دخترم تا می میخوای تو مسجد بمونی؟ این آقا تایید منه این طوریم هم شما شاید آروم گرفتید هم اون نوزاد نگاهم و به قیافه مرد داده، مردونه بود و پر از اخم... هیچ نظری نداشتم زندگی منو به جایی کشونده بود که خودم پوچ‌ بودم بچرو از بغلش بیرون آوردم و اونم به راحتی نوزادو‌ به دستم داد و بوی عطر تن بچه که زیر بینیم‌رفت آروم شدم... محکم تر به خودم فشردمش و به یک باره صدای گریه نوزاد هم قطع شد و با دست کوچیکش سینم‌رو‌ گرفت و کوچولو گشنش بود؟ این مرد پدرش بود؟ عزا دار مادرش بود؟ نگاهم رو با لبخند کوچیکی بالا آوردم و حالا حاجیو مرد هم لبخند کمرنگی داشتنو این شروع داستان ما بود https://t.me/+c85PQwt2qIsxNzA0 نوزاد دوماهه محکم میک‌میزد و امین هم موهامو نوازش می‌کرد و من این وسط مست خواب بودم و نالیدم: - بسه دیگه به خدا خوابم میاد ولم‌کنید محکم منو تو آغوشش کشید و در گوشم پچ زد: - همه چیز خراب بود اومدی تو زندگیم و همه چیزو راستو ریست کردی بخواب فرشته... و بوسه ای روی سرم نشوند... https://t.me/+c85PQwt2qIsxNzA0 https://t.me/+c85PQwt2qIsxNzA0 https://t.me/+c85PQwt2qIsxNzA0

. ‍ -ولم کنین،ولم کنین آشغالا....سورن تورو خدا بگو ولم کنن جیغ هایش در سالن طویل و بی روح اکو میشد و وحشت را به جانشان تزریق می‌کرد ناخن های بلندش را بند دیوار کرده بود و برای نرفتن به آن اتاق نفرین شده به هر ریسمانی چنگ میزد -بترس سورن!بترس از روزی که از این سگ دونی بیام بیرون ....روزگارت سیاه میکنم سورن بهار دست سورن را فشرد و در خودش جمع شد . برخلاف سورن که با چشمانی بی تفاوت به دخترکی که بازوانش اسیر دست پرستار ها بود و پاهایش روی زمین کشیده میشد می‌ترسید از دختر مقابلش -ولم کنین میگم....من دیوونه نیستم....به خدا من دیوونه نیستم...دروغ میگن دختر وزن زیادی نداشت ولی آنقدر خودش را منقبض کرده بود که برای بردنش نیاز به کمک بیشتری داشتند و دو پرستار حریف دخترک به ظاهر دیوانه نبودند مهتا حتی فکرش را هم نمیکرد که سورن و بهار اینچنین به او خیانت کنند و او را روانه دارلمجانین کنند بهترین دوستش با دوست پسرش تبانی کرده بود و تمام دارایی اش را به تاراج برده بودن و در این میان دلی بود که مهتا آن را هم باخته بود. دست سورن دور شانه بهار حلقه شد و بنزینی شد و آتشی به جان مهتا انداخت که با تمام توانش به سمتشان حمله ور شد و این بار پرستاران هم حریفش نشدند که مهتا از میان دستشان گریخت و سمت بهار هجوم برد -میکشمت هرزه ...به روح بابام میکشمت بهار با ترس پشت سورن سنگر گرفت و سورن با اخم هایی در هم خودش را سپر بهارش کرد و مانع برخورد مشت های پی در پی مهتا شد مشت های مهتا اسیر دست سورن شد و همین تماس ‌کوچک هم برای مهار کردن دختر عاشق اما دیوانه کافی بود که سست شده خیره چشمان سورن شود . -چجوری تونستی سورن؟! دستان سورن به دور تن مهتا پیچید و سد چشمان مهتا ترک برداشت و قطره اشکی از چشمانش چکید -چرا اینکار کردی؟..من دوست دا با فرو رفتن سرنگ در گردنش ادای عاشقانه هایش نیمه کاره ماند و برای لحظه ای دنیا به دور سرش نوسان گرفت و در میان دستان سورن بدنش همان نیمه جانی که برایش مانده بود را هم به حراج گذاشت تن بی جان دختر را روی تخت انداختن و از لای پلک های نیمه بازش قطره اشک سمجی چکید -منتظرم باش سورن....داستان من و تو همینجا تموم نمیشه...منتظرم باش برمیگردم https://t.me/+QgWSBccjC1ZhN2Y8 https://t.me/+QgWSBccjC1ZhN2Y8 -گوشی ات زنگ میزنه سورن سورن بر روی تن بهارش خیمه زد و موهای مواجش را از روی صورتش کنار زد و سر جلو برد و در یک سانتی صورتش لب زد -بذار زنگ بزنه، فعلا کار واجب تر دارم پوست زیر سیبک گلوی بهار را به لب گرفت و پایین و پایین تر رفت و پوست نرم بالای سینه اش را به کام گرفت صدای زنگ موبایلش لحظه ای قطع نمیشد و کم کم اعصابش را بهم میریخت. وقتی صدا برای بار پنجم پرده گوشش را لرزاند لعنتی به پشت خطی کنه اش فرستاد و ناراضی از تخت پایین آمد تا صدای گوشی را خفه کند ولی با دیدن نام مرکز روانی بدون هیچ تعللی آیکون سبز را لمس کرد -بله! -جناب آریا مهتا.... با شنیدن صدای لرزان زن پلکش پرید و ابرو در هم کشید -مهتا چی؟! -فرار کرده... https://t.me/+QgWSBccjC1ZhN2Y8 https://t.me/+QgWSBccjC1ZhN2Y8 ⭕️پارت واقعی رمان⭕️ .

اون همه زر زر کردی بیام عمارت تا چهار تا قاشق غذا جلوم بچینی؟! عروسکم خیلی شجاع شده ایلیا به پشتی صندلی تکیه زد و خیره به دخترک زمزمه کرد پیپش را بالا برد خدمتکار آتشش زد مروارید بدون توجه با ذوق لب باز کرد و موی فر طلایی رنگ در صورتش را کنار زد _اما همه‌رو خودم درست کردم... هرچی میدونستم دوست دارین... نذاشتم خدمتکارا دست بزنن نیشخند زد... حالش از این بچه‌ی 16 ساله بهم می‌خورد شوق در نگاهش... کام عمیقی از پیپ گرفت _وقتی زنگ زدی گفتم... اگر زری که میخوای بزنی مهم نباشه برت می‌گردونم همون گه دونی که شماها بهش میگین... پرورشگاه مروارید که خم شده بود تا بشقاب جلویش را بردارد و برایش برنج بریزد ماتش برد دود پر شدت از بینی و دهانش بیرون آمد و تیز به چشمان آبی دخترک نگاه کرد _میدونستی حرفی که بزنم و عملی می‌کنم.... نمیدونستی؟! چانه‌ی مروارید پر بغض لرزید اما سعی کرد لبخند بزند بشقاب پر برنج را جلویش گذاشت _فکـ..ر کردم شوخی می‌کنین...قول داده بودین منو دیگه نمی‌فرستین نیشخندش پر رنگ شد _اونموقع نمیدونستم عروسکم تخـ*م حروم حاجی حروم زاده‌ای که خودم کردمش زیر خاک...... هرچند... به جز من کی یه بچه‌ی مریض و نگه می‌داره؟! دید قطره اشکی که از گوشه‌ی چشم دخترک چکید اما سریع با دست لرزان گرفتش و سر پایین انداخت لرزان لب زد _غذاتـ..ون الان یخ می‌کنه...نمی‌دونستم با..برنجتون چی میخورین نگاه ایلیا به سمت بشقاب پایین رفت با دیدن چیزی لای برنج ها ابروهایش بالا پرید _برش دار دخترک با چشمان اشکی مات نگاهش کرد _چـ..ی؟! با دیدن موی بلند در بشقاب مرد وحشت زده چشمانش سیاهی رفت یکدفعه بغضش ترکید _آ..قا به خدا من حواسـ..م بود _کری عروسک ایلیا؟! مرد روبه‌رویش از یک اشتباه کوچک هم نمی‌گذشت مو در غذایش؟! با عجز هق زد _ببخشـ..ید آقـ..ا ایلیا تشر زد _چی گفتم؟! مروارید با تن لرزان خم شد و مو را از لای برنج ها بیرون کشید ایلیا خونسرد به خدمتکار کنار میز اشاره زد گیلاس کنار بشقابش پر از مشروب شد _بخورش دختر خشکش زد _چی...کار کنم؟! _با یه قاشق برنج بخورش دخترک خواست با چانه‌ی لرزان ملتمس لب باز کند که گیلاس را با تفریح برداشت _زهرا... سه سال پیش توی غذام مو بود... با آشپزش چیکار کردن؟! خدمتکار با سری پایین جواب داد _به دستور شما دستش و از آرنج قطع کردن ایلیا با تفریح خیره به چشمان دو دو زنان مروارید گیلاس را بالا برد _خیلی بی‌رحمی زهرا... حیف نیست دست عروسکم و قطع کنم؟! مروارید با وحشت خودش را جلو کشید و بغضش شکست _آقـ..ا به قران من ننداختـ...م... چون میدونستم حساسید روسری سرم کرده بو..دم که مو نریـ ایلیا نیشخند زد _البته با یه دستم زندگی سخت نیست... مگه نه مروارید؟! دخترک با عجز اشک ریخت به مو نگاه کرد زیادی بلند بود...و رنگش سیاه با شوق به ایلیا نگاه کرد _آقـ..ا این مو رنگش مشکیه...موی من مشکــ ایلیا بی‌حوصله حرفش را قطع کرد _زهرا بگو بیان ببرنش... من کی‌ام که برای عروسکم تصمیم بگیرم؟! شاید با یه دست زندگی کردن براش راحته مروارید هیستریک‌وار سر تکان داد و هق زد _ببخشیـ..د الان میخو..رم با دست لرزان قاشقش را پر برنج کرد و مو را رویش گذاشت قاشق را در دهانش گذاشت با انزجار عق‌ زد اما با آب قورتش داد همینکه پایین رفت بدتر شد یکدفعه با حس اینکه تمام محتویات معده‌اش دارد بیرون می‌ریزد به سمت دستشویی هجوم برد ایلیا با تفریح نیشخند زد و از جا بلند شد خدمتکار پالتویش را روی شانه‌اش انداخت و او به سمت در رفت میدانست دخترک تا صبح عق میزند عق‌ زدن های زیاد به قلبش فشار می‌آورد و فشار برای قلب مریضش مانند سم بود مگر بد است از حرومزاده‌ی آن خاندان راحت شود؟! https://t.me/+EXuEuYjaQrg2ZTE8 خدمتکار در عمارت را باز کرد پالتویش را گرفت قدم هایش به سمت پله ها رفت که با شنیدن صدای عق های زیاد بلندی که از اتاق مروارید می‌آمد گوشه‌ی لبش بالا رفت 19 ساعت و 28 دقیقه از شامشان گذشته بود بی‌خیال دستگیره‌ی اتاق کارش چرخاند که با شنیدن صدایی مکث کرد _نه خانوم آقا نیستن...گفتن تا امشبم نمیان خیالتون راحت اخم هایش در هم رفت صدای خدمتکار بود داشت راهرو را تمیز می‌کرد و پشتش به او بود _بله... همونطور که خودتون دستور دادین قبل از اینکه غذارو ببرم سر میز توی دیس مو انداختم... توی برنجم انداختم که معلوم بشه...  اصلا به کیک بردن نرسید‌... آره خانوم... گویا دیروز تولد آقا بوده هم کیک خریده بود برای آقا هم کادو... نه خانوم این چه حرفیه... من مرده باشم شما ناراحت باشین خشکش زد از میان در نگاهش به آن جعبه‌ی مشکی هدیه با آن پاپیون سرخ رویش افتاد روی میز کارش بود و چرا.....دیگر صدای عق زدن های دخترک نمیامد؟! ادامه‌ی پارت🖤🔥👇 https://t.me/+EXuEuYjaQrg2ZTE8 پارت رمان❌

- نمی‌خوای صدای قلب بچه‌‌تو بشنوی؟ https://t.me/+HFvqa5DoAD8xOGNk https://t.me/+HFvqa5DoAD8xOGNk چشم از مانیتور مقابلم گرفتم. طاقت دیدنش رانداشتم، وقتی قرار بود او را از من بگیرند، وابسته شدنم بی‌معنی بود. - بچه‌ی من نیست! خانم دکتر با تعجب نگاهی به من انداخت و محض رفع کنجکاوی‌اش پرسید: - بچه تو نیست؟! پس توی شکم تو چیکار میکنه؟! بغض کرده و پشیمان از این اقدام نجوا کردم: - کاش میمردم و همچین خبطی رو نمی‌کردم، رحمم رو اجاره دادم خانم دکتر. اجاره دادم به زن و شوهری که بچه دار نمیشدن و حالا... - حالا نمی‌تونی از این بچه دل بکنی درسته؟ چیزی نگفتم و فقط سری به نشانه‌ی تایید تکان دادم. دکتر چند برگ دستمال کاغذی به سمتم گرفت و گفت: - خداروشکر بچه سالمه. یه سری توضیح و سفارش هست که با توجه به حرفات بهتره با والدین اصلیش در جریان بذارم. پوست شکمم را با دستمال تمییز کردم. هنوز خیلی رشد نکرده بود، اما من وجودش را با رگ و پی‌ام احساس می‌کردم. - مامان باباش کجان؟ باهات نیومدن برای چکاپ؟ از روی تخت پایین آمدم و همانطور که دکمه‌های مانتوام را دانه دانه می‌بستم گفتم: - مامانش فوت کرده، دقیقا چهل روز پیش. امروز مراسم چهلم داشتن، باباشم الان اونجاست. فکر نکنم اصلا یادش باشه که قرار بود امروز من بیام اینجا و... حرفم ناتمام ماند، در مطب به شدت باز شد و من با دیدن چهره‌ی آشنای مردی که در چهارچوب در ایستاده بود، تعجب کردم. منشی قبل از خانم دکتر اعتراض کرد و گفت: - آقای محترم من به شما گفتم مریض داخله به چه اجازه‌ای وارد اتاق معاینه شدید؟ خانم دکتر نگاهی به من انداخت، انگار فهمیده بود که این مرد پدر همان بچه‌ای بود که من به شکم می‌کشیدم. رو به منشی با ملایمت گفت: - مشکلی نیست...شما بفرمایید. منشی رفت و کاوه با چند قدم بلند خودش را به من رساند، بزاق دهانم را به سختی فرو فرستادم و خیره در نگاه به خون نشسته‌‌اش زمزمه کردم: - آقای شایگان...من فکر کردم که شما امروز.. میان حرفم آمد و با همان حال زار و خرابش رو به منی که مات و مبهوت تماشایش می‌کردم که گفت: - میخوام صدای قلبش رو بشنوم، دراز بکش روی تخت! https://t.me/+HFvqa5DoAD8xOGNk https://t.me/+HFvqa5DoAD8xOGNk https://t.me/+HFvqa5DoAD8xOGNk https://t.me/+HFvqa5DoAD8xOGNk https://t.me/+HFvqa5DoAD8xOGNk https://t.me/+HFvqa5DoAD8xOGNk https://t.me/+HFvqa5DoAD8xOGNk https://t.me/+HFvqa5DoAD8xOGNk