ققنوسِ بالتیس"

با من بیا با من به آن ستاره بیا به آن ستاره‌ای که هزاران‌هزار سال از انجماد خاک و مقیاس‌های پوچ زمین دور است و هیچکس در آن‌جا از روشنایی‌ نمی‌ترسد -فروغ فرخزاد‌

بزن آن پرده، اگر چند تو را سيم از اين ساز گسسته بزن اين زخمه، بر آن سنگ ، بر آن چوب بر آن عشق كه شايد، بردم راه به جایی...! پرده ديگر مكن و زخمه به هنجار كهن زن لانه‌ی جغد نگر كاسه‌ی آن بربط سغدی ز خموشی! نغمه سر كن كه جهان تشنه‌ی آواز تو بينم چشمم آنروز مبيناد، كه خاموش در اين ساز تو بينم نغمه‌ی توست، بزن آنچه كه ما زنده بدانيم اگر اين پرده بر افتد، من و تو نيز نمانيم اگر چند بمانیم و بگوييم همانيم.... #moon