بی‌دِل هستم.

نمی‌تونم بگم چه حسیه اما عجیبه.

تنهایی ممکن است بد به‌نظر برسد، اما آرام است.

من کلا عاشق داستانم؛ داستانِ آدما، داستانِ آهنگا، داستانِ خیابونا و...

یه جایی مطمئنم کرد نذارم دیگه برگرده.

چطوری باید توی این شهر زندگی کنیم؟ لطفا استوری‌ها رو بخونید و مراقب باشید. https://www.instagram.com/behnazbargozide?igsh=cmNmbTd5d2d4Y2cw

اگه قرار باهم جایی بریم لطفا از من نپرسید کجا بریم. شما باید از قبل کافه رو پیدا کرده باشید، رزرو کرده باشید، مسیر رو حفظ کرده باشید و یه پلی لیست از موزیکای مورد علاقم هم آماده کرده باشید و بعدش ازم درخواست کنید که باهاتون بیام بیرون.

لازم نیست همیشه هم زیبا باشیم، می‌تونیم گاهی خسته و ژولیده هم باشیم!

چیزی وجود داره به اسم "سالگرد تروما" که ممکنه یک روز از خواب بیدار بشی و بدون هیچ دلیلی احساس عصبانیت و پریشانی داشته باشی! چون بدنت یادشه پارسال یا سال‌های قبل اون روز دقیقا چه اتفاقی افتاده حتی اگه خودت یادت نباشه..

از آدم توی آینه معذرت می‌خوام بابت چیزای تلخی که تجربه کرد.