مُرشد

تفاوت من با کسانی که میگن جلیلی و آدم‌هاش سایکوپت، عقده‌ای، و طالبان هستند، اینه که من این صفات و تعدادی دیگه رو به همه مسئولان و مقامات این تشکیلات که از همون ۵۷ تا همین الان در قدرت بوده‌اند میگم. پس خوبی این انتخابات این بوده که همه به من (و بقیه کسانی که دیدگاه مشابه داشته‌اند) رسیده‌اند، ولی دامنه کوچکتری رو دارند پوشش میدن. اما سوالی وجود داره که میشه بدون توجه به دامنه تحت پوشش مطرحش کرد. حالا که همگی در نقطه‌ای هستیم که افرادی از نظام رو سایکوپت، عقده‌ای و طالبانی می‌دونیم، این عزیزان با چه حجت عقلی میخوان در انتخابات حکومتی شرکت کنند که عده‌ای سایکوپت، عقده‌ای، و طالبانی رو تأیید صلاحیت کرده؟ آیا نباید نتیجه گرفت یک سایکوپت رو فقط یک سایکوپت به جان مردم می‌اندازد؟ پس باید بپذیرند که حداقل در شورای نگهبان هم عده‌ای سایکوپت نشسته‌اند. حالا اون‌هایی که در شورای نگهبان نشسته‌اند توسط چه کسانی تأیید شده‌اند؟ خود جنتی رو کی تا الان روی صندلی نگه داشته؟ می‌بینید؟ چاره‌ای ندارید جز اینکه دامنه‌ای که پوشش میدید رو منطبق با دامنه من کنید. خیلی ساده‌ست. طوری نوشتم که انگار دارم برای کودک هشت ساله توضیح میدم. اینکه مشتاقان صندوق دارند همون برچسب‌هایی رو به یکی از نامزدها می‌زنند که وقتی من (و خیلی‌های دیگه) به کل نظام میزدیم می‌گفتند این نگاه بدبینانه‌ست، سیاه‌نماییه، رادیکاله، مخربه؛ معنیش اینه که مشتاقان صندوق به ورشکستگی خورده‌اند. چندسال پیش ادبیات من چطور دیده می‌شد، امروز چطور دیده میشه؟ نه فقط در سراسر شبکه‌های اجتماعی، که حتی در تریبون‌ها هم داره لفظ طالبان! به کار میره. افرادی با اسم و هویت مشخص دارند از لفظ سایکوپت استفاده می‌کنند. این اگه ورشکستگی نیست، اسمش چیه؟ اما خود برگزارکننده سیرک هم به ورشکستگی رسیده. چون با اینکه عجیب به نظر میاد، ولی خود برچسب طالبان هم تا یه جایی برد داره. طالبانیسم مصرفی در این سیرک دو بخش داره: فرهنگی، و اقتصادی. قسمت فرهنگیش کار نکرد، چون مردمی که پلمپ‌های فله‌ای به بهانه حجاب رو دیدن، و همین الان تو صف آزاد کردن ماشین‌شون یا موتورشون از پارکینگ هستن، که به خاطر حجاب توقیف شده بود، از طالبان فرهنگی نمیترسن. ترس با انزجار فرق داره. انزجار میتونه همینطور اضافه بشه، و انباشته بشه. ولی ترس برای پایدار بودن نیاز به تازه شدن داره. سرکوبی که ه‍مین الان در جریانه، چیزی برای تازه شدن نداره. و اما قسمت اقتصادیش هم کار نخواهد کرد. با اینکه عده‌ای مرکزنشین فکر می‌کنند این چون با معیشت مردم ارتباط داره، کار می‌کنه، و ملت واقعا خواهند ترسید. ولی اوضاع به قدری خیته که حتی این ترس هم اونجوری که انتظار دارند پا نمی‌گیره. مثلا یک المان وحشت رو درنظر بگیرید: «طالبان گفته اگه بیاد خرید و فروش سکه رو ممنوع می‌کنه!». برای میلیون‌ها خانواده که دیگه پس‌انداز محلی از اعراب نداره، بود و نبود بازار سکه چه جایگاهی داره؟ یکی دیگه: «اگه طالبان بیاد بورس سقوط آزاد می‌کنه». برای میلیون‌ها خانواده که تجربه‌شون از بورس این بود که قمارخانه‌ایست که پس‌اندازمون رو محو کرد و اجازه پس گرفتن پول رو هم نمی‌داد، سبز و قرمز بازار چه محلی از اعراب داره؟ متن خیلی طولانی میشه و گرنه میشد تک تک این المان‌های ترس رو بررسی کرد و نشون داد بیشتر مردم ازون مرحله‌ای که این‌ها براشون اهمیتی داشته باشه گذر کرده‌اند. بعبارت فارسی‌تر، این تشکیلات خلافکار جوری مردم رو به فلاکت انداخته که دیگه قادر به ترسوندن‌شون هم نیست. ترس از طالبان اقتصادی محدود شده به قشری که هنوز ضربات فلاکت رو دریافت نکرده‌اند، و نوبت‌شون نشده، و به اشتباه فکر می‌کنند همه همون حسی رو دارند که خودشون دارند. بازی با اعداد مشارکت و پایین بالا کردنش، یک راه گریز مجازی از واقعیت این ورشکستگی، هم برای خود جمهوری اسلامی، و هم برای مشتاقان صندوقه. مُرشد

تحلیل من نسبت به این موضوع اینکه عملا این انتخابات هیچ رای حتی رای های باطله هم درست نیست و دورغ بازم توی داستانه که با یه دو دو تا چهارتا کردن میشه فهمید که نرخ 11 درصدی همکاری رو داشتن

دقیقا منم لبخند زدم که چی انگار یکم بوداره قضیه

ما نادان از chatgpt میپرسم واستون

حالا علم ریاضی در این زمینه چی میگه ؟ میگه که : احتمال اینکه پنج عدد تصادفی همزمان مضرب ۳ باشن، زیر نیم درصده!

آرای تمام نمایندگان مضربی از عدد ۳ هستند!!!

به اعداد این تصویر که توجه کنید به یک نتیجه ی فوق العاده میشه رسید

بزارین درصد اصلی مالکیت رو باهاتون به اشتراک بزارم

خب خب خب