🔹Հայրենիքի պաշտամունքը
Հայրենիքի պաշտամունքն այն հողի պաշտամունքն ու պաշտամունքն է, որի վրա բնական ձևով ձևավորվել է հայ ազգը, որի վրա կառուցել է իր պետությունն ու քաղաքակրթությունը, կերտել իր ինքնատիպ մշակույթը։ Այս երկրում են նրա որդիների և դուստրերի աճյունները. և ի սեր այս հողի, հանուն նրա ազատության՝ կռվել են քաջ նախնիները։
🔹Արյան պաշտամունք
Արյան պաշտամունքը որոշում է ողջ ընտանիքի հոգևոր և ֆիզիկական հատկությունները: Ցեղակրոնիզմը քարոզում է Հայի արյան մաքրությունը, որի մաքրության մեջ երեւում է Հայ ազգի ապագան։
🔹Լեզվի պաշտամունք
Լեզվի հարցում ցեխակրոնիզմն անզիջում է. Հայից պահանջում են հայերեն խոսել Հայի հետ՝ հիշեցնելով, որ լեզվի մահն արագացնում է ժողովրդի հոգևոր մահը։ Ելնելով դրանից՝ ցեհակրոնիզմը պաշտամունք է քարոզում մայրենիի նկատմամբ, որի մաքրությունն ու ըմբռնումը պայմանավորում են ժողովրդի ապագան։ Ցեղակրոնիզմի տեսակետից կարևոր է համարվում հայերենում բառերի մշակութային բովանդակության և իմաստի գաղափարական բացահայտումը։
🔹Իր ցեղի համար ընկածների պաշտամունքը
Հայ ազգի համար ընկածների պաշտամունքն է ակնածանքն ու խորին հարգանքը սուրբ նահատակների նկատմամբ, «որոնք իրենց քաջությամբ առյուծների պես դարձան, աստվածների պես եղան իրենց նվիրումով. արյունն ապահովեց մեր ընտանիքի հավերժ գոյությունն ու մեր պատիվը»։
🔹Նախնիների պաշտամունքը
Ցեղակրոնիզմը մեծագույն հանցագործություն է ճանաչում նախորդ և հաջորդ սերունդների միջև հոգևոր կապի խզումը, որն ընդհատում է ընտանիքի երեկվա և վաղվա օրգանական կապը։ Հոգևոր կապ ունենալ, ըստ ցեհակրոնիզմի, նշանակում է պատմական հիշողության մեջ վերապրել նախորդ սերունդների կյանքը՝ կապելով սերունդների ճակատագրերը։ Ցեխակրոնիզմում ամենախորը հարգանքն է Մամիկոնյանների ռազմատենչ ընտանիքի նկատմամբ։ Նժդեհը, վեհացնելով Մամիկոնյանների ընտանիքի մարտունակությունը, ընդգծեց նաև հայի էության մեկ այլ դրսևորում` Բագրատունյաց մշակութային ոգին, որոնք միասին համախմբվելու կարիք ունեն.
🔹Ուժի պաշտամունք
Ցեղակրոնիզմը նպաստում է ուժի պաշտամունքին, քանի որ կյանքը իր տեղը զիջում է ուժեղ ոգուն, մտքին և մարմնին։ Կյանքը ցույց տվեց, որ ոչ թե արդարն է հաղթում, այլ ուժեղը։
🔹Առաջնորդի պաշտամունք
Ցեղակրոնիզմի գաղափարախոսության մեջ անհրաժեշտ է նաև հարգել արդար առաջնորդին, ում աջ ձեռքը գծում է ժողովուրդների ճակատագրերը, և որին ժողովուրդները պարտական են իրենց բարգավաճմանն ու անկմանը։ Ցեչակրոնիզմը պահանջում է ենթարկվել կլանի կամքին, այդ թվում՝ ենթարկվել կլանի արդար առաջնորդի կամքին, որը կլանային առաքինության կրողն ու ուսուցիչն է: