زاده‌ی نور

آدما خیلی صداهای آزاردهنده تولید می‌کنن. گربه‌ها رو ببین آخه، تهش یه میو می‌کنن و غذا و آب خوردنشون صدا می‌ده. چیه تبدیل شدیم به آلودگی صوتی متحرک!

احساس می‌کنم دل‌مُردگی این‌ شکلیه که ماهی رو درحال جون‌دادن خارج از تُنگ ببینی، ولی نتونی براش کاری کنی. من هنوزم می‌تونم باز و بسته‌شدن‌ دهن‌ش رو حین جون‌دادن ببینم، ولی هیچ ایده‌ای برای نجاتش ندارم. اینجا هیچ آبی نیست.

امشب رو دیگه مطمنم آروم می‌خوابم✨

چه شب مطلوبی. خیابون آروم، رعدوبرق، بارون، خنک.

دقیقه‌ی 40:50 قسمت چهارم افعی تهران انقدر برام عمیق بود که حس می‌کنم یکی وال درونم رو نوازش کرد.

این بنظرم خیلی درسته: “وقتی متوجه شوید که نحوه رفتار یک شخص بیشتر از آنکه به شما ارتباط داشته باشد، به کشمکش‌های درونی خودش ارتباط دارد، چیزی به دل نگرفتن، گذشت کردن و دوری کردن را می‌آموزید.” : Ghazal

چیزی نشاط‌آور و آرامش‌بخش در تنها بودن است که می‌توانی فکر کنی، کار کنی، یا فقط از سکوت لذت ببری. —برای جزییات عرق نریز

حواست هست که باید حواست به خودت باشه چون هیچکس حواسش بهت نیست؟!

چیزی نشاط‌آور و آرامش‌بخش در تنها بودن است که می‌توانی فکر کنی، کار کنی، یا فقط از سکوت لذت ببری. —برای جزییات عرق نریز