🪟از پنجره ها

باید مدام لینکدین و توییتر (تایملاین افراد خفن مسیر خودت) رو چک کرد. با آدمای بزرگ حرف زد. کتابای خوب خوند. مقالات جدید رو بررسی کرد. ژورنالا و سایتای تاپ حداقل فیلد خود رو چک کرد. نباید توی دنیای اطرافت اگه کوچیک و غیرپویا و راکده غرق شی. چون هر چی دنیات کوچیک‌تر باشه و نگاهت محدودتر، روی چیزای بیخودتری Obsessed میشی.

The Tomb of Nikos Kazantzakis Its inscription says: "I expect nothing I fear nothing I'm FREE" نوشته روی سنگ قبر (مزار یا آرامگاه اگه دوست دارید) نیکوس کازانتزاکیس نویسنده رمانِ "زوربای یونانی" "[دیگر] منتظر چیزی نیستم [دیگر] از چیزی هراسی ندارم من آزادم (رستگار شدم)"

#همینجوری امروز با آنا رفتیم به ملاقات یکی از آشنا های قدیمی(دکترB.R) از بس ایشون بزرگوار و با شخصیت بود، یهو به خودم اومدم و دیدم چقدر سطح توقعم از جنتل بودن و پروفشنالیسم بودن آدما اومده پایین! انگار یادم رفته بود آدما چقدر میتونن از لحاظ شخصیتی و ارتباطات اجتماعی high level باشن..!

برای فردا، خیییلی خوشحااالم!😍 با الهام گرفتن از #آسمان و البته به نیت خودش🤍 ، قراره برای لبخند کودکان بیمار تلاش کنم! همیشه همین بچه ها هستن که موقع شرایط سخت زندگیم با مهربونی و قلب بزرگشون، بهم کمک میکنن دووم بیارم!🥺🫂

ولی حالا که دارم نگاه میکنم، وقتی فیلسوف رو بذارم کنار، میبینم هنوز هم آدم های بزرگ و مهربونی رو دارم توی زندگیم که به معنای واقعی« 💚they are my green»! خدایا شکرت به خاطر تک تکشون به خصوص #آسمان ام!☁️🤍

That person was my green....! And today I think no one will ever replace them! #فیلسوف

اونقدر گفتگو های این چند وقت در دنیای واقعی و فضای مجازی زیااد بود که فرصت نشد شماره ی ۲ و ۳ ای رو بنویسم! ولی دلم می‌خواد یکی از گفتگو ها رو اینجا به اشتراک بذارم: با دوستی صحبت میکردم در خصوص رای دادن و رای ندادن.. به او گفتم ایران شبیه بیمار End stage سرطانی ست که دیگر به هیچ درمانی پاسخ نمیدهد و متخصصان برایش عمر کوتاهی رو تخمین زدند.. به او گفتم حالا که قراره چند وقتی رو زنده بمونه بیا براش palliative care رو پیش ببریم، اگر درد میکشه بهش مسکن بدیم اگه انرژی نداره با ویتامین و‌‌.. تقویت کنیم بدنش رو‌‌.. خلاصه که تا وقتی زنده است بذاریم کمتر زجر بکشه و کمکش کنیم کمی بهتر زندگی کنه! ولی اون معتقد بود که باید بگذاریم ایران، همان بیمار End stage مان، آتانازی کند چون هرچقدر هم که palliative care را برایش تجویز کنیم، اما این مرگ تدریجی اش برای اطرافیان و خودش آزار دهنده است!! اما من مخالفش بودم.. گویی انگار میخواستم لبخند را هرچند کوتاه بر لب هایش بیاورم و به او فرصت تجربه کردن های بیشتر بدهم! و شاید در آینده، فرصتی برای امیدوار شدن!! میدانی! هم من ایران را دوست دارم هم او! و هر دویمان آرامش و شادی اش را میخواهیم! برای من نداشتنش، مرگش، طاقت فرساست و تلاش میکنم آن را با چیزی شبیه امید به تعویق بیاندازم! و برای او دیدن مرگ تدریجی‌اش عذاب آور است و آتانازی را حق او میداند! ما هردویمان عاشق این ایران End stage هستیم! اما شیوه ی عاشقی مان فرق میکند.. نه خائن هستیم، نه خود خواه، نه منفعت طلب یا هر صفت دیگری! و بیش از هرچیز دیگری ما #هم_وطن هستیم!❤️ ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ بامدادِ ۱۶ تیرماه ۱۴۰۳

اونقدر گفتگو های این چند وقت در دنیای واقعی و فضای مجازی زیااد بود که فرصت نشد شماره ی ۲ و ۳ ای باشه! ولی دلم می‌خواد یکی از گفتگو ها رو اینجا به اشتراک بذارم: با دوستی صحبت میکردم در خصوص رای دادن و رای ندادن.. به او گفتم ایران شبیه بیمار End stage سرطانی ست که دیگر به هیچ درمانی پاسخ نمیدهد و متخصصان برایش عمر کوتاهی رو تخمین زدند.. به او گفتم حالا که قراره چند وقتی رو زنده بمونه بیا براش palliative care رو پیش ببریم، اگر درد میکشه بهش مسکن بدیم اگه انرژی نداره با ویتامین و‌‌ تقویت کنیم بدنش رو‌‌.. خلاصه که تا وقتی زنده است بذاریم کمتر زجر بکشه و کمی بهتر زندگی کنه! ولی اون معتقد بود که باید بگذاریم ایران، همان بیمار End stage مان، آتانازی کند چون هرچقدر هم که palliative care را برایش تجویز کنیم، اما این مرگ تدریجی اش برای اطرافیان و خودش آزار دهنده است!! اما من مخالفش بودم.. گویی انگار میخواستم لبخند را هرچند کوتاه بر لب هایش بیاورم و به او فرصت تجربه کردن های بیشتر بدهم! و شاید در آینده، فرصتی برای امیدوار شدن!! میدانی! هم من ایران را دوست دارم هم او! و هر دویمان آرامش و شادی اش را میخواهیم! برای من نداشتنش، مرگش، طاقت فرساست و تلاش میکنم آن را با چیزی شبیه امید به تعویق بیاندازم! و برای او دیدن مرگ تدریجی‌اش عذاب آور است و آتانازی را حق او میداند! ما هردویمان عاشق این ایران End stage هستیم! اما شیوه ی عاشقی مان فرق میکند.. فقط همین! ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛

" من فکر می‌کنم اگر بتوانیم از قفس سه‌گانهٔ اصلاح‌طلب، اصول‌گرا و برانداز خارج شویم و هر سه کلمه را از زبان‌مان حذف کنیم و به جای آن حداقل پانزده کلمه (که من آن‌ها را A تا O نامیده‌ام)‌ به کار ببریم، بهتر می‌توانیم جهان اطرافمان را بفهمیم و تحلیل کنیم (به شرطی که شما هم مثل من باور داشته باشید که انسان به سختی می‌تواند به چیزهایی که کلمه‌ای برای آن‌ها ندارد فکر کند)." از نوشته : تیپ‌شناسی تغییر |‌ هر یک از ما کجای نموداریم؟ | محمدرضا شعبانعلی https://ift.tt/G3CA8Kn #mrshabanali

معامله‌ مردم با حکومت محمد فاضلی مردم ایران در سال‌های ۱۳۷۶ تا ۱۳۹۶ از طریق رأی دادن با هسته سخت قدرت جمهوری اسلامی معامله کردند. اکثریت مردم رأی دادند به امید آن‌که تغییری در روندهای طی‌شده و سیاست‌ها رخ دهد. آخرین بار مردم در ۱۳۹۶ تن به چنین معامله‌ای دادند و وقتی نتیجه دلخواه‌شان حاصل نشد، راه عدم مشارکت در انتخابات را پیش گرفتند و در مدت ۷ سال به ۸ تیر ۱۴۰۳ رسیدند که ۶۰ درصد مردم در انتخابات مشارکت نکردند، و ۲۰ درصد به #پزشکیان رأی دادند که نماد تغییرخواهی و اعتراض به وضع موجود و روند طی‌شده است. فاصله بین زمان شروع این معامله (۱۳۷۶) تا امروز ۲۷ سال، و فاصله بین نقطه پایان این معامله (۱۳۹۶) تا امروز ۷ سال است. انتخابات این بار در تیرماه ۱۴۰۳ دو مرحله‌ای شده است. من به عنوان بخشی از آرزوهایم برای ایرانی که یک عمر درباره‌اش خوانده، فکر کرده و نوشته‌ام، امیدوارم ظرف کمتر از یک هفته، معامله‌ای دیگر بین مردم و حکومت در چند مرحله شکل بگیرد. مرحله اول. اکثریت مردم در دور اول انتخابات با صدایی قاطع و بلند، به عظمت ۶۰ درصد جامعه، گفته‌اند از این وضعیت ناراضی هستند. مرحله دوم. عاقلانی در حکومت پیدا می‌شوند که به زبانی که نشان دهد عمق مسأله را فهمیده‌اند، به مردم اطمینان دهند (و تضمین‌هایی بدهند) که صدای اکثریت قاطع را شنیده‌اند و آماده تن دادن هر چند تدریجی به تغییرات ضروری مطابق خواسته‌های مردم در جهت داشتن زندگی رضایت‌بخش هستند.   مرحله سوم. مردم بار دیگر پای صندوق‌های رأی بیایند و در مرحله دوم، با رأی دادن به نامزد نماینده و نماد تغییرطلبی و تحول‌خواهی، بر موضع مرحله اول خود تأکید کنند و هم پاسخ مثبتی به شنیدن شدن صدای‌شان توسط حکومت بدهند. مرحله چهارم. نامزد منتخب، پیگیر اجرای سیاست‌هایی شود که اکثریت خواهان آن است و صدای شنیده‌شده از اکثریت را به عمل سیاسی متناسب با آن تبدیل کند؛ و به این ترتیب، پیمان اجتماعی جدیدی میان مردم و حکومت شکل بگیرد. 🔴 سؤال حیاتی تضمین پایبندی حکومت به وعده و تضمین‌هایش درخصوص شنیدن صدای مردم چیست؟ تصور می‌کنم اگر حکومت به وعده و تضمین‌هایش پایبند نباشد، در فرداهای دور دوم انتخابات، و در انتخابات بعدی، قدرتِ سکوت و عدم مشارکت همان شصت درصدی که در انتخابات شرکت نکرده‌اند، و پیوستن بیست درصد امیدوار به اصلاح ولی معترضی که شرکت کرده است (یعنی ۸۰ درصد جامعه) به نیرویی عظیم بدل می‌شود که بزرگ‌ترین تضمین در دنیای سیاست واقعی است. ⭕ سخن آخر زمان زیادی باقی نمانده است. امیدوارم عقلایی در حکومت و نمایندگانی از طرف اکثریت معترضِ ساکت، بتوانند به چنین معامله کلانی شکل بدهند. معامله‌ای ارزشمند برای تاریخ ایران و آینده مردمانی که در این سرزمین زندگی خواهند کرد؛ معامله‌ای برای زندگی بهتر.   @fazeli_mohammd