کـافه‌شجریان.

دنیای کتاب ها>>>❤️

حال که از ساده ترین چیزها متاثر میشوی، بسی رنج خواهی برد دوستِ من، این جهان با آدمهای بسیار حساس، سر سازگاری ندارد.

چه اصراری که اسرارم بدانی اگر سِرّ است، پرسیدن ندارد مرا بگذار و شعرم خوان که شاعر شنیدن دارد و دیدن ندارد.

قشنگترین محتوا رو دارههه💞>

عمیقاً به کسی نیاز داشت که او را از دست خود بدزدد و با خو‌د به جهانی دیگر ببرد.

‌ آن‌قدر پیوسته به تو فکر می‌کنم که می‌پندارَم خودِ منی، در تنی دیگـر. اگر آدم و حـوا بودیم، به طبَعِ تو سیب‌ سرخ گناه را می‌چیدم؛ بارها و بارها. ◞ ִֶָ #آبان‌دخت.◜

با اجازه غزلی تازه فدایت کردم، بر سر سجده نه در شعر دعایت كردم با اجازه از همه دست كشیدم امشب و تو را از وسط جمع سَوایت كردم با اجازه از تو و چشم و لبت می‌گویم چه كنم دست خودم نیست هوایت كردم با اجازه تو طبیبی و منم باز مریض تو بزن بوسه بگو باز دوایت كردم با اجازه به خیالات خودم می‌پیچم مثلا بودی و اين بار صدایت كردم با اجازه از شما و بی اجازه از همه بوسه بر شعر زدم باز دعایت كردم گفته بودی که چرا خوب به پایان نرسید؟ راستش زور من ِ خسته به طوفان نرسید گر چه گفتند بهاران برسد مال منی قصه آخر شد و پایان ِ زمستان نرسید من گذشتم که به تقدیر خودم تکیه کنم جگرم سوخت ولی عشق به عصیان نرسید کلِ این دهکده فهمید که عاشق شده‌ام خبر اما به تو ای دختر چوپان نرسید در دل مزرعه بغضم سله بسته است قبول گندمم حوصله کن، نوبت باران نرسید نان عاشق شدنم را پسر خان می‌خورد لقمه ای هم به منِ بچه‌ی دهقان نرسید تو از آن دگری رو که مرا یاد تو بس حیف دستم سر آن موی پریشان نرسید.

شهریار