Private Property Anarchism

⚜️موری راتبارد: مروری بر آثار و اندیشه‌ها⚜️ نویسنده و مترجم: شیدوَش سپهرداد   موری نیوتن راتبارد اقتصاددان، مورّخ، و نظریّه‌پردازِ لیبرتارینِ مکتب اتریشی اقتصاد بود. نام این اندیشمندِ مدافعِ بازارِ آزاد، که خود را «میراث‌دارِ سرسختِ لیبرال‌هایِ کلاسیک» می‌نامید، با آثار عظیم و فراوان و سهمِ بزرگِ او در اندیشهٔ آزادی‌خواهی می‌درخشد. دستاوردِ او در طولِ ۴۵ سال نویسندگی و نظریّه‌پردازی، ۲۵ عنوان کتاب، هزاران مقاله و اثرگذاری بر سه نسل از جویندگانِ علم بود. مبارزهٔ سرسختانهٔ وی با هر روندِ تخریب‌گرایانه -از جمله سوسیالیسم، دولت‌گرایی، نسبی‌گرایی، و علم‌گرایی- او را به قهرمان آزادی‌خواهی بدل کرد، به‌‌طوری‌که نادیده گرفتنِ میراثِ فکری و تأثیراتِ ژرف او را غیرممکن ساخته است. 🟡⚫️ گرامی باد ۲ مارس، زادروز موری نیوتن راتبارد، اقتصاددان شهیر مکتب اتریشی اقتصاد و نظریه‌پرداز بزرگ لیبرتارینیسم🟡⚫️ 🔶 @IIFOM_CO 🌐 https://bit.ly/49CVbEs

تولدت مبارک موری، مرد کوچک دوست‌ داشتنی❤️

تنها چیزی که آمریکایی‌ها نباید فریب آن را بخورند این است که اسرائیل یک کشور «کوچک» و «مظلوم» است که در برابر همسایگان قدرتمند عرب خود قرار دارد. اسرائیل یک کشور اروپایی با استانداردهای فناوری اروپایی است که با دشمنی بدوی و توسعه نیافته مبارزه می‌کند؛ بعلاوه، اسرائیل در پس قدرت انبوه آمریکایی‌ها و اروپای غربی و همچنین دولت‌های لویاتان ایالات متحده و متحدان و دولت‌های وابستۀ بی‌شمارش قرار دارد آن‌ها را تغذیه کرده و به آن‌ها کمک مالی می‌کند. اسرائیل به دلیل ضعف عددی خود، نسبت به امپریالیسم بریتانیا زمانی که سرزمین‌های بسیار پرجمعیت‌تری را در هند، آفریقا و آسیا فتح کرد، یک «مظلوم شجاع» به شمار می-رفت، چیزی بیش از یک «مظلوم شجاع» نیست. و بنابراین ، اسرائیل اکنون مستقر شده است، قلمرو متورم‌اش را اشغال می‌کند، خانه‌ها و روستاهای حاوی تک تیراندازان را ویران کرده، حملات عرب‌ها را غیرقانونی می‌کند و جوانان عرب را به نام کنترل تروریسم می‌کشد. اما همین اشغال، همین توسعه بیش از حد اسرائیل، یک فرصت بلند مدت خوبی را در اختیار اعراب قرار می‌دهد. در وهله اول، همانطور که رژیم‌های مبارز ضد امپریالیستی سوریه و الجزایر اکنون مشاهده می‌کنند، اعراب می‌توانند تاکید استراتژیک خود را از جنگ متعارف ناامیدکننده با یک دشمن مسلح به مراتب بهتر، به یک جنگ چریکی توده‌ای طولانی مدت تغییر دهند. اعراب با مسلح شدن به سلاح‌های سبک، می‌توانند یک «ویتنام» دیگر، «الجزایر»ی دیگر، جنگ چریکی مردمی دیگری را علیه ارتش اشغالگر به‌شدت مسلح بوجود بیاورند. البته این فقط یک تهدید بلندمدت است، زیرا برای اجرای آن، اعراب باید تمام سلطنت‌های راکد و مرتجع خود را سرنگون کنند و یک ملت متحد پان عرب را تشکیل دهند، زیرا انشعاب‌ها به دولت-ملت‌ها در جهان عرب پیامد دسیسه‌ها و چپاول‌های ساختۀ دست امپریالیسم بریتانیا و فرانسه است. اما در دراز مدت، تهدید بسیار واقعی است. بنابراین اسرائیل با معضلی درازمدت مواجه است که روزی باید با آن روبرو شود. یا به مسیر فعلی خود ادامه دهد و پس از سال ها خصومت و درگیری متقابل توسط جنگ چریکی مردم عرب سرنگون شود. یا اینکه مسیرش را به شدت تغییر دهد، و کاملاً خود را از روابط امپریالیستی غرب رها کند و صرفاً به شهروند یهودی خاورمیانه تبدیل شود.اگر او این کار را انجام می‌داد، سرانجام صلح و هماهنگی و عدالت در آن منطقه رنج کشیده حاکم می‌شد. این همزیستی مسالمت آمیز سابقه زیادی دارد. زیرا در قرن‌های پیش از امپریالیسم غربی قرن نوزدهم و بیستم، یهودیان و اعراب همیشه در خاورمیانه به خوبی و مسالمت آمیز با هم زندگی می‌کردند. بین عرب و یهودی هیچ خصومت یا درگیری ذاتی وجود ندارد. در قرون باشکوه تمدن عرب در شمال آفریقا و اسپانیا، یهودیان نقش شایسته و برجسته‌ای داشتند - برخلاف آزار و اذیت مداوم آنها توسط متعصبان مسیحی غربی. بدون نفوذ غرب و امپریالیسم غربی، این هماهنگی می تواند بار دیگر حاکم شود. موری نیوتن روتبارد @Paleolibertarianizm #اسرائیل_فلسطین #موری_روتبارد

اسلحه یا چکش؟ درباب مالکیت و حمل سلاح شهروندان در ایالات متحده ی آمریکا بررسی آمار و آرا موافقین و مخالفین آزادی اسلحه  https://castbox.fm/vb/676245089

اسرائیل «کوچک» چرا موجی از چاپلوسی و تحسین که به استقبال جنگ رعد آسا و پیروزمندانه اسرائیل علیه کشورهای عربی آمد، به راه افتاد؟ ایالات متحده بود که از این فتح استقبال کرد؛ بسیاری از کشورهای دیگر جهان مبهوت و وحشت زده بودند. آیا یک بیماری به اعماق روح آمریکایی رسوخ کرده است؟ آیا همه ما صرفاً یک برنده را دوست داریم - حتی اگر او با استفاده از قدرت آتش، حمله غافلگیرانه و تاکتیک‌های حمله رعد آسای متحرک پیروز شود؟ حتی اگر مانند اسرائیل توسط ناپالم بر زنان و کودکان بی‌گناه در روستاهای عرب پیروز شود؟ آیا ما تمام درکمان از اصول اخلاقی و عدالت را از دست داده‌ایم؟ دو دلیل عمده برای تحسین فراوان توسط افکار عمومی آمریکا از دولت اسرائیل مطرح شده است. یکی این که «سنگر ضد کمونیسم در خاورمیانه» است. این یک استدلال عجیب است، زیرا در وهله اول، هیچ یک از کشورهای عربی کمونیست یا مشابه آن نیستند؛ همه آن‌هاتوسط مسلمانان عمیقا مذهبی اداره می‌شوند. مطمئناً، اعراب کمک‌های نظامی روسیه شوروی را پذیرفتند، اما تنها پس از آن که متوجه شدند نمی‌توانند چنین کمکی را از ایالات متحده، که در عوض اسرائیل را مسلح می¬کرد، دریافت کنند. و علاوه بر این، کشورهای عربی مسلماً سوسیالیست‌تر از اسرائیل نیستند: اسرائیل از زمان پیدایش توسط یک حزب آشکارا سوسیالیست (Mapai) اداره می‌شد؛ بخش بسیار زیادی از اقتصاد این کشور در دست دولت است؛ و دارای یک جنبش فوق‌العاده قوی اتحادیه کارگری (the Histadrut) است که به عنوان یک دولت مجازی در داخل دولت، بخش بزرگی از اقتصاد اسرائیل را به تنهایی کنترل می‌کند و مالک آن است. و علاوه بر این، در اسرائیل کیبوتص‌های معروف وجود دارد، که کمون‌هایی هستند، که در آن کمونیسم (به معنای واقعی فقدان مجازی مالکیت خصوصی) در مقیاسی بسیار شدیدتر از هر کشور کمونیستی در جهان اعمال می‌شود(به استثنای چین). و در حالی که عضویت در کیبوتص‌ها عموماً داوطلبانه است، بسیاری از پناهندگان اسرائیلی نیز وجود دارند که به معنای واقعی کلمه برده کیبوتص هستند و تا زمانی که پول عبور از اروپا به اسرائیل را به دولت اسرائیل «بازپرداخت نکنند» نمی‌توانند آنها را ترک کنند. علاوه بر این، از آنجایی که دستمزد آنها در کیبوتص بسیار کم است، تقریباً غیرممکن است که مدت خود را به پایان برسانند، و بنابراین، اغلب با اکراه فراوان، به کار اجباری در کمون‌های اسرائیل ادامه می‌دهند. استدلال رایج دیگر این است که اسرائیل در مقایسه با همسایگان عرب خود «کوچک» است، و بنابراین به عنوان یک کشور مظلوم که توسط غول‌ها احاطه شده است، سزاوار تحسین است، مانند داوودهایی که توسط جالوت‌ها احاطه شده‌اند. «کوچکی» در اینجا یک برداشت کاملاً نادرست از امور جهانی است؛ به همان اندازه احمقانه خواهد بود که بریتانیا را وقتی که او هند را به راحتی فتح کرد تحسین کنیم. آیا ما باید امپراتوری بریتانیا را به عنوان «مظلوم» در نظر بگیریم، زیرا جمعیت هند به مراتب از انگلستان بیشتر بود؟ مسلماً نه: واضح است که سطح تکنولوژی و استانداردهای نسبی زندگی آنقدر متفاوت بود که ملت «کوچک‌تر» به راحتی می‌توانست بر کشورهای بزرگ‌تر تسخیر کند و تسلط پیدا کند. همین امر در مورد اسرائیل "کوچک" نیز صادق است. حاکمان اسرائیل مانند همسایگان عرب خود اهل خاورمیانه نیستند؛ آنها عمدتا اروپایی هستند و علاوه بر این، به شدت توسط صهیونیست‌های ثروتمند اروپایی و آمریکایی تأمین مالی می‌شوند. پس اینها اروپایی‌ها بودند که به پشتوانه و با تبانی امپراتوری بریتانیا (از پایان جنگ جهانی اول تا پایان جنگ جهانی دوم)، با فناوری، ثروت و دانش اروپایی، آمدند تا زمین‌ها و خانه‌های اعراب را تصرف کرده و خودشان فلسطین را استعمار کنند. در پرتو وضعیت واقعی، تصور این صهیونیست‌ها و اسرائیلی‌ها به‌عنوان «مظلوم»، تماماً مشمئز کننده است- همانطور که می‌توان آن را در فتوحات جنگ‌های سریع اسرائیل در سال‌های 1948، 1956 و اکنون مشاهده کرد. آقای آنارکوکاپیتالیست؛ موری نیوتن روتبارد @paleolibertarianizm #موری_روتبارد #لیبرتارینیسم

"The paleolibertarian proposal is to exit the statist prison via the only possible avenue: that of the virtuous loop between economic freedom and conservative culture." در این چنل به پالئولیبرتارینیسم، باورها، ریشه‌ها و مروجین آن خواهیم پرداخت. @Paleolibertarianizm

پالئولیبرتارینیسم، با ریشه‌های عمیقش در راست قدیم، چنین می‌نگرد: 1-    حکومت لِویاتان را منبع نهادی شر در طول تاریخ می‌داند. 2-    بازار آزادِ بدون محدودیت یک الزام اخلاقی و عملی است. 3-    دارایی خصوصی را به عنوان یک ضرورت اقتصادی و اخلاقی برای یک جامعه آزاد در نظر می‌گیرد. 4-    حکومت مبتنی بر نیروی نظامی تهدید بزرگی برای آزادی و رفاه اجتماعی است. 5-    دولت رفاه را دزدی سازمان‌یافته‌ای می‌داند که تولیدکنندگان و در نهایت حتی «مشتریان» آن را قربانی می‌کند. 6-    آزادی‌های مدنی بر پایه حقوق دارایی برای یک جامعه عادلانه ضروری است. 7-    اخلاق مساوات‌طلبانه از نظر اخلاقی شرم‌آور، ویرانگر دارایی خصوصی و اقتدار اجتماعی به شمار می‌رود. 8-    اقتدار اجتماعی را - که در خانواده، کلیسا، اجتماع و سایر نهادهای میانجی تجسم یافته است - به عنوان کمکی جهت محافظت از فرد در برابر حکومت و  ضرورتی برای یک جامعه آزاد و با فضیلت می‌بیند. 9-    فرهنگ غربی را بسیار شایسته حفظ و دفاع می‌داند. 10-    معیارهای عینی اخلاقیات، به ویژه آنگونه که در سنت یهودی-مسیحی یافت می‌شود، برای نظم اجتماعی آزاد و متمدن ضروری هستند.

📌 تبادل کانال‌های حامی بازار آزاد ---------------------------------------------- 🎖انجمن علمی اقتصاد @anjoman_elmi_eqtesad 🎖چرا ملت‌ها شکست می‌خورند @whynationsfail2019 🎖پژوهشگاه مالکیّت و بازار(ایفام) @IIFOM_CO 🎖درباره‌ی آزادی @Notes_On_Liberty 🎖لیبرتارینیسم @austro_libertarian 🎖هفده هفتاد و شش؛ تاریخ و سیاست آمریکا @Podcast1776 🎖خوانش آزادی @LibertyReader 🎖فرزندان آزادی @son_ofliberty 🎖آنارشیسم دارایی خصوصی @PrivatePropertyAnarchism 🎖کتابخانه اقتصادی @Economic_Library 🎖مشعل آزادی @LibrT 🎖محمود اولاد @maolad 🎖برای این اقتصاد دستوری ... @Signal99 🎖اشتباهات من در بازارهای مالی @Reza_Ghanipur 🎖نه این، نه آن! @jenabegav

میزس درمورد خانواده جی.کی چِستِرتون نوشت که خانواده یک نهاد آنارشیستی است. منظور او این بود که برای شکل‌گیری آن نیاز به هیچ اقدامی از سوی حکومت نیست. وجود آن از واقعیت‌های ثابت در طبیعت انسان سرچشمه می‌گیرد که شکل آن با توسعه هنجارهای جنسی و پیشرفت تمدن اصلاح شده است. این نظر با بحث درخشان خانواده در شاهکار لودویگ فون میزس، سوسیالیسم، که اولین بار در سال 1922 منتشر شد، مطابقت دارد. چرا میزس در یک کتاب اقتصادی در رد سوسیالیسم به خانواده و ازدواج پرداخته است؟ او - برخلاف بسیاری از اقتصاددانان امروزی - فهمید که مخالفان جامعه آزاد دستور کار گسترده‌ای دارند که معمولاً با حمله به این نهاد حیاتی بورژوایی آغاز می‌شود. میزس می‌گوید: «پیشنهادها برای تغییر روابط میان جنس‌ها مدت‌هاست که با طرح‌هایی برای اجتماعی‌سازی ابزار تولید همراه بوده‌اند. «ازدواج قرار است به همراه دارایی خصوصی ناپدید شود. . . . سوسیالیسم نه تنها رفاه - ثروت برای همه - بلکه شادی همگانی در عشق را نیز نوید می‌دهد. میزس درمورد خانواده @PrivatePropertyAnarchism #میزس #خانواده