Sun🌞

Oyuncaq kimi🙃

Ulduzları sayarkən ayı itirmisən 🌌

Fazla düşünmekten kafayı yediğimi düşünecekler, düşünsünler. Beni zaten kimse anlamadı. Varsın yine anlamasınlar, dert değil. Hastaydı diyecekler, desinler. Vicdan muhasebeleri asla kendileriyle olmayacak. Hep beni suçlayacaklar. "Kim bilir ne derdi vardı?" demek kimsenin aklına gelmeyecek. Yine de dert değil. Ben alışkınım...

“Benim burda ne işim var?“ diye düşündüğünüz oldu mu hiç? Bir labirentin içindeymişsiniz ve kaybolduğunuzdan eminmişsiniz de, her bir dönemeci kendiniz yarattığınız için bu tamamıyla sizin suçunuzmuş gibi hissettiğiniz? Üstelik dışarı çıkmanızı sağlayacak birçok yol olduğunu da biliyorsunuz çünkü labirentten çıkmayı başarmış, dışarıda gülüşüp oynayan insanların seslerini duyuyorsunuz. Yaprakların arasından gelip geçen şekiller halinde. Öyle mutlu görünüyorlar ki onlara değil, bu işi onlar gibi yapamadığımız için kendinize kızgınsınız. Oldu mu hiç? Yoksa bu labirentte kalan bir tek ben miyim?

🙂