فرفری‌ موی‌ طُ🫧

آرام بگیر، به درون خود برو و غم‌های محبوبت را بغل کن. این بیرون چیزی برای تو نیست.

چقدر انسان جسور می‌شود زمانی که مطمئن است کسی دوستش دارد!

چه شکستنی بدتر از اینه که بعد از گذروندن این همه وقت پای یه نفر،بفهمی چقدر باهات غریبه ست...

چه شکستنی بدتر از اینه که بعد از گذروندن این همه وقت پای یه نفر،بفهمی چقدر باهات غریبه ست...

سلام بر کسانی که از شدت خوب بودنشان احساس کردیم خدا دوستمان دارد!

چقدر خوب می‌بود قلبی را بیابی که دوستت بدارد بی‌ آنکه چیزی بخواهد، جز این‌که حالت خوب باشد

و‌در نهایت مو های صاف او را به موهای فرفری من ترجیح داد :)) شاید چون راحت تر میتوانست نوازشش کند.

سلام بر کسانی که ما را ندیده فهمیدند نخوانده دانستند و نبوسیده دوست داشتند...