سلف صالح

🌐کتاب التــــوحیـــد 🔰باب (۱۳): پناه جستن به غير الله شرك است 💠 الله مي‏فرمايد: وَأَنَّهُۥ كَانَ رِجَالٞ مِّنَ ٱلۡإِنسِ يَعُوذُونَ بِرِجَالٖ مِّنَ ٱلۡجِنِّ فَزَادُوهُمۡ رَهَقٗا [الجن:۶] «و (می‌دیدیم که) برخی از انسان‌ها به مردانی از جن پناه می‌بردند و بدین‌سان بر سرکشی آنان افزودند». 💠 عن خولة بنتِ حَكِيمٍ قالت: سَمِعْتُ رسولَ اللهﷺيَقُولُ: «مَنْ نَزَلَ مَنْزِلاً ثُمَّ قَالَ: أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ، لَمْ يَضُرَّهُ شَيْءٌ حَتَّى يَرْتَحِلَ مِنْ مَنْزِلِهِ ذَلِكَ». [روايت مسلم] ترجمه: خوله بنت حکیم می‌گوید: از رسول‌اللهﷺ شنیدم که می‌فرمود: «هرکس در جایی اتراق کند و سپس بگوید: "أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ"، هیچ چیزی به او آسیب نمی‌رساند تا آن‌که از آن‌جا کوچ ‌کند» ✔خلاصه‌ي آنچه در باب ۱۳ کتاب التــــوحیـــد بيان شد: ۱▪️تفسير آيه‌ی [۶] سوره‌ی جن. ۲▪️پناه جستن به غير الله، شرك است. ۳▪️در این باب به حدیث خوله استدلال شده است؛ زیرا علما با استناد به این حدیث گفته‌اند: كلمات الله، [جزو صفات کامل و بی‌عیب الله هستند و] مخلوق نیستند؛ چراکه پناه جستن به مخلوق، شرک است ۴▪️فضيلت اين دعاي کوتاه [و پرمحتوا] ۵▪️اگر یک عملِ شرک‌آمیز، منفعتی دنیوی داشته باشد ،- مثلا دفع شر یا جلب منفعت کند- اين، دليل بر جواز آن نیست. •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• https://t.me/Tevhiddersler12 -کانال سلف صالح-

🌐کتاب التــــوحیـــد 🔰باب (۱۲): نذر كردن براي غير الله شرك است 💠الله متعال مي‌فرمايد: يُوفُونَ بِٱلنَّذۡرِ [الإنسان: ٧] «... به نذر (خویش) وفا می‌نمایند». 💠 همچنين می‌فرماید: وَمَآ أَنفَقۡتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوۡ نَذَرۡتُم مِّن نَّذۡرٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُهُ [البقرة: ٢٧٠]. «الله، از هر انفاق یا نذری که می¬کنید، آگاه است». از عايشه روايت است كه رسول‌الله‌ﷺفرمود: «مَنْ نَذَرَ أَنْ يُطِيعَ اللَّهَ فَلْيُطِعْهُ وَمَنْ نَذَرَ أَنْ يَعْصِيَ اللَّهَ فَلا يَعْصِهِ» [روايت بخاري] ترجمه: رسول‌الله‌ﷺفرمود: «هرکس نذر کرد که از الله اطاعت کند، پس، از او اطاعت نماید و هرکس نذر کرد که از الله نافرمانی نماید، نباید از او نافرمانی کند» ✔خلاصه‌ي آنچه در باب ۱۲ کتاب‌ التــــوحیـــد بيان شد: ۱▪️وجوب وفا به نذر. ۲▪️از آنجا که نذر، عبادت است و مخصوص الله متعال، لذا انجام آن برای غیرالله شرک می‌باشد. ۳▪️وفا كردن به نذر معصيت، جايز نيست. •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• https://t.me/Tevhiddersler12 -کانال سلف صالح-

🌐 کتاب التـــوحیـــد 🔰باب ١١: در مكاني كه براي غيرالله نذر و قرباني می‌شود، نبايد براي الله قرباني كرد 💠 الله متعال مي‏فرمايد:لَا تَقُمۡ فِيهِ أَبَدٗا [التوبة:١٠٨] «هرگز در آن [یعنی در مسجد ضرار، به نماز] نايست» 💠 وعن ثَابِتُ بْنُ الضَّحَّاك ِقَالَ: نَذَرَ رَجُلاٌ أَنْ يذبح إبلاً ببوانة فَسَألَ النَّبِيَّﷺ فَقَال:َ «هَلْ كَانَ فِيهَا وَثَنٌ مِنْ أَوْثَانِ الْجَاهِلِيَّةِ يُعْبَدُ؟» قَالُوا: لا قَالَ: «فهَلْ كَانَ فِيهَا عِيدٌ مِنْ أَعْيَادِهِمْ؟» قَالُوا: لا فقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ: «أَوْفِ بِنَذْرِكَ فَإِنَّهُ لا وَفَاءَ لِنَذْرٍ فِي مَعْصِيَةِ اللَّهِ وَلا فِيمَا لا يَمْلِكُ ابْنُ آدَمَ». [روايت ابوداود، اِسنادش مطابق شرط بخاري و مسلم است] ترجمه: ثابت بن ضحاک می‌گوید: شخصي نذر كرده بود كه در- مکانی به نامِ- "بُوانه" شتري ذبح كند. از رسول‌الله‌ﷺدر اين‌باره سوال كرد. رسول‌اللهﷺفرمود: «آيا در زمان جاهليت، در اين مكان بتي وجود داشته كه مورد پرستش قرار گرفته باشد؟» گفتند: خير. رسول‌الله‌ﷺ پرسيد: محل تجمع و جشن مشركان نبوده است؟» گفتند: خير. رسول‌اللهﷺبه آن شخص فرمود: «نذرت را ادا کن؛ و بدان كه ادای نذر در جهت نافرماني الله، و نیز ادای نذری که در توان نذركننده نباشد، لازم نيست». ✔خلاصه‌ي آنچه در باب ۱۱ کتاب التــــوحیـــد بيان شد: ۱▪️تفسيرِ این سخنِ الله متعال که: ﴿لَا تَقُمۡ فِيهِ أَبَدٗا﴾ [التوبة:١٠٨] ۲▪️معصيت و نافرماني الله، در زمین اثر منفی می‌گذارد؛ همان‌طور که طاعت و بندگي، آن را مبارك مي‌گرداند. ۳▪️مسایل پيچيده و مشكل را بايد با مسایل واضح و روشن، مشخص كرد. ۴▪️مفتي یا پاسخ‌دهنده می‌تواند در صورت نیاز، جزئيات مسأله را از پرسش‌گر جویا شود. ۵▪️جواز تخصيص مكان مشخص براي نذر كردن، به شرطي كه مانعي شرعی برای این کار وجود نداشته باشد. ۶▪️يكي از موانع، اين است كه پیش‌تر در آن مکان، بت [یا زیارت‌گاهی] وجود داشته است؛ هرچند اینک از میان رفته باشد. ۷▪️يكي ديگر از موانع، اين است كه پیش‌تر، آنجا محل اجتماع و انجام مراسم و جشن‌های مشرکان بوده است. ۸▪️ادای نذر در جايي كه يكي از موانع فوق باشد، جايز نيست؛ زیرا چنین نذری، نذر معصيت مي‌باشد. ۹▪️پرهيز از همانندي و مشابهت با مشركان؛ گرچه بدون نيت تشابه باشد. ۱۰▪️نذر در جهتِ معصيت و نافرمانيِ الله، جايز نيست. ۱۱▪️نذرِ چيزي كه در توان و ملكيت انسان نیست، روا نمی‌باشد. •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• https://t.me/Tevhiddersler12 -کانال سلف صالح-

🌐کتاب التــــوحیـــد 🔰باب 🔟: پيرامون ذبح حیوان [یا قربانی کردن] براي غير الله 💠 الله متعال مي‌فرمايد: قُلۡ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحۡيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ _ لَا شَرِيكَ لَهُۥ [الأنعام:١٦٢-١٦٣] «بگو: همانا نماز و قربانی و زندگی و مرگم، از آنِ الله، پروردگار جهانیان است؛ شریکی ندارد». 💠 همچنين مي‌فرمايد: فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَٱنۡحَرۡ [الکوثر:٢] «پس برای پروردگارت نماز بگزار و (شتر) قربانی کن» 💠از علي روايت است كه رسول‌اللهﷺفرمود: «لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ذَبَحَ لِغَيْرِ اللَّهِ، لَعَنَ اللَّهُ مَنْ لَعَنَ وَالِديه، لَعَنَ اللَّهُ مَنْ آوَى مُحْدِثًا لَعَنَ اللَّهُ مَنْ غَيَّرَ مَنَارَ الأَرْضِ» [روایت مسلم] ترجمه: رسول‌اللهﷺفرمود: «لعنت الله بر كسي كه براي غيرالله قربانی کند! لعنت الله بر کسی که پدر و مادرش را لعنت کند! لعنت الله بر کسی که بدعت‌گذار- یا فتنه‌گری- را جای دهد [یا از او حمایت کند]! لعنت الله بر کسی که نشانه‌های زمین را تغییر ‌دهد» 💠 از طارق بن شهاب روايت است كه رسول‌اللهﷺفرمود: «دَخَل الجنَّة رجُلٌ في ذُبابٍ و دَخَل النَّار رَجُلٌ في ذباب» قالوا وكيف ذلك يا رسول الله؟ قال: مرَّ رجُلان على قومٍ لهم صَنَمٌ لا يَجُوزُه أحد حتى يُقرِّبَ له شيئا، فقالوا لأحدهما: قَرِّب قال: ليس عندي شي اُقرِّبُ قالوا له: قرِّب ولو ذُباباً، فقرَّب ذُبابا، فخلُّوا سبيله، فَدَخل النّار و قالوا لآخر: قرِّب. فقال: ما كنتُ لا قرِّب لأحدٍ شيئاً دون الله فَضَربوا عُنُقه، فَدَخَل الجنّة» [روایت احمد] ترجمه: رسول‌اللهﷺفرمود: «مردي به‌خاطر مگسي به بهشت و مردي دیگر به خاطر مگسي به دوزخ رفت». پرسيدند چگونه؟ فرمود: «دو مرد از كنار قومي گذشتند كه بتي داشتند. و معمول بود كه هيچ‌كس از آنجا نمي‏گذشت مگر آنکه باید برای بتِ آن قوم، چیزی قربانی می‌کرد. به يكي از آن دو گفتند: نذرانه‏اي پيش كن. گفت: چيزي ندارم... ...گفتند: مگسي هم کفایت می‌کند. آن مرد پذیرفت و مگسی قربانی کرد! لذا رهايش كردند. و با اين عمل (سرانجام) به دوزخ رفت. به نفر دوم گفتند: نذرانه‏اي پيش كن. گفت: من تاكنون براي غيرالله نذر و قربانی نكرده‌ام. آنها گردن او را زدند و بدين ترتیب آن مرد شهيد شد و به بهشت رفت» ✔خلاصه‌ي آنچه در باب ۱۰ کتاب‌ التــــوحیـــد بيان شد: ۱▪️تفسير آيه‌ی: قُلۡ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي ۲▪️تفسير آيه‌ی: فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَٱنۡحَرۡ ۳▪️نخستين نفرين مربوط به كسي است كه براي غيرالله ذبح یا قربانی کند. ۴▪️نفرين الله بر كسي است كه پدر و مادرش را نفرين كند؛ بدین‌سان که پدر و مادر كسي ديگر را نفرين نماید و او هم در جواب، پدر و مادرِ وی را نفرين کند. ۵▪️نفرين الله بر كسي است که بدعت‌گذار یا فتنه‌گری را پناه دهد یا از او حمایت کند. ۶▪️همچنین لعنت الله بر کسی است که نشانه‌های زمین [یعنی علامت‌های مربوط به تعیین حدود اراضی] را تغییر ‌دهد». ۷▪️لعنت فرستادن بر شخصِ معینی، [روا نیست و] با لعنت فرستادن بر عموم گنهکاران، به‌صورت کلی و بدون ذکر نام یا تعیین فرد یا افراد مشخصی، تفاوت دارد. ۸▪️بیان داستان مگس که داستان بزرگ و عبرت‌آموزی است. ۹▪️آن شخص با اینکه به‌اجبار و بدون قصدِ [اولیه] برای آن مگس قربانی کرد، دوزخی گردید. ۱۰▪️عمل شرك‏آميز در دل مؤمنان به‌اندازه‌ای زشت و ناپسند است که آن مومن، حاضر شد كشته شود، اما شرك نورزيد. ۱۱▪️نفر اول نيز مسلمان بود؛ زيرا در حديث آمده است كه به خاطر همان مگس به دوزخ رفت. ۱۲▪️این حديث، مؤَيِّد حديث ديگري است كه رسول‌الله فرمود: «الجَنَّةُ أقَربُ إلى أَحدِكُم مِنْ شِراكِ نَعْلِهِ والنَّارُ مِثْلُ ذلِكَ»؛یعنی: «بهشت و دوزخ، به هر یک از شما از بند کفش او نزدیک‌ترند» ۱۳▪️مقصودِ اصلی [و معتبر]، عمل قلب است؛ حتي از دیدگاه بت‏‌پرستان •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• https://t.me/Tevhiddersler12 -کانال سلف صالح-

🌐کتاب التــــوحیـــد 🔰باب 9️⃣: تبرك جستن به درخت و سنگ و امثال آنها 💠الله متعال مي‌فرمايد: أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّٰتَ وَٱلۡعُزَّىٰ [النجم:۱۹] «آیا به "لات" و "عزی" توجه کرده‌اید (که هیچ سود و زیانی به شما نمی‌رسانند)؟». 💠ابو واقد لیثی گوید: «ما در حالي كه تازه مسلمان شده بوديم، با رسول‌الله به سوي حنين مي‌رفتيم. مشركان آن ديار، درخت سدري داشتند كه پیوسته در کنارش به عبادت می‌پرداختند و سلاح‌هاي خود را برای تبرك به آن آويزان مي‌کردند. از این‌رو به "ذات انواط" مشهور شده بود. ما به رسول‌الله گفتيم: براي ما نيز ذات انواط، مقرر كنيد. رسول‌اللهﷺ فرمود: «الله اكبر! اين، روش پيشينيان است؛ و سوگند به ذاتی که جانم در دست اوست، شما همان سخني را گفتيد كه بني‌اسرائيل به موسي؛ گفتند: ٱجۡعَل لَّنَآ إِلَٰهٗا كَمَا لَهُمۡ ءَالِهَةٞۚ قَالَ إِنَّكُمۡ قَوۡمٞ تَجۡهَلُونَ [الأعراف:۱۳۸]. [یعنی: «(بنی‌اسرائیل) گفتند: (ای موسی!) همانطور که آنان معبودانی دارند، برای ما نیز معبودی مقرر کن». [سپس رسول‌الله افزود:] شما نيز از روش‌هاي آنان پيروي خواهيد كرد». [ترمذي این حدیث را روایت کرده و آن را صحیح دانسته است] ✔خلاصه‌ي آنچه در باب ۹ کتاب التــــوحیـــد بیان شد: ۱▪️تفسير آيه‌ی [١٩] سوره‌ی نجم. ۲▪️آشنایي با درخواست تازه‌ مسلمانان از رسول‌الله ۳▪️آنها چیزی را که از رسول‌اللهﷺ درخواست کردند، انجام ندادند [و آن موضوع با روشن‌گری رسول‌الله در حدّ یک درخواست باقی ماند و عملی نشد.] ۴▪️هدفشان از اين درخواست، نزدیکی جستن به الله متعال بود؛ زیرا فكر مي‌كردند که الله متعال،اين كار را دوست دارد ۵▪️وقتی اصحابِ تازه‌مسلمان، از نادرستیِ این درخواست بی‌اطلاع بودند، پس دیگران به طریق اولی دچار چنین جهلی می‌شوند. ۶▪️صحابه در برخورداری از نیکی‌ها و نوید آمرزش از سوی الله، بر دیگران برتری دارند. [با این حال، درخواستِ ناآگاهانه‌ی آنها موجه قلمداد نشد] ۷▪️رسول‌اللهﷺ آنها را معذور قرار نداد؛ بلكه درخواستشان را به‌شدت رد نمود و فرمود: «الله اكبر! اين، روش پيشينيان است. شما از روش پیشینیان پيروي مي‌كنيد». ۸▪️اين درخواست به‌اندازه‌ای خطرناك بود كه رسول‌اللهﷺآن را هم‌سان درخواست قوم موسي؛ دانست كه گفته بودند: (ای موسی!) همانطور که آنان معبودانی دارند، برای ما نیز معبودی مقرر کن» ۹▪️ممنوعيت چنین مواردی، از شرایط و مفاهیم «لا إله إلا الله» مي‌باشد؛ ولي باز هم براي آنان مشتبه و مبهم مانده بود [که با روشن‌گری رسول‌اللهﷺبرطرف شد] ۱۰▪️سوگند خوردن رسول‌اللهﷺدر هنگام روشن ساختن این موضوع؛ در صورتی که آن بزرگوار فقط در رابطه با مسایل مهم و اساسی، سوگند یاد می‌کرد. ۱۱▪️اين درخواست، شرك اصغر به حساب آمد، نه شرک اکبر؛ زیرا با طرح این درخواست، مرتد به‌شمار نیامدند. ۱۲▪️اين سخن راوي كه ما تازه‌مسلمان بوديم، بيانگر آنست كه درخواست‌كنندگان از مسلمانان قدیمی نبودند؛ زیرا مسلمانان قدیمی و پیش‌گام مي‌دانستند كه اين، از اعمال شرك‌آمیز است. ۱۳▪️تكبير گفتن در هنگام تعجب، بر خلاف دیدگاه کسانی که گفتن الله اکبر را در زمان تعجب، مکروه دانسته اند. ۱۴▪️بستن راه‌هایي كه به شرك مي‌انجامد. ۱۵▪️ممنوعيت همانند شدن به اهل جاهليت. ۱۶▪️خشم و عصبانیت در هنگام آموزش دادن [ و متناسب با شرایط یا اهمیت موضوع، امری مشروع می‌باشد] ۱۷▪️بيان يك اصل و قاعده‌ی کلی؛ آنجا که فرمود: «اين، راه و روش پيشينيان است». ۱۸▪️اين، یکی نشانه‌های نبوت است؛ زیرا آنچه رسول‌اللهﷺخبر داده بود، به همان شکل روی داد. ۱۹▪️هر آن چيزي كه در قرآن، يهود و نصارا به خاطر آن نكوهش شده‌اند، براي ما نيز هست. ۲۰▪️اين، اصل شناخته‌شده‌اي در نزد اصحاب بود كه اساس مسايل عبادي، به دستور شارع مربوط مي‌شود و از این داستان، سه پرسشِ قبر نیز استنباط می‌شود: "پروردگارت کیست؟" و این، واضح و روشن است- که پروردگاری جز الله متعال وجود ندارد.- "پیامبرت کیست؟" لذا کسی که از غیب خبر می‌دهد، پیامبر است و "دینت چیست؟" و این، در ضمنِ اين آیه استنباط می‌گردد که گفتند:ٱجۡعَل لَّنَآ إِلَٰهٗا. يعني: «معبودی برای ما مقرر کن» و عبادت معبود، همان دین است. ۲۱▪️روش يهود و نصارا، مانند راه و روش مشركان، ناپسند و نکوهیده است. ۲۲▪️احتمال دارد که بقایایی از باطل، در وجود كسي که به تازگی آن را ترک کرده و پیش‌تر با آن خو داشته است، یافت شود؛ همچنانكه آنها گفتند: «ما تازه‌ مسلمان شده و کفر را به‌تازگی ترک کرده بودیم». •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• https://t.me/Tevhiddersler12 -کانال سلف صالح-

🌐کتاب التــــوحیـــد 🔰باب8️⃣: آنچه درباره‌ی خواندن و دم کردن و نیز درباره‌ی آویزها و تعویذهای مربوط به زخم چشم، وارد شده است 💠 در "صحیح" آمده است که ابوبشير انصاري گوید: «در یکی از سفرها با رسول‌اللهﷺ بودم که آن بزرگوار شخصی را فرستاد تا اعلام کند که هیچ قلاده‌ای در گردن شتری باقی نمانَد، مگر اینکه قطع شود». 💠 و عن ابن مسعود قال سمعت رسولَ اللهﷺ يقول: «إِنَّ الرُّقَى وَالتَّمَائِمَ وَالتِّوَلَةَ شِرْكٌ» [روایت احمد و ابوداود] ترجمه: ابن‌مسعود می‌گوید: از رسول‌اللهﷺ شنیدم که می‌فرمود:«خواندن و دم کردن [جز در مورد زخم چشم و گزیدگی یا در مواردی که مشروع شده است] و نيز آویختن تميمه و تعويذ محبت‌آميز شرك است» 💠 عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُكَيْمٍ مَرفوعا: «مَنْ تَعَلَّقَ شَيْئًا وُكِلَ إِلَيْهِ» [روايت احمد و ترمذي] ▪️ترجمه: عبدالله بن عُکَیم گوید: رسول‌اللهﷺ فرمود: «كسي كه چيزي- به‌عنوان تعویذ یا برای دفع بلا- بیاویزد، به همان چیز واگذار می‌شود». 💠«تمائم» [جمع تمیمه؛ که تعويذ یا هر آن] چيزي است كه برای حفاظت از زخم چشم، بر فرزندان مي‌بندند. در مورد حكم تعويذي كه از الفاظ قرآن باشد، اختلاف نظر وجود دارد. برخی از علماي سلف آن را جايز دانسته‌اند و برخي دیگر آن را در رديف تمائمِ ممنوع و ناجایز قرار داده‌اند؛ مانند ابن مسعود و غيره 💠«رقى» هم‌خانواده‌ی "رُقْيه" به معنای خواندن و دَم كردن می‌باشد؛ در حديثي ديگر براي زخم چشم و گزيدگي- به شرطي كه الفاظ شرك‌آميز در آن نباشد-، اجازه داده شده است. «تولة» هر آن چيزي است كه به گمانشان محبت زن را در دل شوهر، يا محبت شوهر را در دلِ همسرش می‌اندازد! 💠 احمد از رُوَيفِع روايت كرده ‌است كه رسول‌الله ﷺفرمود: «يَا رُوَيْفِعُ لَعَلَّ الْحَيَاةَ تَطُولُ بِكَ؛ فَأَخْبِرِ النَّاسَ أَنّ مَنْ عَقَدَ لِحْيَتَهُ أَوْ تَقَلَّدَ وَتَرًا أَوِ اسْتَنْجَى بِرَجِيعِ دَابَّةٍ أَوْ عَظْمٍ فَإِنَّ مُحَمَّدًا بَرِيءٌ مِنْهُ». ترجمه:‌ «اي رويفع! چه‌بسا- پس از من- عمری طولانی بکنی؛ به مردم خبر بده: محمدﷺ از كسي كه ريش خود را گره بزند يا بپيچاند و از كسي كه قلاده بياويزد و يا با پس‌افكنده‌ی حيوانات و استخوان استنجا كند، بيزار است». سعيد بن جبير مي‌گويد: «قطع كردن تعویذ از گردن كسي، مانند آزاد كردن غلام است» [روايت وكيع] 💠 وی همچنین روایت کرده که ابراهيم نخعي- كه از شاگردان ابن مسعود می‌باشد- گفته است: ابن مسعود و شاگردانش، انواع تعویذ را- چه از قرآن باشد و چه از غیرقرآن- مكروه مي‌دانستند. ✔خلاصه‌ي آنچه در باب ۸ کتاب التــــوحیـــد بيان شد: ۱▪️شرح و توضيح «رُقْيه» و «تميمه». ۲▪️شرح و توضیح «تِوَله». ۳▪️این سه مورد، همگی و بدون استثنا از اعمال شرك‌آميز، به شمار مي‌آیند. ۴▪️«رقيه» یا همان خواندن و دم کردن، به شرطي كه از الفاظ شرك آميز نباشد، براي چشم زخم و گزیدگي، مستثنا شده است. ۵▪️علما درباره‌ی تعويذي كه از الفاظ قرآن باشد، اختلاف نظر دارند. ۶▪️آويزان كردن قلاده بر گردن حيوانات به نيت دفع زخم چشم نيز ممنوع و ناجایز است. ۷▪️وعيد شديد براي كسي كه قلاده [یا تعویذ و امثالِ آن] بياويزد. ۸▪️فضيلت و پاداش كسي‌ كه تعويذي را قطع نمايد. ۹▪️ابن مسعود و شاگردانش، تعويذ الفاظ قرآن را نيز مكروه مي‌دانستند. •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• https://t.me/Tevhiddersler12 -کانال سلف صالح-

🌐کتاب التــــوحیـــد 🔰باب7️⃣: استفاده از دست‌بند و مُهره [یا هرگونه آويز] و امثال آن براي [حصول شفا و] رفع بلا يا دفع آن، از امور شرك‌آميز است الله متعال می‌فرماید: وَلَئِن سَأَلۡتَهُم مَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ لَيَقُولُنَّ ٱللَّهُۚ قُلۡ أَفَرَءَيۡتُم مَّا تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ إِنۡ أَرَادَنِيَ ٱللَّهُ بِضُرٍّ هَلۡ هُنَّ كَٰشِفَٰتُ ضُرِّهِۦٓ أَوۡ أَرَادَنِي بِرَحۡمَةٍ هَلۡ هُنَّ مُمۡسِكَٰتُ رَحۡمَتِهِۦۚ قُلۡ حَسۡبِيَ ٱللَّهُۖ عَلَيۡهِ يَتَوَكَّلُ ٱلۡمُتَوَكِّلُونَ [الزمر:۳۸] «و اگر از آنان بپرسی: چه کسی آسمان‌ها و زمین را آفریده است، به‌طور قطع خواهند گفت: "الله". بگو آیا درباره‌ی چیزهایی که جز الله به فرياد می‌خوانید، هیچ اندیشیده‌اید که اگر الله زیانی برای من بخواهد، آیا آنها می‌توانند زیان و آسیب او را از من دور کنند یا اگر رحمت و بخشایشی برای من بخواهد، آیا آنها می‌توانند رحمتش را از من باز دارند؟ بگو: الله، برایم کافی‌ است و توکل‌کنندگان تنها بر او توکل می‌کنند» 💠 عن عمران بن حصين أنّ النَّبي رأى رجلاً في يده حَلْقَةٌ مِنْ صُفْرٍ فَقَال:َ«مَا هَذِهِ؟» قَالَ: مِنَ الْوَاهِنَةِ، فقَالَ: «انزعها فإنَّهَا لا تَزِيدُكَ إِلا وَهْنًا فَإِنَّكَ لَوْ مُتَّ وَهِيَ عَلَيْكَ مَا أَفْلَحْتَ أَبَدًا» [روایت احمد با سندی که اشکالی در آن نیست] 💠 ترجمه: عمران بن حصین می‌گوید: رسول‌اللهﷺ انگشتري در دست مردي ديد. پرسيد: «اين- برای- چيست؟» آن مرد پاسخ داد: این حلقه را به‌قصد جلوگیری از ضعف جسمی، به دست کرده‌ام. رسول‌اللهﷺفرمود: «آن را درآور؛ زیرا فقط بر ضعف تو می‌افزاید؛ اگر در حالی بمیری که این را پوشیده‌ای، هرگز رستگار نخواهی شد». امام احمد روایت دیگری آورده است که عقبه بن عامر می‌گوید: رسول‌اللهﷺ فرمود: «مَنْ تَعَلَّقَ تَمِيمَةً فَلا أَتَمَّ اللَّهُ لَهُ وَمَنْ تَعَلَّقَ وَدَعَةً فَلا وَدَعَ اللَّهُ لَهُ». ترجمه: رسول‌اللهﷺفرمود: «كسي كه "تميمه" به گردن بياويزد، الله متعال خواسته‌اش را نافرجام گرداند و آن‌که "ودعه" به خود بیاویزد، الله متعال آرامش را از او بگیرد» 💠 و در روایت دیگری آمده است: «من تعلَّق تمَيمة فَقد أشرَك». ترجمه: «هرکه مُهره‌اي- براي شفا یا جلوگیری از زخم چشم- بياويزد، شرك ورزيده است» 💠 ابن ابی‌حاتم روایت کرده است که حذیفه- بن یمان- مردی را دید که برای دفع تب و بیماری، "نخی" در دستش بسته بود؛ حذیفه آن را پاره کرد و این آیه را تلاوت نمود: وَمَا يُؤۡمِنُ أَكۡثَرُهُم بِٱللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشۡرِكُونَ [یوسف: ۱۰۶] «و بیشترشان به الله ایمان نمی‌آورند و فقط مشرکند» 🔰خلاصه‌ي آنچه در باب ۷ کتاب التوحید بيان شد: ۱▪️شدت حرام بودن استفاده از دست‌بند، نخ [و حلقه، مُهره و هرگونه آویز و امثال آن به قصد حصول شفا] ۲▪️اگر آن صحابی بر آن حالت مي‌مُرد، رستگار نمي‌شد. و اين، بیانگر این دیدگاه صحابه می‌باشد كه شرك اصغر را از گناهان كبيره، بزرگ‌تر می‌دانستند. ۳▪️آن صحابي، معذور به جهل به‌شمار نیامد. ۴▪️آن حلقه نه تنها هیچ سودی برای شخص نداشت، بلکه به زیانش بود؛ زیرا رسول‌اللهﷺ فرمود: «آن را درآور؛ زیرا فقط بر ضعف تو می‌افزاید». ۵▪️انكار شديد در برابر كسي كه چنين كاري كند. ۶▪️تصریح به اینکه هر کس- برای رفع بلا یا دفع آن- چیزی به خود بیاویزد، الله او را به همان چيز واگذار می‌کند. ۷▪️كسي كه مهره و يا چيز ديگري براي حفاظت از چشم زخم ببندد، شرك ورزيده است. ۸▪️و نخي كه براي رفع تب مي‌بندند [و نيز دیگر تعویذها و آویزهایی که برای حصول شفا به خود می‌آویزند] از همين قبيل است ۹▪️تلاوت آيه‌ی: وَمَا يُؤۡمِنُ أَكۡثَرُهُم بِٱللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشۡرِكُونَ. توسط حذيفه ، بيانگر اين است كه صحابه از آيات مربوط به شرك اكبر، در رابطه با شرك اصغر استدلال مي‌كردند. ۱۰▪️همچنين آويزان كردن مُهره‌های سفید و صدف‌مانندی که برای جلوگیری از چشم زخم به خود می‌آویزند، جزو اعمال شرک‌آمیز است. ۱۱▪️اگر كسي را دیدیم که [تعویذ یا] مُهره و امثال آن را به خود آویخته است، سنت است كه به او بگویيم: الله متعال، خواسته‌ات را بر آورده نسازد و آرامش را از تو بگيرد. •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• https://t.me/Tevhiddersler12 -کانال سلف صالح-

🌐کتاب التــــوحیـــد 🔰 باب 6️⃣ : تفسير توحيد و مفهوم لا إله إلا الله 💠 الله مي‌فرمايد: أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ يَبۡتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ ٱلۡوَسِيلَةَ أَيُّهُمۡ أَقۡرَبُ وَيَرۡجُونَ رَحۡمَتَهُۥ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُۥٓۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحۡذُورٗا [الإسراء: ۵۷] «کسانی که (مشرکان) آنها را می‌خوانند، خود جویای وسیله‌ای برای تقرب و نزدیکی به پروردگارشان هستند- تا کدامینشان نزدیک‌تر باشد- و به رحمتش امیدوارند و از عذابش می‌ترسند. به‌راستی که عذاب پروردگارت درخورِ پرهیز است» 💠 و می‌فرماید: وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِيمُ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦٓ إِنَّنِي بَرَآءٞ مِّمَّا تَعۡبُدُونَ إِلَّا ٱلَّذِي فَطَرَنِی [الزخرف: ۲۶ و ۲۷] «و زمانی (را یادآوری کن) که ابراهیم به پدر و قومش گفت: همانا من از آنچه می‌پرستید، بیزارم؛ جز ذاتی که مرا آفریده است» 💠 همچنین می‌فرماید: ﴿ٱتَّخَذُوٓاْ أَحۡبَارَهُمۡ وَرُهۡبَٰنَهُمۡ أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِ﴾ [التوبة:۳۱] «آنان، دانشمندان و راهبانشان را به جای الله، به خدایی گرفتند» 💠 و نیز مي‌فرمايد: وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَندَادٗا يُحِبُّونَهُمۡ كَحُبِّ ٱللَّهِۖ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَشَدُّ حُبّٗا لِّلَّهِ [البقرة: ۱۵۶] «برخی از مردم معبودانی غیر از الله برمی‌گزینند که آنها را همانند الله دوست می‌دارند؛ اما مؤمنان، الله را بیشتر دوست دارند» 💠 رسول‌اللهﷺ فرموده است: «مَنْ قَالَ لا إله إلا الله وَكَفَرَ بِمَا يُعْبَدُ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَرُمَ مَالُهُ وَدَمُهُ وَحِسَابُهُ عَلَى اللَّهِ» [روایت مسلم] 💠 ترجمه: «هركس لاإله‌الاالله بگوید و به آنچه غير از او پرستش مي‌شود، كفر ورزد، جان و مالش مورد احترام و محفوظ می‌باشد و رسیدگی به اعمالش با الله متعال است». 🔰خلاصه‌ي آنچه در باب۶ کتاب التــــوحیـــد بيان شد: ۱▪️در این باب، مهم‌ترین و بزرگ‌ترین مسایل، یعنی شرح توحید و مفهوم لاإله‌الاالله با آیاتی واضح، به‌روشنی بیان شده است. ۲▪️آيه‌ی [۵۷] سوره‌ی إسراء، عبادت بندگان شایسته‌ی الهی از سوی مشرکان را مردود اعلام کرده و بیان داشته که این عمل، شرك اكبر است. ۳▪️آيه‌ی [٣١] سوره‌ی توبه بیان می‌دارد كه اهل كتاب، رهبران ديني و راهبان خود را به جای الله به خدایی گرفتند؛ در صورتی که دستور داشتند كه فقط الله را پرستش نمايند. گفتنی است: آنها پيشوايان و راهبان خود را سجده نمي‌كردند و آنها را نمي‌خواندند، بلكه در معصيت از آنان پيروي مي‌كردند. ۴▪️و [در آیات ٢٦ و٢٧ سوره‌ی زخرف] به سخن ابراهيم؛ اشاره شده که به کافران فرمود: همانا من از آنچه می‌پرستید، بیزارم؛ جز ذاتی که مرا آفریده است» و بدین‌سان، یگانه‌معبود برحق را از معبودان باطل، جدا و مستثنا کرد؛ یعنی بیان داشت که فقط آفریدگار خود را می‌پرستد. [به عبارت دیگر: از معبودان باطل، بیزاری جست و نسبت به معبود راستین، اظهار موالات نمود.] الله با این برائت و موالات، مفهوم «لاإله‌إلاالله» را بيان فرموده است؛ همان‌طور که بلافاصله [در آیه‌ی ٢٨ سوره‌ی زخرف] مي‌فرمايد: وَجَعَلَهَا كَلِمَةَۢ بَاقِيَةٗ فِي عَقِبِهِۦ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ[الزخرف: ٢٨ ] يعني: «ابراهیم کلمه‌ی توحید را حقیقتی ماندگار در نسل‌های پس از خویش قرار داد؛ امید است (که مشرکان به سوی توحید) بازگردند» ۵▪️آيه‌ی [١٦٧] سوره‌ی بقره درباره‌ی كفار مي‌گويد: وَمَا هُم بِخَٰرِجِينَ مِنَ ٱلنَّارِ [لبقرة:١٦٧] يعني: «و آنان، از دوزخ بیرون نخواهند آمد». پیش‌تر بیان شده است: «برخی از مردم معبودانی غیر از الله برمی‌گزینند که آنها را همانند الله دوست می‌دارند»؛ لذا چنین برداشت می‌شود که آنها با اینکه الله را دوست دارند، مسلمان به‌شمار نمی‌آیند؛ پس وضعیت کسانی که معبودان باطل را بیش از الله دارند، روشن است؛ چه رسد به آنان که فقط معبودان باطل خود را دوست دارند و الله را دوست ندارند! ۶▪️«هركس لا إله إلا الله بگوید و به آنچه غير از او پرستش مي‌شود، [یعنی به معبودان باطل] كفر ورزد، جان و مالش مورد احترام و محفوظ می‌باشد و رسیدگی به اعمالش با الله متعال است». اين حديث، يكي از بزرگ‌ترین مواردی است که مفهوم لا إله إلا الله را به‌روشنی بیان می‌کند و نشان می‌دهد که گفتنِ زبانیِ لاإله إلا الله به‌تنهایی برای محفوظ بودن جان و مال گوینده‌اش کافی نیست؛ حتي اگر در کنار تلفظِ زبانی، معنايش را هم بداند و بدان اقرار نماید و جز الله، كسي یا چیزی ديگر را عبادت نكند؛ بلكه جان و مال فرد زماني محفوظ است که علاوه بر موارد مذکور، به معبودان باطل كفر ورزد و اگر در اين مورد شک یا درنگ کرد، جان و مالش محفوظ نیست.چه مسأله‌ی بزرگ و مهمی! و چه بیانِ واضح و روشنی! و چه حجت قاطع و تمام‌کننده‌ای •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• https://t.me/Tevhiddersler12 -کانال سلف صالح-

🔰خلاصه‌ي آنچه در باب ۵ کتاب التــــوحیـــد بيان شد: ۱▪️تأكيد به اينكه در دعوت به سوی الله بايد اخلاص داشت؛ زيرا چه‌بسا دعوتگر به نام دعوت به سوي الله، در واقع به سوی خويشتن فرا می‌خواند. ۲▪️بصيرت و آگاهی [یا برخورداری از علم و دانش کافی] از ضرورت‌ها و امور مهم دعوت است. ۳▪️یکی از ره‌یافت‌ها و دلایلِ خوبیِ توحيد، تنزیه الله متعال، یعنی پاک دانستن او از هر گونه عيب و نقصی می‌باشد. ۴▪️زشتي شرك، اين است كه نتیجه‌اش نسبت دادن عیب و نقص به الله متعال می‌باشد. ۵▪️و از مهم‌ترین ره‌یافت‌ها و خوبی‌های توحید، دور کردنِ مسلمان از ‌مشرکان می‌باشد تا جزو مشرکان قرار نگیرد؛ هرچند که شرک نورزد. ۶▪️توحيد، نخستين فريضه‌ی الهي است. ۷▪️قبل از هر چيز- حتي پیش از فراخواندن به سوی نماز-، بايد به توحيد دعوت داد. ۸▪️مفهوم لا إله إلا الله، اقرار به وحدانیت الله یا محقق ساختن توحید است. ۹▪️چه‌بسا اهل کتاب مفهوم لا إله إلا الله را نمی‌دانند؛ و آنان‌که می‌دانند، بدان عمل نمی‌کنند. ۱۰▪️یادآوری این نکته که تعلیم یا آموزش دادن، باید مرحله‌ای یا به صورت تدریجی باشد. ۱۱▪️اولویت‌بندی در کارها، بدین صورت که ابتدا به کارهای مهم‌تر و سپس به کارهایی بپردازیم که اولویت کم‌تری دارند. ۱۲▪️چگونگی مصرف زکات. ۱۳▪️استاد بايد شبهه‌ی شاگردش را برطرف كند. ۱۴▪️نهی از گرفتن اموال قیمتیِ مردم به عنوان زکات. ۱۵▪️پروا كردن از دعای مظلوم. ۱۶▪️هیچ حجابی، میان الله و دعای مظلوم وجود ندارد. ۱۷▪️از دلايل اهميت توحيد مي‌توان به سختی‌ها، و نیز گرسنگی‌ها و بیماری‌هایی اشاره کرد که بر سردار پيامبران و همین‌طور بر اولیای برجسته‌ی الهی عارض شد. ۱۸▪️اينكه رسول اللهﷺ فرمود: «فردا پرچم را به دست كسي خواهم داد که ...»، یکی از نشانه‌های نبوت ايشان است. ۱۹▪️شفا يافتن چشمان علي با آب دهان رسول‌اللهﷺ نيز یکی دیگر از نشانه‌های نبوت ايشان است. ۲۰▪️فضيلت و منزلت علي ۲۱▪️فضيلت اصحاب رسول‌اللهﷺ، كه شب را در شادیِ مژده‌ی فتح و در حالی سپری کردند و هر یک از آنها آرزو داشت که رسول‌الله پرچم را به دستِ او بدهند. ۲۲▪️ايمان به تقدیر الهی؛ زیرا آنان‌که به امید دریافت پرچم، نزد رسول‌اللهﷺ حاضر شدند، پرچم را دریافت نکردند؛ اما آن‌که- به سبب بیماری، حضور نیافت و- سعی نکرد، پرچم را دریافت نمود. ۲۳▪️آموزش و یادآوری آداب مربوط به پیکار؛ آن‌جا که- به علی- فرمود: «بدون عجله، به سوی آنها برو». ۲۴▪️دعوت دادن، پیش از آغاز نبرد است؛ یعنی پیش از آغاز نبرد، باید دشمن را به اسلام فراخواند. ۲۵▪️به رهنمود شریعت، كساني- همچون اهل خیبر- كه پیش‌تر دعوت اسلام به آنان رسیده و حتی با آنان پیکار شده است، باز هم دعوت داده شوند. ۲۶▪️دعوت بايد با حكمت و دانش باشد؛ چنانكه فرمود: به آنان خبر بده كه چه چيزهایي بر آنها واجب است. ۲۷▪️شناخت حقوق الله در اسلام. ۲۸▪️پاداش كسي كه به دست او، فردي هدايت یابد. ۲۹▪️جواز سوگند ياد كردن بر فتوایي كه صادر مي‌كند •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• https://t.me/Tevhiddersler12 -کانال سلف صالح-