!رسلان

صائب تبریزی چقد قشنگ جواب اون‌که رفته و برمیگرده رو میده: دل رُبایانه دگر بر سرِ ناز آمده‌ای از دلِ ما چه به جا مانده که باز آمده‌ای؟!

‏آخه ینی چی «منو همینجور که هستم باید بخواد»؟ مگه جز اخلاق خوب، چه منفعتی میتونید واسه دیگران داشته باشید که اینم ازشون دریغ میکنید؟فکر کردین ملت، عمر و زندگیشونو از سر راه آوردن که بمونن پای اخلاق گندِ شما؟

فکت: پسرا اگه عاشق بشن٫بچه میشن.

‏یه مرحله تو فروپاشی درونی وجود داره به اسم آگاهی، یعنی شما خودت میدونی داری بفنا میری ولی کاری از دستت برنمیاد

فکت : خیلی از کسایی که تو رابطه ها خیانت میکنن قبل از شروع اون رابطه از ذات خودشون با خبرن و میدونن قراره یه روز این کارو بکنن :)

یچیزی میگم و میرم : تو منو از دست دادی نه من تو رو، آدم چیزی رو که نداره از دست نمیده..!!

اگه واسه رفع عطش آب بخوری کلی لذت میبری و حالت خوب میشه. اگه مسابقه آب خوردن باشه دو لیوان که بخوری دلت درد میگیره و هیچ لذتی هم نمیبری. زندگی هم همینه... زندگی‌تون رو به مسابقه و مقایسه تبدیل نکنید.

درد هام شد صد برابر …

برو به آیینه نگاه کن این آدم تو خوشی و نا خوشی ها کنارت بوده به خاطر آدم های موقتی ،این خود وفادارت رو از دست نده...