دَم🌬

برنامه‌ریزی: گوش دادن به آهنگایی که عزیزانم برام فرستادن

آره خلاصه. این‌ها هم پونزهایی که منِ نقشه رو وصل می‌کنه به دیوار زندگی.

باورم نمیشه دیگه از یکشنبه‌ی بعد خبری از کلاس فلسفه علم نیست.

امروزم همه‌ی این‌ها زیر سر استاد اسماعیلیه

چقدر دارم حرف می‌زنم.

ترکیب کردن نصفی از چهره با ماندلا هم سر تولد یه دوستی به ذهنم رسید. این آدم خودش گرافیست و نقاشی دیجیتال کار‌ می‌کنه و منتظرم که در آینده‌ی نزدیک تو دنیای انیمیشن ازش بشنوم:)) خلاصه که آنقدر این بشر الهام‌بخش بود که باعث شده بخوام با یه ماندالا حسی که در من ایجاد می‌کرد رو ابراز کنم.

توی تاریک‌ترین روزهای زندگیم شروع کردم به ماندالا کشیدن. طرح‌های اولیه با خودکار بود. کج و معوج و بدون اندکی تقارن. کم کم بهتر و بهتر شدن.