𝑺𝒐𝒖𝒛𝒃𝒆𝒌𝒐𝒗𝒂

Кийимдин эскилигинен эмес,таза эместигинен уял

Бир күнү Пайгамбарыбыз (с.а.в) ыйлады. Аны көргөн Сахабалар: "Оо Аллахтын элчиси, сизди эмне ыйлатты? "деп сурашты... Ал зат: "Үммөтүмдү сагындым" деди. Сахабалар "Яя Расулуллах биз үммөтүңүз эмеспизби?" деди. Набий алайхиссалам "Жок сиздер менин Сахабаларымсыздар, үммөтүм менден кийин келип, мени көрбөй мага ыйман келтирген инсандар" деди. Я Расулаллах үммөтүң сени сагынды! 12-Раббиуль авваль бул жылы 27-сентябрга туш келди! Бул күнү ааламдын мырзасы жарык дүйнөгө келген. Үммөтүн сагынган Пайгамбарыбызга салам-салаваттар болсун!

Сиз жонундо жазган эң биринчи жана акыркы баяным,көпкө ойлондум жазсамбы,окуган инсандар кандай ойдо калышат деп бирок бул жолу да жүрөгүмдү уктум...Ооба бул күндөр да өтөт,бул күндөрдү балким эч болбогондой унутам, жүрөгүмдө сизди эстете турган кичине да нерсе калбайт,бирок  жакшы элестер сөз менен болсо да бул жерде сакталып калышын кааладым... Сиз менен болгону 2кун жашоомду өткөрсөм дагы сиз менен чогуу 20жыл өмүр сүргөндөй болдум.Колумду кармабастан,жаныма жакын жолобостон,алыстыктан коопсуздукту сездире алдыңыз,жөн гана жылмайып карап койгонуңуз маанайымды көтөрүп асманга көкөлөтүп жатты,даарат алуум үчүн суу даярдап бергениңиз,намаз окуп ал деп жайнамаз таап алып келип бергениңиз,намазымды окуп бүткөнчө чоочун адамдар келип калбасын деп сырттан карап турганыңыз,ар бир намазда даарат алууга,намаз  окууга ыңгайлуу жай таап бергениңиз,көчөгө эмес үйдө кезиңде себинип жүр деп атыр алып бергениңиз,жөн гана машинанын эшигин ачып бергениңиз, мени үшүп калса дагы деп ашыкча кийим алганыңыз,кичине балдарды башынан сылап жылмайганыңыз айтор ар бир кыймылыңыз өзүңүзгө ашык кылды,мага бул дүйнөдөгү баардык кымбат баалуу белектерден өзгөчөсү,кымбаты болду... (Бир күнү улап жазат чыгаармын же өчүрөм)

- Кел эми, Азраил периште... Кечикпей кел... Көпкө күттүрбө, менин жанымды алып, ашыгыма жеткир... Ичимди куйкалаган кусалыктын отунан арылт эми... Мен ашыгымды сагындым.... 📚Соңку дем

Көчөдө баратканда улам артты карап, алдыңан чыккан ар бир эркекке жаман ниетте эмеспи, эч нерсе кылбайбы деп ар биринен күмөн санап, чочулап, жетер-жеткиче жүрөгүң оозуңа кептелип, көз алдыңа толтура жаман окуялар келет. Күнүгө мындай коркунуч менен бул коомдо жашаган өтө өкүнүчтүү... Биз жашап жаткан коом ушунчалык коркунучтуу экен, кечинде гана эмес, күндүз баскандан коркуп калдык... Жер силерди кантип көтөрүп жүрөт болду экен?! Тилектерге каршы, айтып-айтылып кала бергени кандай өкүнүчтүү...