Edebiyat ve Şiir📚

Yol üstünde zincir şıkırtıları, Kuşların şarkısı. Ormanların ıslaklığı altında, Hindistan cevizi ağaçlarının yumuşak musikisinin serinliği Ateşler, çimende ateş, Kayat'ın madensi sıcak yapraklarında ateş. İnsanlığın büyük göçlerini bağrında taşıyan geniş keçi yolları, kapalı ufuklara doğru geniş keçi yolları, silah zoruyla açılmış keçi yolları. Foguerias'lar, danslar, tamtamlar, ahenkler. Aydınlığın ahengi, Rengin ahengi, Sesin ahengi, Hareketin ahengi, Çıplak ayakların kana bulanmış zincirlerin ahengi Sökülmüş tırnakların ahengi, Ahenkler, Sonsuz ahenkler, ey Afrika'nın kederli sesi. Agostinho Neto

yıkık manastırın orda  kalbim ki,  o da  yıkıktı.  bir keşiş bıçağıyla dağlanmış  çiçek bozuğu,  çopurbir hayat  acıtıyordu beni  sevgilim.  her şeyin  hüzne vurduğu yerde  bütün saatlerin,  kuzguni bir denizi  çoğaltarak  hayat  acıtıyordu beni. Behçet Aysan

Teller iletmez haber, direkler devrileli Kara habercidir göklerde kuşlar görüleli. Anam, bacım yok içinde, neremdir yareli? Adapazar! Erzincan oldun, türkülerdesin; Bir bahar akşamında ölün, yüreklerde yasın, Şahan mı vurdu kolun, yaralı turna mısın? Doyulmaz dünyada; insanın çilesi ölüm. Ne çare, geldi türküler yakılası ölüm Ah! böyle mi kahredilir? Yıkılası ölüm. Bu muydu çarşın, mahşer mi kurmuşlar yerine? Yine mi "çağrışak kurtlar ve kuşlar" yerine! Karalar giymişiz kutlu kumaşlar yerine. Gurbette yar vardı, mendili işlenilmemiş, Tarlalar hazandır, tütüne başlanılmamış. Bir mendil ver n'olur, çevresi yaşlanılmamış. Ağlarım; bu yürek sevdaya uyası değil, Türküm var: Harput, Diyarbakır mayası değil. Garibim: İçimde Eğin'in havası değil. Bir yaprak sarmadım yarana yaran çözerim. Bir mısra gülmedim, dosta ağıt düzerim, Uğruna destan yazılası, Adapazarım. Enver Gökçe

Ağır, ağır çıkacaksın bu merdivenlerden, Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak, Ve bir zaman bakacaksın semâya ağlayarak... Sular sarardı... yüzün perde perde solmakta, Kızıl havâları seyret ki akşam olmakta... Eğilmiş arza, kanar, muttasıl kanar güller; Durur alev gibi dallarda kanlı bülbüller, Sular mı yandı? Neden tunca benziyor mermer? Bu bir lisân-ı hafîdir ki ruha dolmakta, Kızıl havâları seyret ki akşam olmakta... Ahmet HAŞİM

O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler, arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer. Utanılacak bir şey değildir ağlamak, yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer… Belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla, öylesine derince bakmasalardı eğer… Çabuk unutulurdu ıslak bir öpücüğün yakıcı tadı belki de, kalp,göğüs kafesine o kadar yüklenmeseydi eğer… Can Yücel

ateşte kor olup bitmekti dileğim. hayatın; köpüksüz ve huzurlu olduğu bir durgunlukta ani bastıran yağmurla gelen günün ilk ıslaklığına yenilmek evlerde ışıklar sönüyordu çünkü dalda kırılan rüzgâr goncasını tarlaya sunan çiçek gibi geceye devrilip bedenler evlerde ışıklar sönüyordu sizin coşkunuz seyirlik bir film gibi vururken şehrin kayalıklarına. temmuz katlanılmaz bir döneme açıyor dilini; basit ve ihtilal müttefiki bir mevsimin sıvasına dökülen yaprak sarısı gibi asit duyguyla bugün, hayatın bütün varsıllığı ipiltili geçkinlikler ardından kırılmış umutlardır her şey eğilir. dizinden vurulan bir ceylan gibi ruh da bir gün devrilir sevgili olup yara alıp hüzün akıp devrilmeden arınmaktı ateşte kor olup bitmekti dileğim hayatın köpüksüz ve huzurlu olduğu bir durgunlukta ani bastıran yağmurla gelen günün ilk ıslaklığına yenilmek. Azad Ziya Eren

Bütün babalarımızın babalar günü kutlu olsun, ahirete göçmüş olanlara RABBİM rahmet eylesin mekanlarını cennet eylesin 🤲

Ben hayatta en çok babamı sevdim Karaçalılar gibi yerden bitme bir çocuk Çarpık bacaklarıyla -ha düştü ha düşecek Nasıl koşarsa ardından bir devin O çapkın babamı ben öyle sevdim Bilmezdi ki oturduğumuz semti Geldi mi de gidici - hep, hep acele işi Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi Atlastan bakardım nereye gitti Öyle öyle ezber ettim gurbeti Sevinçten uçardım hasta oldum mu, Kırkı geçerse ateş, çağırırlar İstanbul'a Bi helallaşmak ister elbet , diğ'mi oğluyla! Tifoyken başardım bu aşk oy'nunu, Ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu, En son teftişine çıkana değin Koştururken ardından o uçmaktaki devin, Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için Açıldı nefesim, fikrim, canevim Hayatta ben en çok babamı sevdim Can Yücel

Seni anlatabilmek seni. İyi çocuklara, kahramanlara. Seni anlatabilmek seni, Namussuza, halden bilmeze, Kahpe yalana. Art arda kaç zemheri, Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu Dışarda gürül gürül akan bir dünya… Bir ben uyumadım, Kaç leylim bahar, Hasretinden prangalar eskittim. Saçlarına kan gülleri takayım, Bir o yana Bir bu yana…” Hasretinden prangalar eskittim Ahmed Arif

Hep bilinen yaşantılar, Hep bilinen imgeler. Nasılsa bir düşte birleştiler, Sonsuz yeni biçimlerle. Hep bilinen duygular, Hep bilinen sözcükler. Nasılsa bir şairle buluştular, Sonsuz yeni şiirlerle. Sarhoş olunca anlar insan şarabın gücünü, Aşka düşünce aşkı: Siz benim şiirlerimi yazamazsınız Ben sizin düşlerinizi göremem. Hu Şö