زینب بهرامی در ژاپن

راستی راستی عیدتون مبارک🌸🌸🌸🌸🌸🌸 سادات گرامی، عیدی شما بصورت ارزی پذیرفته می‌شود😎

همیشه فیلمهای کیوتو رو میگذارم خونه ها سنتی هستن و آپارتمانها کوتاهن چون قانون سختگیرانه شهرسازی کیوتو مبتنی بر حفظ بافت سنتیه. اوساکا اما شهر آسمانخراشهاست. توکیو پایتخت سیاسی و اوساکا پایتخت اقتصادی ژاپنه و دفتر تمام کمپانی های بزرگ بین المللی اینجاست. صدها خط قطار و مترو و مونوریل داره. یه روز گرم تابستانی در اوساکا با صدای اعضای خانواده😅😅

از مازندران هم زیاد خوششون نیومده😒 😂

آذربایجان این نقشه رو چاپ‌کرده:)) حالا همه مزخرفی و توهم زدگیش یه طرف، قم ما رو چکار دارین آخه؟!😂 جدی جدی سر خواستن قم دعواست انگار😎😎😎

فقط یه چیز بامزه بگم برم😅 امروز عصر تو کلاس آنلاین یه اسم ادوین دیدم یاد اسمهای عجیب غریب شرق آسیا افتادم:) یه بنده خدا مالزیایی اینجا بود، اسمش «مُحد فضل ابن اِدوین» بود:)) یا دوتا برادر برونئی که اسم یکیشون «علیخان» بود اون یکی «شهریاری»!! اسم کوچیکیشون!! یه ترکیب فارسی هندی عربی با حس اسلامی دارن. خیلیهاشون نام خانوادگی ندارن و با اسم پدر شناخته میشن یا اسم و فامیلیشونو دوتکه میکنن. یه دختری اسمش نورالشهدا بود! دوتکه کرده بودن، اسم کوچیکش نورول! فامیلش شهدا!! همکلاسی خودمم اسمش فیض العالمین بود، اسم کوچیکش شده بود فیضول، فامیلیش عالمین:)

من این روزها بشدت درگیر کارای مربوط به تحقیقات دانشگاهمم، فرصت ندارم پست بذارم, ان شاالله به زودی زود دوباره پست میذارم ولی خب وقت خوبیه برای چت آزادشما درمورد مسائل مختلف ازجمله انتخابات:))

🌸🌸🌸عیدتون مبارک و پر از خوشی و دلخوشی و همه دعاها و آرزوهاتون مستجاب و برآورده ان شاالله🙏🏻🌸

تنها مثالی که از قدرت دقیق برنامه ریزیم میتونم براتون بزنم اینه😅 قطار جی آر مخصوصاً تو این خط زیاد منظم نیست و هربار کمی عقب جلو می ایسته. ولی من! یه واگن و دری رو انتخاب میکنم که دقیقا جلوی گیت باز بشه لازم نباشه کلی پشت صف وایستم برای بلیط زدن😎😎 حالا این کاندیداهای ریاست جمهوری بیان تعریف کنن ببینم مثالی از برنامه ریزی دقیق و قدرت پیش بینی دارن؟!😏😏 😂😂

تا دوسه سال پیش برخلاف زنها، مردها اصلا چتر آفتابی دست نمیگرفتن خیلی خوبه که الان همه دارن کم کم میپذیرن سرطان پوست زن و مرد نداره و همه باید مراقب باشن

صبح تو دانشگاه دیدم کتابچه جدید دانشکده پزشکی، برای معرفی همه دپارتمانها اومده. توی ایستگاه قطار باز کردم دیدم عکسی که توی کمپ تابستونی پارسال با اعضای لابراتوار گرفتیم هم هست. دیدم توی عکس یه چیزی دور مچمه اما تشخیص ندادم چیه. یه لحظه به خودم اومدم دیدم با انگشت اشاره و سبابه دارم سعی میکنم عکس کتاب رو زوم کنم، یه خانمه اونور ریل با حیرت داره نگاه میکنه رو کتاب چکار میکنم:))🤦🏻‍♀️ هیچی دیگه! کتابو گذاشتم تو کیفم هی تا آخر با انگشتام همونکارو میکردم که مثلاً تیک دارم😅😅