floating weeds

جملاتی که یادمون میمونه: "ما اینجا غریبیم" برادر مهسا امینی "اینا برای طناب دارشون دنبال گردنن" "اگر من اعدام شدم همه بدونند تو قرن بیست و یکم با اینهمه هزینه و ساز و کارهای حقوق بشر، سازمان ملل، شورای امنیت و غیره یک انسان بی‌گناه درحالی که با تمام توانش تلاش کرد و جنگید تا صداش رو بشنوند اعدام شد." نوید افکاری "ایراد نداره" حسین رونقی وقتی مامور پشت در خونش بود "سکوت ما خیانته" امین بذرگر "من هم فرزند کسی هستم" پویا بختیاری "من افول انسانیت را در اینجا دیدم" بهنام محجوبی "مظاهرات سلمیه چرا تیر میندازی؟ تو که خاکتو نبردن، ابتو نبردن" پیرزن خوزستانی "ما اگه پول داشتیم اسلحه بخریم، میرفتیم نون میخریدیم خب" هموطن ماهشری "4تا کارگر خودکشی کردن واسه یک و دویست، لعنت به این زندگی" اسماعیل بخشی "شما خودتونم میدونید با آبان نابود شدید و این آبان ادامه داره" "7تا تیر زدند به قلب بچم که حتی فرصت نکرد چشماش رو ببنده" محبوبه رمضانی مادرِ پژمان قلی‌پور "مردم یک کشور چه انتظاری میتونند از کشور خودشون داشته باشند؟رفاه، رفاه، رفاه" سارینا اسماعیل زاده "بچه‌ها نخندین" نیکا شاکرمی "ما هشت سال از این شهر دفاع کردیم هیچ اتفاقی برامون نیوفتاد ولی الان پای دخترمون دستمونه، خدانگهدار" پدر کشته شده متروپل "دو گلوله در قلبم و من هنوز زنده‌ام." "وقت عزا نیست، که هنگامه‌ی خشم است" حامد اسماعیلیون "سه ساله برای پسرم قول دادم دوچرخه می‌خرم، میگه بابا دروغگوئه" یک پدر شرمنده "سرهنگ! امروز دختر ماست، فردا دختر شما. امروز بچه ماست، فردا بچه شما. این روزها برای شما هم هست." فریادهای مرد اردبیلی رو به پلیس "جانِ پدر کجاستی؟" پدرِ دخترک افغانستانی "آفرین نداره" پسر بیمار S.M.A "روزگار را هر روز بدتر می‌بینم، این جهان را پر از خوف و خطر می‌بینم، دختران را همه جنگ است با مادر، پسران را همه بدخواه پدر میبینم." پیرمردی فهیم مقابل وزیر بیشعور "چهارتا اقتصاددان رو نام ببر" دانشجوی ارشد علوم سیاسی دانشگاه علامه "ما از بی‌آبی موندیم چیکار کنیم" دختر بچه بلوچ "حاج آقا ببخشید که روسریمو در آوردم تحریک شدین، از این به بعد عادت میکنید" دختر در اتوبوس خطاب به آخوند "من اسیرتم" پسری که مامور بی‌شرف میزدش و میگفت بخواب رو زمین "منم همان رفیق اعدامیتان" فرزاد کمانگر "تسلیت نگین به من، قیام رو ادامه بدین" مادر داریوش علیزاده، پسری که بخاطر بوق زدن کشتنش "برای خودم نمیگم‌ برای همه مردم میگم. چون همه‌شونو‌ دوست دارم. دلم برای اونا میسوزه." دختر زابلی "خودتان می‌دانید و مملکت‌تان." پیرمرد طبسی "اگه به بهانه امنیت آزادیتونو دارن میگیرن بدونین نه امنیت دارین نه آزادی" جادی‏ "فقط ولمون کنین" در خاکسپاری یکی از کشته‌شدگان پرواز اوکراینی "آرزو چیه؟!" کودک زباله‌گرد "شناسنامه ندارم؛ برای کشورم چه کاری میتونم بکنم؟" پسر سیستان و بلوچستانی "حتما منتظرید پدر و مادر خودتون رو اعدام کنن بعد بلند شید؟" فریدون فرخزاد "ندا بمون، ندا نترس" معلم موسیقی ندا آقاسلطان "من آبو برای خودم نمیخوام واس اونا میخوام که تشنه‌ان" دختر خوزستانی "لطفا چشم بندمو باز کنید میخوام برای آخرین بار خورشیدم رو ببینم" آبان "منم زنم، منم غرور دارم دوست دارم زندگی کنم مثل زن‌های دیگه" پیرزنی که ۸۰۰ تومن نداشت پول کرایه بده 🔗 یَس (@YASRAWM)

ایران رو پس می‌گیریم.

یه روز بالاخره ورق برمی‌گرده و دست مردم می‌افتید حرومزاده‌های پست‌فطرت جانی.

«بعد از هیتلر، همه‌ی آلمان درک کردند که او چه بلایی بر سر کشور و زیربناهای آن آورده است؛ اما یک چیز نابود شده‌ی اساسی بود که هرکسی نمی‌فهمید و آن، خیانت هیتلر به کلمات بود. خیلی از کلمات شریف، دیگر معنی خود را از دست داده بودند، پوچ و مسخره شده بودند. عوض شده بودند. آشغال شده بودند. کلماتی مانند آزادی، آگاهی ، پیشرفت و عدالت.»

نه، گریه نکن. گریه دردی دوا نمی‌کنه. چاره‌ی درد من و شما گریه نیست، مبارزه‌ست.

از انقلاب ترافیکش ماند و از آزادی میدان. از استقلال هتل و از جمهوری خیابانش سال های سال همه چیز تغییر کرد ، به جز ساندیس هایی که رویشان نوشته اند : از اینجا باز کنید ولی مردم هنوز از آنجا باز میکنند‌.

از همون زمان فهمیدم تو این مملکت حریم شخصی هیچ معنایی نداره.

یادمه یک زمانی از زنگ تفریح برمی‌گشتیم می‌دیدیم کیفامونو گشتن. آره عزیز من. :)))))

نفرت و خشم واژه‌ها‌ی کم و ناچیزی هستند برای احساسی که دارم.

Akhondophobia is a real thing.