علی ولی الله

من غش اخاه واخفاه النصیحة بدل ما فیه من خیر الی شر. کسی که برادرش را فریب دهد و خیرخواهی و نصیحتش نکند، هرآنچه که خیر در او هست به شرّ مبدل شود (و ذاتش خراب شود.) عدو اهل الحق من لم ینصح اهل الحق. دشمن اهل حق کسی است که نصیحتگر و خیر خواه اهل حق نباشد. حکم جعفریه (لامام صادق) ص۲۱

عِنْدَهُ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْجَعْفَرِيُّ فَتَبَسَّمْتُ إِلَيْهِ فَقَالَ أَ تُحِبُّهُ فَقُلْتُ نَعَمْ وَ مَا أَحْبَبْتُهُ إِلَّا لَكُمْ فَقَالَ هُوَ أَخُوكَ وَ الْمُؤْمِنُ أَخُ الْمُؤْمِنِ لِأَبِيهِ وَ أُمِّهِ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنِ اتَّهَمَ أَخَاهُ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ‏ غَشَ‏ أَخَاهُ‏ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ لَمْ يَنْصَحْ أَخَاهُ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنِ اسْتَأْثَرَ عَلَى أَخِيهِ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنِ احْتَجَبَ عَنْ أَخِيهِ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنِ اغْتَابَ أخيه‏ [أَخَاهُ‏]. عبد المؤمن انصارى گويد بر امام کاظم علیه السلام وارد شدم، محمد بن عبد اللَّه جعفرى هم آنجا بود، همين كه بر او تبسمى كردم،امام فرمودند: آيا او را دوست دارى؟ گفتم: آرى، فقط به خاطر شما او را دوست دارم. فرمودند: او برادر تو است، مؤمن برادر پدرى و مادرى مؤمن است، ملعون است ملعون است كسى كه برادرش را متهم (به چيزى) كند، ملعون است‏ ملعون است كسى كه برادر مؤمنش را فريب دهد، ملعون است ملعون است كسى كه خيرخواه برادر مؤمنش نباشد، ملعون است ملعون است كسى كه خودش را بر برادر مؤمنش مقدم بدارد، ملعون است ملعون است كسى كه خود را از برادر مؤمنش پنهان كند، ملعون است ملعون است كسى كه برادرش را غيبت نمايد. عدة الداعی ص۱۸۷

قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ يَا يُونُسُ‏ اتَّقُوا اللَّهَ وَ آمِنُوا بِرَسُولِهِ‏ قَالَ قُلْتُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ فَقَالَ الْمُحَمَّدِيَّةُ السَّمْحَةُ إِقَامُ الصَّلَاةِ وَ إِيتَاءُ الزَّكَاةِ وَ صِيَامُ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ حِجُّ الْبَيْتِ الْحَرَامِ وَ الطَّاعَةُ لِلْإِمَامِ وَ أَدَاءُ حُقُوقِ‏ الْمُؤْمِنِ فَإِنَّ مَنْ حَبَسَ حَقَّ الْمُؤْمِنِ أَقَامَهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ خَمْسَمِائَةِ عَامٍ عَلَى رِجْلَيْهِ حَتَّى يَسِيلَ مِنْ عَرَقِهِ أَوْدِيَةٌ ثُمَّ يُنَادِي مُنَادٍ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ هَذَا الظَّالِمُ الَّذِي حُبِسَ عَنِ اللَّهِ حَقُّهُ قَالَ فَيُوَبَّخُ أَرْبَعِينَ عَاماً ثُمَّ يُؤْمَرُ بِهِ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ. يونس بن ظبيان مى‏گويد: امام صادق علیه‌السلام به من فرمودند: اى يونس از خدا بترسيد و به پيامبر او ايمان بياوريد. عرض كردم: به خدا و رسولش ايمان آورده‏ايم. فرمودند: شریعت سهل و آسان محمدى عبارت اند از برپاداشتن نماز و دادن زكات و روزه گرفتن ماه رمضان و حج خانه خدا و اطاعت كردن از امام و اداى حقوق‏ برادر دينى و همانا هر كس حقى از مؤمنى را ندهد، خداوند او را در قيامت پانصد سال روى پايش ايستاده نگه مى‏دارد بگونه‏اى كه از عرق او رودخانه ها جارى شود، آن گاه ندا دهنده‏اى از سوى خدا ندا دهد كه اين شخص ستمگرى است كه حق خدا را نداده است و اين شخص چهل سال توبیخ و سرزنش مى‏شود و سرانجام به او امر می‌شود که بسوی آتش جهنم رود. خصال ج۱،ص۳۲۸

من تکبر على أخیه إبتلاه الله بمن هو أظلم منه ومن لطم أخاه إبتلاه الله بمن یقتله ومن إستحل مال أخیه إبتلاه الله بمن یستحل ماله ومن سعى بأخیه بردى إبتلاه الله بمن یسعى به کما سعی هو به. امام صادق علیه‌السلام فرمودند: هرکه بر برادرش تکبّر بورزد، خداوند او را به فردی ظالم تر از خودش دچار کند و هرکه برادرش را سیلی بزند،‌ خداوند او را به کسی دچار می کند که به قتلش برساند و هرکه مال برادرش را برای خود حلال بپندارد، خداوند او را به کسی دچار می کند که مالش را حلال می‌پندارد (مالش را می‌خورد) و هرکه به نیت هلاکت و نابودی برادرش، غیبت و بدگویی کند، خداوند او را به کسی دچار کند که با او آنچنان رفتار کند که او با برادرش رفتار کرد. مجمع الاخبار

رواه أبو عبد اله الحسین بن هرون عن شیخه أبی العباس جعفر بن محمد الرقی بإسناده عن رفاعة أنّه قال:دخلت على مولای الصادق:فلما استقر بی المجلس قال:یا رفاعة ألا أنبئک بأشد أهل النار عذاباً؟ فقلت:یا سیدی بلی. قال:رجل سعى بأخیه المؤمن إلى السلطان. ثم قال:ألا أنبئک بأشد من هذا؟ فقلت:بلى یا سیدی. قال:رجلٌ عاب على أخیه المؤمن شیئاً من قوله أو فعله،فذلک من الذین قال الله جل وعز فیهم:أُولئِکَ یَلْعَنهُمُ اللَّهُ وَیَلْعَنهُمُ اللأعِنُونَ. ثم قال:ألا أنبئک بأشد من هذین عذاباً؟ فقلت:بلى یامولای. فقال:رجل جاء أخوه المؤمن فی حاجة فقضاها من عنده أو تکلّفها من غیره ولم یضحک فی وجهه،فلا ولایة بیننا و بینه. رفاعه گفت بر امام صادق علیه‌السلام وارد شدم و هنگامی که در مجلس نشستم به من فرمودند: آیا رفاعه به تو خبر ندهم به سخت‌ترین عذاب اهل آتش؟ گفتم: بله سرورم. فرمودند: مردی که نزد سلطان، غیبت و بدگویی برادر مؤمنش را کند. سپس فرمودند سخت‌تر از این را بگویم؟ گفتم: بله سرورم. فرمودند: مردی که عیبی از قول یا کار برادر مؤمنش بگیرد که شامل این آیه می‌شود: «أُولئِکَ یَلْعَنهُمُ اللَّهُ وَیَلْعَنهُمُ اللأعِنُونَ» (آنان را خدا لعنتشان می‌کند و نیز لعنت کنندگان هم لعنتشان می‌کنند) سپس فرمودند از این دو نفر سخت‌تر بگویم؟ گفتم: بله سرورم. فرمودند: مردی که برادر مؤمنش بخاطر حاجتی نزد او بیاید پس آن را از نزد خود یا بر دوش کسی دیگر بگذارد تا که آن را برآورده سازد ولی اصلاً بر صورت برادرش لبخندی نمی زند (و اکراه آمیز رفتار می‌کند) پس بدین خاطر هیچ ولایتی بین ما و او نیست. مجمع الاخبار

وقــد ســئل محمــد بـــن ســنان عــن قـــول العــالم: حــدیثنا صـــعب مستصعب؟ فقال: إن الصعب المواساة بین الإخوان والمستصعب المساواة و انما هو أمرنا بالمواساة قلنا: لقد عرفتنا المواساة بین الإخوان فما المساواة؟ قال: المساواة أن تساوي أخاك المؤمن بنفسـك وبكـل مـا تملكـه ابن سنان درباره اینکه حدیث ما صعب و مستصعب است از امام صادق علیه‌السلام سوال پرسید پس فرمودند: همانا صعب، مواسات بین برادران و مستصعب، مساوات و جز این نیست که امر ما به مواسات هست. (نه مساوات) گفتیم: ما که شناختیم مواسات چیست ولی به ما بگویید مساوات چیست؟ فرمودند: مساوات یعنی که برادر مومنت را با نفست و با هر آنچه که صاحبش هستی مساوی (همانند و برابر) کنی. (و در امور مختلف با یکدیگر مساوی و برابر باشید) المعارف و تحفة لکل عارف