🥀🥀 BAXT QUSHII 🥀🥀

😅😅🤣🤣 @Baht_qushii

​​📝Қўшнининг косаси! (Жуда ибратли ҳикоя, ҳамма ўқисин!) – Қизалоғим, бориб бувингга қараш. Бугун эҳсон беришаётган экан. Мен ишдан қайтгач бораман. Ҳеч йўқ, ул-бул обкеб бериб турарсан. Кичкина эдим. Онамнинг бу сўзларини эшитиб, бормайман, деб хархаша қила бошладим. Шунда онам мен рад этолмайдиган сабабни кўрсатди: – Қизим, эҳсонда хизмат қилиш савоб. Борақол! Бордим. Анча-мунча ярим-ёрти ишларга қарашдим. Хизмат қилаётган келинойиларнинг болаларига қараб турдим. Келганимдаёқ бувимга: «Савоб топиш учун келдим. Менга кўпгина иш буюринг», дегандим. Шунинг учун бўлса керак, хизмат қилишга шай турганлар кўплигига қарамай бувим имлаб чақириб қолдилар. Учиб бордим. – Қизалоғим, каттароқ косага совуқ чойдан тўлдириб қуйиб кел. Анорхон бувинг кўп чанқайди. Югургилаб кетдим. Идишлар орасидан энг катта косани танлаб чой қуйиб келдим. Бувим идишни олдилар-да, унга синчиклаб қарадилар: – Бу қўшнининг косаси-ку. Жойига олиб боргин-да, бошқасига қўйиб кел. – Ичиб олсинлар, кейин... – Бўлмайди, қизим, ҳозироқ обор. Мени қарздор қилиб қўйма! Бувимнинг буйруқларини бажардим. Аммо уларнинг сўзларини тушунолмай роса қийналдим. Кўп идиш синдирганим учун шунақа қилдилар, деб бола кўнглим бир оз ранжиб ҳам олди. Аммо меҳмонлар кетгач, бувим шубҳаларимни тарқатдилар ва галдаги унутилмас сабоқни дилимга жойладилар: – Болажоним, бояги гапимдан ранжиган кўринасан? Сен олиб келган бояги косада кеча қўшни овқат чиқарган экан. Ундаги таомни ейишга ҳақимиз бор, аммо косани ишлатишга асло ҳақимиз йўқ. Чунки қўшни уни бизга ишлатиш учун бермаган. Агар ишлатсак, қўшни ҳақига хиёнат қилган бўламиз. Арзимасдек туюлган бу нарса бўйнимизга бировнинг ҳақи деган улкан қарзни илади. Бировнинг ҳақини бу дунёда ўтамасанг, қиёматда, тўлов учун савобдан бўлак ҳеч вақойинг бўлмаган, ҳар бир савоб ўзинг учун керак бўлган пайтда тўлайсан. Шунинг учун бу борада эҳтиёткор бўлиш керак. Қўшнига косасини олиб кириб, унга рухсатингизсиз чой қуйиб қўйдик, рози бўлинг, деб сўраб чиққин!.. Бугун ушбу воқеани ёдга оларканман, дилимда қўрқув пайдо бўлди. Эҳ-ҳе, мен қанчадан-қанча идишларга эгаларининг рухсатисиз «чой қуйиб» қўйганман. Ёру биродарлар, қўни-қўшнилар, сизларнинг қанча «идишлар»ингиздан рухсатсиз «фойдаландим», қанча ҳақларни бўйнимга илдим. Уларнинг тўлови қиёмат кунида гарданимга тушмаслиги учун ҳаммангиздан розилик сўрайман. ┄┅┅✿❀🌸❀✿┅┅┄   @baht_qushii 🥀      ┄┅┅✿❀🌸❀✿┅┅┄

​​Гугурт чўпи оловининг оташлари ичида момосини кўргандек, овозини эшитгандек бўлди. Ана, момоси келяпти. Паға-паға ёғаётган қорлар орасидан оппоқ фаришта каби ерга қўнаяпти у. Келди... Келди... Қўлларини очиб неварасини қучоқлади ва олди, осмонга кўтарди... Эртаси куни эрталаб йўлдан ўтганлар бир уй остонасида қотиб қолган қизчанинг ўлигини топиб олдилар. Боши устида бир нечта гугурт доналаридан бўшаган қутилар ётарди. Шўрлик қизалоқ, исиниш учун гугурт доналарининг ҳаммасини ёқибди,- дейишди одамлар. Аммо бу чўплар оташида қизалоқ қандай ширин тушлар кўрганини билмасдилар... @baht_qushii 🥀

📝ҚОРЛИ ОҚШОМ ТУШЛАРИ. ( Ўқинг, сизга илиндим таъсирли ва йиғлатадиган ҳикоя) Изғирин қиш оқшоми. Совуқга чидаб бўлмайди. Қақшатгич изғирин изиллатаяпти. Онда-сонда йўлдан ўтаётган йўловчилар палто-пўстинларининг ёқасини кўтариб олиб, тез-тез юриб кетаяпти. Биров уйига шошиляпти, бирови бориши зарур бўлган жойга ошиқаяпти, йўловчиларнинг бари кўчада мажбуриятдан юрганлар эди. Фақат совуқни писанд қилмаётган ўйинқароқ болалар ҳар томонга чопар, қорбўрон ўйнардилар. Совуқ тун завқини шу беғубор болалар туяётгандилар. Бир бирига юмалоқланган қор отиб кулар, шодон қийқирардилар. Лекин шу атрофда яна бир бола бор эдики, унга ўтган-кетган эътибор бермас эди. Кичкинагина қизалоқ эди у. Бошяланг, кийимлари йиртиқ-ямоқ, йўқсилгина қизча. Эшик олдида мунғайиб, оёқларини қучиб, совуқдан қалтираб, дийдираб ўтирарди. Қизалоқ устида ўтирган тош муздай совуқ эди. Мурғак қизалоқ гўёки бир муз парчасига айланган эди. Олдига қўйилган қути қопқоғи устига терилган гугурт қутиларига термулиб ўтирган қизалоқнинг кўзларидан совуқданми ё йиғиданми ёшлар оқарди. Қизалоқ гугурт сотарди. Ўша куни ҳатто бир қутигина ҳам гугурт сота олмаганди. Сотиб бирор чақа пул топса, уйига кирар, онаси билан бирга бир косагина ёвғон шўрва ичарди. Кетолмасди. Чунки кун бўйи битта ҳам гугурт сотолмаганди. Совуқдан, аламдан титраганча, ғамгин, ингичка овозда “Гугуртлар бо-о-ор” дея бақирарди. Аммо кўчадан ўтаётганларнинг ҳеч бири бошини кўтариб унга қарамасди. Ҳеч бўлмаганда оёқчаларида шиппак бўлса эди-я. Бироз аввал кўчама кўча кезаётиб, шиддат билан келаётган автомашина олдидан югуриб ўтган эди, шиппаклари оёғидан учиб кетди. Машина ўтиб кетгач, орқасига ўгирилиб шиппакларини олмоқчи бўлди, аммо бир безори бола уларни олиб қочаётгани кўрди. Орқасидан чақирганди, бола қочиб кетди. Гугурт сотадиган қизалоқ бир уйнинг кираверишида, қунишибгина ўтирди. Бармоқлари совуқдан қотиб қолган эди. Совуқнинг иззиллатаётган оғриқларига дош беролмади қизча. Қутилардан бирини очиб, гугурт донасини олди. Бармоқлари увишиб, гугурт чўпини аранг тутиб турарди. Қўллари титраб гугуртни деворга сийпалади. Ўт олди, ёқимли, иссиқ оташ. Шўрлик қизалоқ гугурт чўпини бир қўлидан иккинчи қўлига олиб, бармоқларини иситди. Қўли исиганди гўё ичига ҳам тафт киргандай бўлди. Худди гур-гур ёнаётган ўчоқ қаршисида тургандек тани яйради. Гугурт оловига тикилганча рўёларга берилди; Шинам бир хонада, иссиқ ўчоқли печ олдида ўтирарди. Орқасига қалин, жунли рўмол ташлаган, оёқларида пахмоқ, иссиқ шиппак кийган эди...Исиди, ҳатто терлай бошлади. Гугурт чўпи сўнарди. Унинг сўниши қизалоқнинг ширин хаёлларини ҳам тўзғитди. Қизчанинг бармоқлари яна совуқдан қотиб, жизиллаб оғрий бошлади. Яна бир гугуртни ёқди. Шу орада совуқ шамол эсди. Гугурт чўпи сўнишидан чўчиган қизалоқ деворга ўгирилди ва бир қўли билан чақнаётган ўтни пана қилишга уринди. Оловга тикилар экан гўё қаршисидаги девор олиниб, оралиқ очилди. Ичкари кўринди. Хона кенг эди. Қордек оппоқ дастурхон ёзилган хонтахта устида ҳар хил тансиқ ноз-неъматлар иштаҳани қитиқлаб, кумуш шамдонлардан таралаётган нур хонани ёритаётганди. Қизалоқнинг кўзлари дастурхон ўртасидаги қип-қизил қовурилган товуқ гўштига тушди. Оғзининг суви оқди. Қўлларини дастурхонга узатди. Гугурт чўпи ёниб-битганди. Бармоқларини куйдирарди. Қизалоқ чўпни ерга отиб юборди. Чўп билан бирга дастурхон ҳам ўчди-кетди. Кўз олдида тош девор яна аввалги ҳолига келди. Учинчи гугурт чўпи яна бошқа тушларни пайдо қилди. Ёз оқшоми. Қизалоқ қирда, дарахт тагида ўтириб юлдузларни томоша қиларди. Тун бўлса-да ҳаво иссиқ. Остидаги тупроқ кундузи қуёшдан қовжираган, тандирдек ёнади. Қизча кўзларини юлдузлардан олмасди. Кўршапалаклар ҳар ёнга учар, қурбақалар қўшғини куйлаб тинмасди. Шу пайт бир юлдуз учди. Кўк юзида камон тортиб, узоқлашиб сўнди. Қизалоқ “Эҳ, яна кимдир ўлди” дея минғирлади. Момоси “Осмонда юлдуз учса, ерда кимдир ўлади” деганди. Момосини кўриш учун яна бир гугурт чўпини ёндирди. Совуқдан хотираси узилган, мияси идрок этмасди. Қизалоқ йўл ўртасида турганини билмас, рўёларга берилган эди. #Davomi_bor @baht_qushii

Африкадаги кишлоқлардан бирига янги имом тайинланади. Ақидавий ва фиқҳий масалаларда билими етарли бўлган бу имомни ўзига тўқ оилалардан бири ифторликка таклиф қилади. Имом кетгач уй бекаси хонада турган пулни йўқолганини сезади. Ҳеч қаерда пул йўқ. Хонада эр, хотин ва имомдан бошқа одам бўлмаган. Эр ҳам имомдан бориб пул ҳақида сўрашга истиҳола қилади. Орадан бир йил ўтиб Рамазон ойи уни яна ифторликка чақирадилар. Шунда эр имомдан сўрайди: – Тақсир сўнгги пайтларда сизга бўлган муносабатим ўзгарганини сезмаяпсизми? – Нега ундай деяпсиз? – Ўтган йили кетганингиздан кейин хонадан пул йўқолган?! Буни эшитган имом йиғлаб юборади. – Нега йиғлайсиз, сиздан шубҳаланганимгами? Имом кўзида ёш билан туриб жавонда турган Қуръон тагидаги пулни олиб кўрсатади: – Ўшанда шамол туриб пулларни учириб юборди. Уларни йиғиб Қуръон тагига бостириб қўйдим. Мен сизнинг шубҳаланганингиз учун эмас, бир йил давомида қўлингизга Қуръон олмаганингиздан йиғлаяпман, биродар! P.S.: Дарҳақиқат, Қуръонни зикр қилмаган дилларда турфа бад гумонлар бўлғусидир! @baht_qushii

Арзон аёл! -Рустамжон домланинг "Аёлларингизни дўзахий қилиб қўйманг деган сўзини эшитиб ўйланиб қолдим. Кечир бизни бугуннинг аёли, БИЗ - сени мусофир юртларда сарсону-саргардон қилиб, туркларнинг тўшагига, арабларнинг ҳарамига, русларнинг подъездига, корейсларнинг никоҳига, қозоқларнинг чўлига ва дўзахнинг йўлига ташлаб қўйдик! Биз эркаклар фарзанд дунёга келиши учун дақиқалик ва лаззатлик "меҳнат" қиламиз. Аёллар эса шу "меҳнат"ни роҳатини тўққиз ой вужудида токсикоз, варикоз ва паровоз бўлиб олиб юради. Туғиб ҳам қутулмайди бу "меҳнат"нинг маҳсули бўлган фарзанд деган эгоистдан. Сутидан, уйқусидан, соғлигидан кечиб минг бир азобларда вояга етказган ўғил-қизи, кун келиб битта танноз келинни ва нокас куёвни деб ўз онасини унутиб қўяди. Яқинда бир қори аканинг: -" Статитикани олиб қарасак Ўзбда аёллар донорлик қилиб хаста отаси, акаси, укаси, боласи ва эри учун ўз буйрагини биттасини беришибди, лекин минг афсуски эркакларнинг бирортаси ҳам касал аёли учун донор бўлиб буйрагини бермабди!" - деб куйиниб айтган сўзларини эшитиб, почкамни итларга ташлаб едириб юборгим келди. Наъмунча арзонсан аёл, бунчалар қадрсизсан она, нақадар ожизсан опа-сингил, наҳотки ортиқчасан қиз фарзанд? Онаси учун юрагини, жигарини ёки буйрагини берган бирорта фарзанд бормикан бу дунёда? Бўлса айтинг, мен у фарзандни тавоф қилиб ҳоки-пойини ўпай! Атрофида лаббайкани айтиб етмиш марта айланай! Рафиқасига норковая шубани Finezzaсини, Ленинградский тиллани 585 пробалик цепини, iPhone 12 Pro Maxсини, MALIBU А/Т 2,0 Turbo Faceliftини олиб берган ўғиллар, ОНАси учун ҳеч бўлмаса битта камзул, калиш ёки кўзойнак олиб берганмикин??? Вафот этиб кетган ота-онасини қабрига қабртош қўймай, уйини сарой қилиб юрганларни ўликлари кўчаларда қолиб кетса адолатдан бўлади. Ҳатто қабристонга бориб ўз ота-онасини қабрини топа олмейдиган итлар ҳам бор! Хондамир Юнусов Каналимиздан узоклашманг 👇👇👇 @baht_qushii 🥀 🥀

Ҳамма ошиқ бўлган "қиз" Бир йигит отасига ўзи ёқтириб қолган қизга уйланиш нияти борлигини айтибди. "Унинг гўзаллиги, қора кўзлари мени мафтун айлади", дебди у дадасига. Отаси ўх хурсандчилигини изҳор қилиб: "Қани у қиз, уни менга кўрсат, совчи бўлиб борайлик", дебди. Улар қизнинг олдига боришибди, дадаси қизни кўргач у ҳам унинг гўзаллигига асир бўлибди. Дадаси ўғлига: "Ўғлим, бу қиз сенинг тенгинг эмас. Унга менга ўхшаган ҳаётий тажрибага бой одам уйланиши керак", дебди. Дадасининг сўзларидан ўғли ҳайратга тушибди. У дадасига: "Йўқ, унга сиз эмас, мен уйланман", дебди. Сўнг улар тортишиб кетибди. Сўнг маҳкамага бориб арз қилибди. Маҳкама раисига воқеаларини сўзлаб бергач, раис: "У қизни ҳузуримга чақиринглар, ким билан турмуш қурмоқчи эканини ўзидан сўрайман", дебди. Раис қизни кўргач у ҳам унинг гўзаллигига маҳлиё бўлибди. "Сизлар у қизга муносиб эмасизлар, у қизга мен каби мансабга эга одам муносиб". Энди учаласи тортишиб кетибди. Улар шаҳар ҳокимининг олдига боришибди. Ҳоким ҳам қизни кўргач: "Бу қизга фақат шаҳар ҳокими уйланиши мумкин", дебди. Буларни кўргач қиз: "Мен ҳолатдан чиқиш йўлини биламан. Пойга уюштирамиз. Ким биринчи менга етиб олса, мен ўшаники бўламан", дебди. У отин қамчилаб, олдинга қараб чопиб кетибди ва эркаклар унинг орқасида қувлашга тушибди. Кутилмаганда ҳамма эркаклар бир чуқурга йиқилишибди. Чуқур тепасига келиб: "Мени танимадингларми? Бу мен - ДУНЁ! Ҳамма одамлар бир-биридан ўзиш учун динларини ҳам унутиб, орқамдан қувиб юришади. Хасрат билан қабрларига киргунча қувишади, аммо ҳеч ким менга эга бўла олмайди". @baht_qushii

Чумолилар ёлғонни кечирмади Бир киши ўзи гувоҳ бўлган ғаройиб ҳодисани шундай ҳикоя қилади: “Бир чумолининг хурмо меваси бўлаги ёнига келганини кўрдим. Уни диққат билан кузатдим. Чумоли хурмо бўлагини тишлади, лекин ердан кўтаришга кучи етмади. Тортиб кўрди, аммо ўрнидан қўзғатолмади. Сўнг узоқ вақт ўтмай, ўзи билан бир гала чумолини бошлаб келди. У келганида хурмо бўлагини ердан кўтардим. Шунда чумоли ва унинг шериклари хурмо ўрни атрофида айланди. Аммо ҳеч нарса топа олишмагач, ортларига қайтишди. Мен хурмо бўлагини жойига қўйиб қўйдим. Чумоли яна ортига қайтди, уни ердан кўтаришга яна кучи етмади. Судрашга уринди, бўлмади. Тезда узоққа кетиб улгурмаган шерикларини яна бошлаб келди. Мен эса яна хурмони ердан кўтардим. Чумолилар ўтган галгидек атрофни айланиб, яна ортларига қуруқ қайтишди. Хурмони жойига қўйдим. Ўша чумоли қайтиб, яна шерикларини олиб келди. Етиб келишганида эса хурмони қўлимга олдим. Улар айланиб, бу сафар ҳам ҳеч нарса топа олишмагач, ўша чумоли атрофида ҳалқа қуришди. Кутилмаганда унинг устига ёпирилиб, майда-майда қилиб ташлашди. Мен эса ҳайратдан қотиб қолдим. Чумолилар ёлғонни кечира олишмаган эди... Қабиҳ ишим учун ўзимдан қаттиқ нафратландим… @baht_qushii

XUR QIZGINA Mayus boqib orzularing karvoniga, Entikgancha yig'layapsan unsizgina. Asta ko'nib shum taqdiring yozug'uga, Baxtdan kechib yashar bo'lding Xur qizgina. Seni kimlar majburladi bu qismatga, Ne niyatlar armon bo'ldi esizgina? Ko'zing yosh-ku, qiyinmasmi kulib yurish, G'amga to'lib ketar bo'lding Xur qizgina. Gul hayoting ko'mding achiq ko'z yoshlarga, Go'zal eding, xusnda xam tengsizgina. Buncha sabr matonatni qaydan olding, Bunchalar xam bardoshlisan Xur qizgina. Kim kimlarga ishonding-u, chekding afsus, Baxt-u, g'amda qolding mudom yolg'izgina. O'zing zorsan mehrga lek, mehribonsan, Robbim bilsa bo'ldi deysan, Xur qizgina. "Yolg'iz yori Xudo" deysan xazin kulib, Yor-yor tinglab ko'z yoshlaring dengizgina. Kelinlik xam nasib qilmay, umring o'tdi, Go'dak isin tuymay o'tding Xur qizgina. Changga botdi onang olib qo'ygan beshik, Taqdir senga berdi bolmas, sho'r tuzgina. Tushlaringda quchar bo'lding farzandlaring, Tirik bo'lib ne baxt topding Xur qizgina. Mo'ltiraysan yaqinlardan mehr kutib, Kim-kimlarni kuni o'tmas sensizgina. Barcha uchun "til zabonsiz" dastyor bo'lding! Ayt bu kunga qanday ko'nding Xur qizgina?! Bor baxtingni bo'lib berding kim kimlarga, Yaratganga arzandasan, tengsizgina. Sen xam bir bor kelgandung-ku bu hayotga, Shuncha yashab nima ko'rding Xur qizgina?! @baht_qushii