مکررات.

عجیب وقتی معنی پیدا میکنه که شب باشه، تاریک، یه نور باریک از لای در بیوفته رو رگه های سرامیک، محتویات مغزت واسه خودتم فلج کننده باشه، عجیب باشه، غریب باشه، نمیدونم چی میخوام، نمیدونم، نمیدونم و این ندونستن خوب نیست، میدونم تو قفس غمگینم، نفسام سنگینن، میله های فلزی، میله هایی که بوی دریا میده، بوی غم، مرگ، سرد، درد، میگم خیابون خیس، میگم چراغ قرمز، میگم کف تهران، میگم ماه، میگم، نمیگم، خب نمیگم، جاده، آسفالت، نمیگم، قلبم میگیره، بد تر از هوای آذر، غمگینم و این خوب نیست، سناریو پیچیده نیست، خمیازه پشت خمیازه، این ندونستن خوب نیست، افتادم تو یه جعبه دو در دو، صدای کامیون، صدای آدمای غریبه، احساسات غریبه، عجیبه، جمع کن برو زودتر؛ زارا -

تاریخ برای هزارمین بار تکرار میشه؛‌ برای هزارمین بار تکرار هرآنچه قلب و روحمو به درد میاره و هرآنچه که با شنیدن و دیدنش آرزوی نیستی می‌کنم.

ء این‌که تو گریه کنی، باور کن برای هیچ‌کس مهم نیست! الکی ادای مهم بودن رو برات درمیارن. خودت جارو باش، حال بدی‌هات‌رو خودت جمع کن. :)) @jananocean

من را رسم کن ، حالا تو درد کشیدی…

,,,,,,,

از آدم‌ها بیشتر از همیشه ، بیشتر از تمام عمرم خسته‌ام .

من هم غم و افسردگی را با مخلفات خوردم.

استرس مرا خورد‌؛

ولی دائماً یکسان نباشد حال دوران غم مخور.

دور بنداز! مگه قراره چقدر زندگی کنی؟ اصلاً میتونی بهش جواب بدی؟ چه تضمینی وجود داره که من بتونم این مسیج رو تا انتها بنویسم و تو تا انتها بخونیش؟ چرا خودتو اذیت میکنی؟ میدونم سخته، برای همه سخته ولی تو سختترش نکن ازش لذت ببر هر چی و هر کی که لازمه رو، دور بنداز خودتو بغل کن و برای خودت بخند این زندگی تکرار نمیشه…!