『 همه‌چیز 』

تو که این‌چنین خسته و رنجور راه می‌روی، اندوه نبودن چه کسی را با خود حمل می‌کنی؟

اینکه انسان رشد کند، درست! اینکه رنج‌هایش از خودش قدبلندتر می‌شود چه؟

ماهور

‌‌آیا اصلا هنوز قادر به خندیدن هستی؟ می‌ترسم که خندیدن را در میان این مردمان تلخ کاملا فراموش کنی. ‌

نیچه

کاش هیچوقت کلمه به کلمه‌ی این آهنگ رو درک نمی‌کردم.

که نه تو میمانی و نه اندوه و نه هیچ یک از مردم این آبادی به حباب نگران لب یک رود قسم و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت غصه هم میگذرد، آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند.

نوشته بود؛ اگه شخص مورد اعتمادت ولت نمی‌کرد، دوچرخه سواری یاد نمی‌گرفتی.

- لیریکیش >>>> Darkaest

- تو این ویدیو صدای کسایی رو می‌شنویم که توی زندگیشون به یه چرخه که فکر می‌کردن اشتباهه پایان دادن!

فهمیدم که اندوه طولانی و شادی لحظه‌ای هیچ آسیبی به آدم نمی‌رسانند. و از میان آن دوی دیگر، من از ماندن شادی برای روزهای طولانی بیش از وقوع اندوهِ لحظه‌ای می‌ترسم.

- آرامش داره. Darkaest