جامعه‌شناسی زن روز

❤️ مدرنیسم به‌مثابۀ فرصتی برای گفتمان زنانه در ایران 🖋 ماهرخ علی‌پناهلو 🔴زنان نقاش در دهۀ ۵۰ شاید بتوان ویژگی شاخص فضای فرهنگی دهۀ ۵۰ را رویارویی و آشنایی با فرهنگ و هنر غربی دانست. در این دهه بود که بسیاری از فارغ­‌التحصیلان دانشگاه­‌ها برای ادامۀ تحصیل به غرب رفتند و مدرنیسم غربی را در ابعاد و وجوه مختلف به ایران آوردند. آن‌ها در دانشگاه­‌ها مشغول به تدریش شدند و شاگردان­شان این مدرنیسم را گسترش دادند. گرچه تعداد کمی از هنرمندان این دوران بودند که توانستند به­‌طور ریشه­‌ای مدرنیسم را درک کنند و آن را با فرهنگ و دانش هنری خود عجین سازند، اما اثرات این رویارویی و برخورد فرهنگی تا به امروز در هنر ایران، به­‌ویژه در حوزۀ هنرهای تجسمی مشهود است. خوشبختانه در دهه­‌های اخیر تلاش زنان برای از آن خود کردن حوزۀ هنرهای تجسمی و دستاوردهای­شان در این رابطه چشمگیر و قابل توجه بوده است. اما در دهۀ ۵۰، همانند دیگر حوزه­‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، حوزۀ هنرهای تجسمی و به­‌ویژه نقاشی هم حوزه‌­ای مردانه و تحت تسلط مردان بود و فضای حاکم بر هنرهای تجسمی کشور، نمایشگاه‌­ها و گالری­‌ها و مناسبات موجود کاملاً تحت سیطرۀ نگاه مردسالارانۀ جامعه بود و زنان آن­طور که باید دیده نمی­‌شدند.

از آنجا که حوزه‌­ها و سبک­‌های هنری سنتی و از پیش­‌موجود کاملاً تحت تسلط و در اختیار مردان بود، زنان کمتر به آن ورود می­‌کردند.

در چنین شرایطی مدرنیسم که حوزه‌­ای جدید و بکر بود و هنوز به تصاحب مردان درنیامده بود و ویژگی­‌های مردسالارانه نیافته بود، برای زنان بستر مناسبی ایجاد کرد که فعالیت کنند و دیده شوند. به همین جهت است که هنرمندان نامدار زن در این برهۀ تاریخی پدیدار شدند و توانستند که موفقیت‌هایی کسب کنند و به رسمیت شناخته شوند؛ و باز هم به همین علت است که در این دوران نام زنان هنرمند را در سبک‌­ها و حوزه­‌های هنری سنتی، مانند نقاشی­‌خط و مکتب سقاخانه، نمی­‌شنویم. با آنکه این مکاتب هم با ویژگی­‌های جدیدشان در همین دوره آغاز شدند، از آنجا که پیشینه­‌هایی سنتی داشتند، زنان از آن‌ها استقبال نکردند و یا اگر زنانی بودند که دست به تجرباتی در این مکاتب زدند، آثارشان هرگز دیده نشده است. حوزه­‌های سنتی، مفاهیم و چارچوب­‌های مردسالارانۀ خود را به همراه داشتند و درهم­‌شکستن این تعاریف و بازیابی جایگاه هنرمند زن در آن‌ها به مراتب دشوارتر از ورود به حوزه­ای بکر و جدید بوده است. #زنان_مدرنسیم #زنان_نقاش ادامه مطلب 👉👉 🔮@Zane_Ruz_Channel

💳 جنس دوم به زبان ساده 📣 دوره جدید مدرسه فمینیستی ✏️مدرس: پرستو فرخی ▶️ تعداد جلسات: ۱۰ 🗓 چهارشنبه‌ها ساعت ۱۹:۳۰ به وقت ایران 🖥 برگزاری جلسات در اسکای روم 🔣جنس‌دوم سیمون دوبووار یکی از اصلی‌ترین متون و منابع فمینیستی است که در همان سال انتشارش (۱۹۴۹) سروصدای زیادی به پا کرد و تبدیل به یکی از موضوعات جنجال‌برانگیز شد؛ تا جایی که کلیساهای کاتولیک، خواندن و نشر کتاب را ممنوع اعلام کردند. اما زن بودن در دیدگاه سیمون دوبووار چه بود که اینهمه جاروجنجال به پا کرد؟ 💡در این دوره، کتاب جنس دوم را به زبان ساده‌تر تشریح خواهیم کرد و بدنبال پاسخ این سوال از منظر سیمون دوبووار خواهیم بود که «زن چیست؟»🔣 📱برای ثبت‌نام در تلگرام به آیدی زیر پیام دهید: 👍 @Zaneruz_admin ❤️ @Zane_Ruz_Channel

🎧 #فایل_صوتی 📻 پادکست سمر 🔹این قسمت درباره‌ی زندگی #شهناز_آزاد یا #شهناز_رشدیه ( روزنامه‌نگار و یکی از پیشگامان جنبش زنان در ایران) است‌. #زنان_تاثیر_گذار #معرفی_زنان_تاثیر_گذار ❤️ @Zane_Ruz_Channel

❤️نامش «شکست عشقی» نیست ✍روایتی از عدم صداقت در برقراری رابطه جنسی 🖍نویسنده: ف در این یادداشت می‌خواهم از مفهوم «فریب جنسی» بگویم که خود نیز اخیرا آن را تجربه کرده و به‌عنوان مصداقی از خشونت جنسی، به رسمیت شناخته‌ام. اینکه از جانب پارتنرم، کسی که آینده را با من متصور می‌شد مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌ام هنوز برایم عجیب و غیرقابل‌هضم است. او نمی‌تواند عمق و سوزش زخم‌هایم را بفهمد، گیرم که تنها از دور بتواند به تماشای این زخم‌ها بنشیند، همان‌هایی که پشت حصار تن پنهان شده‌اند.

فریب جنسی، به معنی هرگونه دروغگویی یا نقش بازی‌کردن و یا نداشتن خلوص نیست در برقراری رابطه جنسی یا برای رسیدن به رابطه جنسی است.

برای کسی که فریب می‌دهد، این فرایند به «فقط یک سکس» ختم می‌شود اما برای کسی که با او صادقانه رفتار نشده است، ممکن است حس تحقیر، خودسرزنشگری، سردرگمی و ... به دنبال داشته باشد. افراد با مقاصد متفاوت وارد رابطه می‌شوند. برخی برای تجربه‌ جنسی، برخی برای رابطه بلندمدت، عده‌ای برای روابط کوتاه و غیرجدی و وقت‌گذرانی و تفریح. بنابراین شایسته است که دلایل و انگیزه‌های خود و طرف مقابل را برای آشنایی و ورود به رابطه به‌درستی بشناسیم و درباره آنها صادق باشیم، یا دست‌کم صحبت کنیم.

فردی که برای برقراری رابطه جنسی، با اهرم دروغ رابطه را آغاز می‌کند یا ادامه می‌دهد، فریبکار جنسی است.

برای مثال اگر فردی به‌دروغ ابراز احساسات می‌کند، درظاهر اعلام می‌کند که تمایل به ساختن رابطه‌ای عمیق و بلندمدت دارد درحالیکه به‌خوبی واقف است که هیچ حسی در میان نیست و این برایش مواجهه‌ای زودگذر است، شما را فریب داده است. 

فریبکاری جنسی مصادیق دیگری را هم دربر می‌گیرد؛ از جمله عدم استفاده از لوازم پیشگیری از بارداری به‌صورت غیرتوافقی گرفته و دروغ ‌گفتن درباره هویت خود.

البته در اینجا دروغ‌هایی مدنظر است که در تصمیم‌گیری طرف مقابل برای ورود به رابطه جنسی تاثیر می‌گذارد. به عبارت دیگر، دروغ‌گفتن درباره فاکتورهایی که اهمیتی کلیدی در رضایت دادن یا ندادن به رابطه جنسی دارند. برای من مهم است که با کسی رابطه جنسی برقرار کنم که مطمئن باشم میانمان عشق و عاطفه‌ و رابطه‌ای عمیق برقرار است. در غیر این‌ صورت هرگز به رابطه جنسی رضایت نداده‌ام و نمی‌دهم.  مسئله من تمام‌شدن رابطه، دل‌بستن به دیگری و هیچ‌چیز دیگری نیست جز صداقت درباره موضوعاتی که از همان ابتدای آشنایی اعلام کرده بودم برایم مهم است. به همین دلیل این متن را نوشتم، نه برای کینه‌توزی و انتقام، که برای فریاد‌زدن اینکه هرکسی حق دارد معیارها و حدوحدود و شروطی برای برقراری رابطه جنسی داشته باشد. بسیاری از ما در چنین موقعیت‌هایی قرار می‌گیریم، اما حس‌های بدی را که نصیبمان می‌شود نمی‌توانیم تعریف کنیم و توضیح دهیم. خود من نیز برای جمع‌کردن ذهنم و نامیدن حس‌هایم، به متن‌های فمینیستی منتشرشده در این حوزه رجوع کردم.

این متن را برای تمامی کسانی می‌نویسم که تجربه مشابه دارند و احساسات آزاردهنده‌شان به «شکست عشقی»، تقلیل پیدا می‌کند.  

#عشق #رضایت متن کامل👉👉 🔮@Zane_Ruz_Channel

❤️ سلطه‌ی ساختاری و آزادی ساختاری: رویکردی فمینیستی 🖋جنیفر آینشپار 🖍ترجمه‌ مهتا سیدجوادی 🔴 پس از دوره‌ی ابتدایی نظریه‌پردازی فمینیستی که دغدغه‌اش فهم مردسالاری به‌مثابه‌ی ساختار سلطه‌ی مردان بود، بسیاری از متفکران چنین نگاهی را کنار گذاشتند و در عوض بر سوژگی و هویت (برساخته) و عاملیت زنان تمرکز کردند. هرچند این تغییر رویکرد کمک چشمگیری به فهم چگونی شکل‌گیری ترجیحات، تمایلات و انتخاب‌های زنان کرده، با تخلیط عاملیت و آزادی مانع درک عمیق‌تر مردسالاری به‌مثابه‌ی ساختار سلطه‌ی مردان شده است. در این مقاله سعی دارم نشان بدهم که تلقی ساختاری از سلطه چطور به ما کمک می‌کند بار دیگر «مردسالاری» را به‌مثابه‌ی یکی از منابع سرکوب سیستماتیک زنان به میان بکشیم و همچنین سعی دارم نشان بدهم که چطور آزادی به‌مثابه‌ی عدم‌سلطه، با نظر به صورت‌بندی‌های متقدم جمهوری‌خواهی از آزادی، با در محوریت قرار دادن جایگاه‌های وابسته‌ی کنشگران درون ساختارهای سیاسی و اجتماعی به ما کمک می‌کند که آزادی را از عاملیت مجزا بدانیم. تقلا برای فهم و تغییر روابط سلسله‌مراتبی قدرت، مخصوصاً سلطه‌ی مردان بر زنان، محرک اوایل موج دوم نظریه‌پردازی فمینیستی و کنش سیاسی زنان بوده است. مشخصاً فمینیست‌های رادیکال بودند که روابط سلسله‌مراتبی قدرت – نظام سلطه‌ی مردان و فرودستی زنان- را محور تحلیل قرار دادند. مثلاً این گفته‌ی رداستاکینگز مشهور است که: ما باور داریم که عاملان سرکوب ما مردان‌اند. برتری مردانه قدیمی‌ترین و ابتدایی‌ترین شکل سلطه است. تمام دیگر اشکال استثمار و سرکوب (نژادپرستی، سرمایه‌داری، امپریالیسم و غیره) گستره‌های برتری مردانه‌اند: مردان بر زنان سلطه دارند و تعدادی اندکی از مردان بر باقی مردان مسلط‌اند. تمام ساختارهای قدرت در طول تاریخ در سلطه‌ی مردان و در محوریت مردان بوده‌اند. مردان نهادهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را در دست داشتند و برای تثبیت این کنترل از زور فیزیکی استفاده کردند. آن‌ها از قدرتشان استفاده کردند تا زنان را در جایگاهی فروتر نگه دارند. همه‌ی مردان از برتری مردانه بهره‌های اقتصادی، جنسی و روان‌شناختی می‌برند. همه‌ی مردان در سرکوب زنان نقش داشته‌اند. (جمعیت رداستاکینگز، 1969)

آزادی زنان تنها با حذف کامل مردسالاری و ریشه‌کن کردن این ساختار شوم ممکن است.

قریب چهل سال گذشته و اشتیاق این بیانیه برای «رسوا کردن» مردان به‌مثابه‌ی عاملان سرکوب زنان نیروبخش است. هم‌زمان در نتیجه‌ی تغییرات درونی نظریه‌ی فمینیستی در چند دهه‌ی گذشته، این بیانیه به نظر زیادی ساده‌انگارانه است. مثلاً فمینیست‌های سیاه‌پوست، پسااستعماری و جهان‌سومی نشان داده‌اند که صورت‌بندی متقدم «مردسالاری» بانظر به تجارب زنان سفیدپوست شکل گرفته بوده است. در مقابل رویکرد تقاطع‌گرایانه (کرنشاو[2]، 1998) نشان می‌دهد که تجربه‌ی فرد از جنسیت (و سلطه‌ی جنسیتی) با تجربه‌ی او از نژاد، طبقه و سکسوالیته درهم‌تنیده است؛ همچنین نشان می‌دهد که زنان هم می‌توانند زنان را سرکوب کنند و برخی از زنان، با اتکا به امتیازات نژادی یا طبقاتی، جایگاهی فرادست نسبت به برخی مردان دارند. همچنین تقاطع‌گرایی تردیدهای مهمی را نسبت به این باور برانگیخت که «مردسالاری» اصلی‌ترین شکل سرکوب است یا این‌که «زنان» را می‌توان مقوله‌ای یکدست تلقی کرد. نقد چه‌بسا سنگین‌تر را فمینیست‌هایی وارد کردند که با استفاده از روش‌شناسی‌های پساساختارگرایانه، روان‌کاوانه یا برساخت اجتماعی نشان دادند چطور قدرت مردسالارانه در سوژگی تمام ما می‌نشیند، فرایندی که جودیت باتلر آن را «سوژه‌سازی» می‌نامد (باتلر، 1997).

اگر تصور کنیم که روابط قدرت چنین پنهانی و موذیانه عمل می‌کنند، راهگشا بودن این درک یک‌سویه از «سلطه» زیر سؤال می‌رود.

#مردسالاری #فمینیسم 🗂ادامه مطلب 👉👉 🔮@Zane_Ruz_Channel

📼 " Rafto Gozasht " 📼 رفت و گذشت 🎙با صدای: #نیاز_نواب #آهنگ_شب #موسیقی_زنان #صدای_زن ❤️@Zane_Ruz_Channel

❤️ روایاتی از نگاه جنسیت‌زده به رانندگی زنان ✍تاحالا ندیدین به زنی که پشت ماشین نشسته بگن جای تو پشت ماشین لباسشویی یا ظرفشوییه؟ این تحقیر جنسیتی خیلی وقته که بوده 🖊cookie_linzer ✍نصف بیشتر خانوم ها به خاطر همین حرفها گواهینامه نگرفتن یا گرفتن رانندگی نکردن. مثل مادر من، هنوز هم یه جاهایی میری راننده زن خیلی کمه خیلی کم واقعاً 🖊Jkr_raz ✍به من تا حالا کسی نگفته اما خیلی افتاده دیدن خانومم پیچیدن جلوی ماشینم یا مدتی دنبالم کردن یا تو شرایط خطرناک قرارم بدن، فرقی نداره پیاده باشی یا سوار ماشین. زن‌آزاری تو این کشور زیاده 🖊rahil ✍اولین بار تو‌ تاکسی و از دهن یک مسافر که میگفت راننده کامیونه و کله‌ش رو ‌از ماشین ‌کرد بیرون و‌ به یک راننده زن گفت شنیدم. هنوز بعد از ۲۳،۴ سال، از اون اتفاق‌هایی هست که گاهی یادش میوفتم و از اینکه اون موقع خنده‌م‌گرفت و هیچی هم نگفتم احساس شرمندگی میکنم. 🖊Oorima ✍من بعد از اینکه برای اقایی که بدون زدن راهنما یه هو زد رو ترمز و پارک کرد تک بوق زدم در جواب همینو گفت با یکی دو تا فحش دیگه 🖊fahima ✍به من اینو تاحالا نگفتن ولی وقتی میبینن راننده خانومه فک میکنن حق تقدم با اوناس و من باید سریعا بهشون راه بدم 🖊serindipity ✍طرف با ماشین زد به ماشینم .وقتی سریع پیاده شدم که فرار نکنه، شروع کرد فحش دادن ک جات پشت لباس شوییه. تا چند روز خیلی عصبی و ناراحت بودم و بعد دیدم اصلا موضوع من نیستم درواقع داشته خودشو دلداری میداده بابت عدم توانایی رانندگی و گندی که بالا آورده. همینقدر حقیر 🖊بلوکاراسئو ✍مجبورم همه شیشه ها رو ببندم اینقد ک بهم از این حرفا میزنن 🖊شیوا #رانندگی_زنان #امنیت_زنان #زنان_فضای_شهری #کلیشه_های_جنسیتی 🔮@Zane_Ruz_Channel

❤️ زنانی که نمی‌خواهند مادر شوند؛ «مردم از انتخاب من احساس ناراحتی می‌کنند» آمار زنانی که تصمیم می‌گیرند فرزندی به دنیا نیاورند رو به افزایش است و میزان تولد نوزادان در سراسر کره زمین به‌شدت رو به کاهش است. هرچند دلایل آنها از نگرانی در مورد دگرگونی‌های اقلیمی تا عدم تأمین اقتصادی و بیماری‌ها و مشکلات مربوط به سلامتی متغیر است اما افرادی که خود انتخاب می‌کنند که «خود‌خواسته بدون فرزند» باشند می‌گویند هنوز پذیرش اجتماعی در این مورد به وجود نیامده است و هنوز بیشتر اوقات به نحوی از جامعه طرد می‌شوند. بی‌بی‌سی با چند نفر از اعضای انجمن زنان بی‌فرزند بریستول گفتگو کرده است. گروهی اجتماعی با حدود ۵۰۰ عضو که زنان تشکیل داده‌اند تا از زنانی که تصمیم می‌گیرند بچه‌دار نشوند حمایت کند. با‌ اینکه کارولین میچل خوب می‌دانست که نمی‌خواهد بچه داشته باشد اما برای رسیدن به سن پایان زادآوری خودش را آماده نکرده بود. کارولین ۴۶ ‌ساله که با همسرش در بریسلینگتون واقع در بریستول زندگی می‌کند می‌گوید این موضوع زمانی که جوان‌تر بود هیچ فکرش را مشغول نمی‌کرد که دوستان و آشنایانش صاحب فرزندی می‌شدند و رگباری از پرسش‌های شخصی به سوی او سرازیر می‌شد.

او می‌گوید:«من احساس می‌کردم غیر‌عادی هستم که نمی‌خواهم بچه‌دار شوم. احساس می‌کنم دیدگاه و تجربه زندگی من برای دیگران قابل قبول نیست». از دید کارولین جامعه بر مبنای مادرانگی بنا شده است.

او می‌گوید: «فقط تصور کنید وقتی مادر نباشید چطور از بسیاری عرصه‌ها کنار گذاشته می‌شوید. من به سختی می‌توانستم با دیگران ملاقات کنم چون همه آدم‌ها را یا باید دم در مدرسه بچه‌ها می‌دیدی یا در انجمن‌های ویژه برای مادران شرکت می‌کردی».

«این وضعیت برای من نوعی محرومیت اجتماعی بود».

کارولین می‌گوید در واقع این «انتظار فرهنگی» است که وجود دارد و طبیعی این است که هر زنی بچه داشته باشد. آمار رسمی منتشر شده در سال ۲۰۲۲ نشان می‌دهد رکورد زنان بدون فرزند که به سن ۳۰ سالگی می‌رسند شکسته شده است. بنا به گزارش سازمان آمار بریتانیا، این اولین نسلی است که بیش از نیمی از زنان متولد ۱۹۹۰ در انگلستان و ولز (۵۰.۱٪) وقتی در سال ۲۰۲۰ به ۳۰ سالگی رسیدند بدون فرزند بوده‌اند

«هنوز بسیاری از زنان هر تصمیمی بگیرند خودشان را برای آن سرزنش می‌کنند و هنوز به نظر می‌رسد جامعه پذیرای انتخاب همه افراد نیست».

فیونا می‌گوید: «مدام به من می‌گفتند حتماً از این تصمیم پشیمان می‌شوی. چه دلیلی برای زنده بودن داری؟ وقتی بچه نداشته باشی به عنوان یک زن هیچ اعتباری نداری». می‌گویند فیونا «خودخواه» است و از او می‌پرسند در هنگام پیری و درماندگی چه کسی از او مراقبت و نگهداری خواهد کرد. او می‌گوید: «انگار مردم از انتخاب من احساس ناراحتی می‌کنند. شاید چون هرگز به فکرشان نرسیده که امکان انتخاب دارند». #مادری #حق_انتخاب ادامه مطلب👉👉 🔮@Zane_Ruz_Channel

❤️ مردسالاری چه‌طور زن‌کشی را تئوریزه می‌کند؟ 🖋غزاله معتمد در بستر مباحث اجتماعی، «سیستماتیک» به چیزی اشاره دارد که به‌طور سازمان‌یافته، ساختارمند و روش‌مند در ساحت‌های گوناگون به اجرا در می‌آید. 🔴وقتی پدیده‌‌ای مانند زن‌کُشی با صفت سیستماتیک همراه می‌شود منظور این است که هنجارها، ارزش‌ها و رویه‌های مرتبط با قتل زنان، نه به‌صورت تصادفی یا مجزا از هم، بلکه به‌شکلی هماهنگ، هدفمند، عامدانه و فراگیر در نهادهای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دیده می‌شوند و انواع ساز و کارهای هر کدام از این ساحت‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

پدیده‌های اجتماعی زمانی سیستماتیک تلقی می‌شوند که قوانین، سیاست‌های کلان، هنجارها، و رویه‌ها و رفتارهای فرهنگی و اجتماعی در سطح جمعی و فردی از آن حمایت یا آن را عادی‌سازی می‌کند.

یکی از مشخصه‌های سیستماتیک بودن پدیده‌های اجتماعی مراقبت آگاهانه و هدفمند از آنهاست؛ به این معنا که اقدام‌ها و رفتارها در سطوح مختلف فردی و جمعی به سمتی است که امتیاز گروه‌های فرادست را حفظ کند و فرودستی گروه‌های فاقد قدرت و امتیاز را استمرار بخشد. این مراقبت و پاسداری نه فقط در سطح قوانین و سیاست‌های کلان که در سطح رفتارهای فردی و هنجارها و انتظارات فرهنگی قابل مشاهده است. تصویر زن خانه‌دارِ مطیع که از تمام تریبون‌های رسمی و غیررسمی نظیر صداوسیما و سریال‌های شبکه‌ی خانگى تا بیلبوردها و پیام‌های بازرگانی به جامعه مخابره می‌شود؛ زن را در «دستپخت خوب»، «خانه‌داری» و «تمیز کردن و بشور و بساب» خلاصه می‌کند و همه‌ی آمال و آرزوی یک زن را به رضایت و خوشحالی «مرد خانه» از او و «خانه‌داری‌اش» محدود می‌کند، نقش بسیار بزرگی در تثبیت کلیشه‌های جنسیت‌زده و زن‌ستیزانه‌ی برساختِ مردسالاری دارد. 🔴حذف زنان و قوانینِ مردسالار قانون موجود نه‌تنها به اصلاح یا کنترل این انگاره‌ها و برساخته‌ها کمکی نمی‌کند، بلکه در هم‌دستی با مردان، مالکیت آنها بر زن را به رسمیت می‌شناسد و با ایجاد حاشیه‌ای امن، حذف فیزیکی زنان را به راه‌کاری کم‌هزینه و گاه بی‌هزینه تبدیل می‌کند. در خبرها می‌خوانیم مردی در مشهد، زنش را به دلیل «خسته شدن از دستپختش»، در برابر چشمان فرزندان چهار و شِش ساله‌اش سلاخی کرده و مرد دیگری در تبریز از «املتِ پُررُبی که همسرش پخته خوشش نمی‌آید» و با اسلحه او را به قتل رسانده است. این قاتلان، ولیِ قانونی فرزندانی هستند که مادرانشان را پیش روی‌شان کشته‌اند. 🔵نقش نظام اقتصادی مسلط در تسهیل حذف زنان در وقوع این‌گونه قتل‌ها علاوه بر قوانین حاکم، فرهنگ برساخت و تثبیت شده‌ی نظام مردسالاری و سنتِ جنسیت‌زده، یک مؤلفه‌ی دیگر هم سهیم است: منطق اقتصادی‌‌ای که به استمرارِ چرخه‌ی سرکوب زنان کمک می‌کند. نظم مسلط اقتصادی می‌کوشد نقش اقتصادی زنان را به کار خانگی محدود کند و از بازوهای رسانه‌ای‌اش برای تثبیت این تصویر که کارهای خانگی و مراقبتی در خانواده در ذات خود «زنانه» هستند، کمک می‌گیرد.

برونداد این فرآیند وابستگیِ روزافزون زنان به مردانِ خانواده و آسیب‌پذیرتر شدن هرچه بیشتر آنهاست. در نهایت، در وابستگی و بی‌عمل‌شدگی زنان، امکان استمرار آن نظم مسلط اقتصادی که از قوانین و فرهنگ و سنتِ جنسیت‌زده نیرو می‌گیرد تسهیل می‌شود.

به عبارتی، بخشی از ریشه‌های این شکل از ستمِ جنسیتی را می‌توان در نظام شبه‌سرمایه‌‌داریِ مسلط و مناسبات تولیدی-جنسیتی‌ای جست‌وجو کرد که زنان را از کارخانه‌ها، آموزشگاه‌ها و مراتب شغلیِ مهم و تعیین‌کننده، مشارکت اجتماعی و سهیم بودن در تولید و اقتصاد، به چهاردیواری خانه‌ها می‌فرستد تا تولید و سودِ نظمِ مسلط مردسالار را تضمین کند. #زن_کشی #مردسالاری 🗂ادامه مطلب👉👉 🔮@Zane_Ruz_Channel