moon🌒

این ویار هایی که من میکنم واسه یه حامله هم قفله

I wanted to feel loved without feeling like I was begging for it.

ولی نه!

امروز مودم این بود بشینم نان استاپ گریه کنم‌ از شدت عصبی بودن :)

از یه جا به بعد دیگه واست عادی میشه که از دست بدی و به دست نیاری. من زیاد از دست دادم. بیشتر از اندازه‌ی جنبه‌م واسه از دست دادن. تَه کشیده صبرم و نَم کشیده کبریتم واسه روشن کردن آتیش و سوزوندن خودم توش! از یه جا به بعد دیگه برات فرقی نمیکنه مردن یا زنده موندن چون جفتشون یه چیزن. مرده باشی جات توو برزخه فکراته و زنده باشی هم قرمزه چشمات! هردو یکی‌ان. هردو یه گوهَ‌ن. از همینش بدم میاد. گیر کردم. بینه انتخابه بینه خودم و قرمزیه چشمام و گودیه چشماش یا برزخه فکرام و سردیه حرفام و تلخیه فرداش! من نفرین شده‌م. نفرین شده!

خلاصه که خیلی پوچیم

حواستون باشه بهمون :)

اصن هیچی رو نمیدونی

اینجوری نیس که برنامه تلویزیونی مورد علاقت دیگه پخش نمیشه و عصرا رو دیگه نمیدونی چجوری بگذرونی