فریدون؛ فصلنامه فکری-تحلیلی

شاهزاده رضا پهلوی، اتحاد نامقدس سرخ و سیاه و وضعیت زن لیبرال ایرانی در این گفتگو علیرضا کیانی - سردبیر نشریه «فریدون» - با «هاله رامندی» دبیر «سازمان زنان ایرانی لیبرال» پیرامون سخنرانی اخیر شاهزاده رضا پهلوی در کنفرانس «محافظه‌کاری ملی» در واشنگتن گفتگو می‌کند. خانم رامندی همچنین درباره‌ی خود سازمان متبوع خود نیز توضیحاتی ارائه دادند. این گفتگوی ویدئویی در ۲۴ تیرماه ۲۵۸۳ شاهنشاهی (۱۴۰۳) ضبط شده است. لینک گفتگو در یوتیوب «فریدون»: https://www.youtube.com/watch?v=I7uND_a_fXI

------ اهمیت موروثی بودن پادشاهی در چیست؟ تحلیلی از: رضا عرب و سهراب ثلاث* این دو در بخشی از مقاله‌ی «از نهاد میانجی تا نهاد فرادستی» در شماره ششم «فریدون» می‌نویسند: «معمول این است که تصور می‌شود نهاد موروثی پادشاهی به علت مسائل تاریخی در دموکراسی‌ها "تحمل" شده است و احتمالاً در آینده‌ای دور یا نزدیک شاهد تداوم آن نباشیم. با این همه، وجود ۴ کشور پادشاهی در میان ۵ دموکراسی برتر جهان بر اساس شاخص‌های دموکراتیک، که افقی از فروپاشی پادشاهی نیز در آن‌ها پیدا نیست، این تحلیل عمومی را به چالش می‌کشد. در مهد دیرین دموکراسی، یعنی اروپای غربی، ۹ کشور دموکراتیک پادشاهی وجود دارد. باقی دموکراسی‌های اروپایی نیز که چنین مقام موروثی ندارند پادشاهان خود را در نتیجه جنگ یا انقلاب‌های بسیار خشن از دست داده‌اند. هر چه قطبیت در سیاست کشوری بیشتر باشد و تضادهای سیاسی خشن‌تر باشد و سیاست مبتنی بر حذف بر سیاست مبتنی بر قانون غلبه بیشتری داشته باشد نیاز آن کشور به مقام موروثی پادشاهی بیشتر است. اهمیت موروثی بودن پادشاهی در این نکته است که از اختیاراتِ محدود شده توسط قانون و نهادهای انتخابی، بهترین بهره را می‌برد تا سیاست را در میانه حفظ کند و دولت را به پیگیری اهداف ملّی‌ ترغیب کند. اگر چنین مقامی حاصل انتخابات می‌بود، خود نه داور عالی دعواهای سیاسی بلکه بخشی از نزاع می‌بود. در مثالی اغراق‌شده، تصور کنید در ایران آینده، عالی‌ترین مقام سیاسی فرضاً یک فرد ملی‌گرای دست راستی باشد که به عنوان مثال حذف تنوع قومی ایران را دنبال کند؛ مردم چه حالی می‌داشتند وقتی او در ابتدای سال نو برایشان در تلویزیون پیام تبریک می‌فرستاد؟!» --------------------- *سهراب ثلاث نام مستعار نویسنده دوم مقاله است. سهراب ثلاث محقق اندیشه سیاسی در بستر تحولات ایران معاصر است که بطور خاص به رابطه سنت‌های الهیاتی و مدرنیته تمرکز و توجه دارد. «سهراب ثلاث» نام مستعاری است که این محقق برای خود برگزیده است. دکتر رضا عرب پژوهشگر مقیم در مرکز مطالعات فرهنگی و اجتماعی در دانشگاه گریفیث استرالیاست. حوزه‌ی پژوهشی او زبان‌شناسی اجتماعی با تاکید بر کلیدواژه‌ها، مفاهیم و استعاره‌های بومی است. لینک مقاله: https://www.fereydoun.org/articles/621109

------ درباره نهاد پادشاهی و برکشیدن نظم جدید ‌ تحلیلی از سعید قاسمی‌نژاد به باور سعید قاسمی‌نژاد، در شرایط کنونی ایران، تنها نهاد معتبر، نهاد پادشاهی است و در شرایط پس از فروپاشی جمهوری اسلامی، نهاد پادشاهی تنها نهادی است که می‌تواند از دل بی‌نظمی، نظم لازم را ایجاد کند. او در بخشی از گفتگویی با عنوان «در دفاع از نوپهلوی‌گرایی» می‌گوید: ««شرایط فروپاشی شرایط بی‌نظمی مطلق است. بحث باید این باشد که از دل این بی‌نظمی چطور می‌توان یک نظم جدید ایجاد کرد. در بهمن ۵۷ این نظم را نهاد دین ایجاد کرد. در ایران پسا جمهوری اسلامی به گمان من نهاد پادشاهی می‌تواند این نقش را ایفا کند. نهادهای باسابقه در ایران چه نهادهایی هستند؟ نهاد دین، ارتش و نهاد پادشاهی. در شرایط کنونی ایران، نهاد دین که جایگاهی بین مردم ندارد. اعتباری ندارد. خودش اصل مشکل است. نهاد ارتش و اساسا کلیت نیروهای نظامی جایگاه مناسبی بین مردم ندارد. ایدئولوژیک است نه ملی، و نیازمند بازسازی است. تنها نهاد معتبری که وجود دارد نهاد پادشاهی است. به گمان من در چارچوب نوپهلوی‌گرایی حول نهاد پادشاهی به عنوان یک نهاد فراسیاسی - پادشاه به عنوان یک شخصیت فراسیاسی - می‌شود این توافق و نظم جدید را برای رسیدن به حاکمیت قانون، دموکراسی، توسعه، و امنیت ساخت». - از گفتگوی علیرضا کیانی با سعید قاسمی‌نژاد در شماره سوم «فریدون» این گفتگو را در اینجا بخوانید https://www.fereydoun.org/Interviews/03949

------ پیش‌نیاز اقتصاد نرمال، سیاست نرمال است؛ در جمهوری اسلامی امکان‌پذیر نیست تحلیلی از محمدرضا جهان‌پرور، بورگان نظامی نرج‌آباد و سعید قاسمی‌نژاد در این یادداشت کوتاه دکتر محمدرضا جهان‌پرور و دکتر بورگان نظامی نرج‌آباد، دو اقتصاددان برجسته ایرانی همراه با دکتر سعید قاسمی‌نژاد، عضو شورای سیاستگذاری «فریدون» و دکترای اقتصاد مالی، بر این نکته تاکید می‌کنند که به واسطه‌ی پایه‌های ایدئولوژیک حاکم بر سیستم جمهوری اسلامی، انتظار بسامان‌سازی اقتصاد کشور در این چارچوب، انتظاری عبث و بی‌فایده است. در بخشی از این یادداشت آمده است: «پیش‌نیاز آزادسازی اقتصادی، حکومتی‌است با رفتارهای سیاسی نرمال، پیش‌بینی‌پذیر، و دستکم تا حدی شفاف. جمهوری اسلامی بارها نشان داده‌است که قابلیت نرمال‌سازی رفتارهای سیاسی‌اش را ندارد؛ در نتیجه، نرمال‌سازی رفتار و سیاست‌گذاری اقتصادی‌اش نیز ممکن نیست. ناتوانی سیستم اقتصادی حاکم بر ایران دستاورد وابستگی اقتصاد و سیاست یک دولت-ملت به آرزوهای سیاسی گروه کوچکی از ایدئولوگ‌هاست که برآورد نادرستی از ظرفیت‌های ایدئولوژی خود، ایران و جایگاه آن در جهان، و نیز نظام سیاسی و اقتصادی مستقر در جهان دارند. تلاش برای براندازی نظم پساوستفالی، نظم مستقر پس از جنگ دوم جهانی، و جهان پس از جنگ سرد، اگر شدنی هم باشد یا از توان ایران خارج است یا هزینه‌هایی هراس‌آفرین را به شهروند ایرانی تحمیل می‌کند. تا امروز آن‌چه دیده شده تحمل هزینه‌های کمرشکن در ازای "دستاورد"های پیش‌پا افتاده بوده‌ است. از آنجا که پایه‌های ایدئولوژیک بینش سیستم جمهوری اسلامی تغییر نخواهند کرد، اراده سیاسی لازم برای برخورد بنیادین با سرچشمه‌های مشکلات جاری اقتصاد ایران نیز با تداوم این حکومت به وجود نخواهند آمد. چند نرخی بودن ارز، تورم پایدار و بالا، و به دنبال آن کاهش مداوم نرخ برابری ریال و توانایی خرید شهروندان صرفا نشانه‌های بیماری وخیمی هستند که دهه‌هاست بر سرنوشت مردم ایران سایه انداخته، و نه خود بیماری. راه درمان این بیماری، سیاسی است، نه اقتصادی. برای بهبود چشم‌انداز اقتصادی شهروند ایرانی، نیاز به وجود یک سیستم سیاسی است که رفاه و سطح زندگی شهروند عادی را مسئله‌ای مهم دانسته و برای آن تلاش کند». -------- لینک یادداشت در وبسایت «فریدون»: https://www.fereydoun.org/reflections/multi-rate-currency

------ در لزوم رهبری واحد و حضور راهبران میانی تحلیلی از سعید قاسمی‌نژاد سعید قاسمی‌نژاد در سخنرانی خود با عنوان «تاملی در چگونگی براندازی» که در اردیبهشت ۲۵۸۳ (۱۴۰۳) ایراد شد، به ضرورت «تقویت انقلابیون» اشاره می‌کند و از جمله لوازم تقویت انقلابیون را رهبری واحد و نیز حضور راهبران میانی می‌داند. او در توضیح تفصیلی می‌گوید: «ما برای پیروزی نیازمند رهبری واحد هستیم. در شرایط کنونی تنها فردی که شرایط لازم برای چنین رهبری‌ای را دارد ولیعهد شاهزاده رضا پهلوی است. تلاش‌های دائمی برای رهبرتراشی در عرض ایشان نه با هدف ایجاد یک رهبری انقلابی متکثر،‌ که اساسا مفهومی متناقض است، بلکه اساسا با هدف شکل نگرفتن رهبری شکل می‌گیرد. اما رهبری واحد نیز برای عمل موثر نیازمند شبکه‌ای از راهبران میانی است. همانگونه که یک ژنرال بدون افسران نمی‌تواند کاری از پیش ببرد رهبری نیز بدون این راهبران میانی نمی‌تواند کاری از پیش ببرد. این راهبران میانی هستند که می‌توانند جمعی متکثر از کسانی باشند که به مبانی اصلی مورد تاکید رهبری انقلاب و نیز نهایی بودن حکم او باور دارند. این راهبران میانی درکی کم و بیش مشترک از مسیر پیروزی و فردای پیروزی دارند و توانایی همکاری نزدیک با یکدیگر را نیز دارند. این راهبران میانی در واقع شورای انقلابی هستند که سازمان مبارزه را شکل داده و فعالیت‌های انقلابی را در چارچوب دستورالعمل‌های کلی رهبری انقلاب اداره می‌کنند. در نبود چنین مرجعیتی و در نبود چنین سازمان مبارزه‌ای، پیروزی انقلاب اگر ناممکن نباشد بسیار بعید است». ------------ این سخنرانی در نشست «مسئله براندازی؛ استراتژی‌ها و تاکتیک‌ها» ارائه شد. این نشست با همکاری حزب «ایران نوین» و اندیشکده «مسائل ایران» در ۲۱ آوریل ۲۰۲۴ میلادی برابر با دوم اردیبهشت ۲۵۸۳ (۱۴۰۳) در شهر بریزبین استرالیا برگزار شد. لینک متن کامل سخنرانی در وبسایت «فریدون»: https://www.fereydoun.org/reflections/subversion اگر در خارج از کشور هستید و علاقمند به یاری مالی به «فریدون» هستید به وبسایت «فریدون» بروید و بخش «یاری» را کلیک کنید و در آنجا به هر میزان که تمایل دارید، «فریدون» را از مهر و یاری خود برخوردار سازید. لینک یاری در وبسایت «فریدون»: https://secure.anedot.com/nufdiran/fereydoun

-—— شاهزاده‌ای که هیچ‌گاه دچار فرسایش سیاسی ناشی از تبعید نشد تحلیلی از علیرضا کیانی علیرضا کیانی در بخشی از مقاله «شبح نظم نوین بر شهر» می‌نویسد: «ظهور خمینی و کسب قدرت، پس از پادشاهی که “آریامهر” می‌نامیدندش و در پی رساندن ایران به “دروازه‌های تمدن بزرگ” بود - و میزان شاخص‌های توسعه و پیشرفت کشور در دو دهه‌ی پایانی حکمرانی او با هیچ دوره‌ی دیگری در تاریخ ایران قابل مقایسه نیست - به اندازه‌ی برتخت‌نشستن ضحاک بر جای جمشید، تراژیک و دردناک است؛ به ویژه اگر به یاد بیاوریم خمینی نیز همچون ضحاک و با استقبال و خواست بسیاری از الیت ایران به کشور آمد و بر تخت سلطانی نشست، اگرچه حامل گفتمانی انیرانی بود و صراحتا مفهوم “ملت ایران” را رد می‌کرد. اما نکته آنکه اگرچه شاه رفت ولی نام و نشان پهلوی همچنان زنده ماند. شاهزاده رضا پهلوی به شهادت مواضع خود، هیچ‌گاه دچار فرسایش سیاسی ناشی از تبعید نشد و بیش از ۴۰ سال است که بر لزوم سرنگونی جمهوری اسلامی پافشاری می‌کند. او شاید تنها چهره‌ی برجسته در میان مخالفان است که جمهوری اسلامی حتی در خیالات امنیتی خود نیز نمی‌تواند طرح یک معامله را با او بریزد. او کابوس همیشگی جمهوری اسلامی است همانگونه که فریدون کابوس همیشگی ضحاک بود». —————— لینک مقاله در وبسایت «فریدون»: https://www.fereydoun.org/articles/kiani-editorial-vol1 اگر در خارج از کشور هستید و علاقمند به یاری مالی به «فریدون» هستید به صفحه اول وبسایت «فریدون» بروید و بخش «یاری» را در قسمت بالای صفحه کلیک کنید و در آنجا به هر میزان که تمایل دارید، «فریدون» را از مهر و یاری خود برخوردار سازید. لینک بخش «یاری» در وبسایت «فریدون»: https://secure.anedot.com/nufdiran/fereydoun

-—— محمدرضاشاه پهلوی: «یک میهن‌پرست باید نگاهش معطوف به آینده باشد» مقاله‌ی «واپسین گفتگو در پاناما؛ دادخواست پادشاهی خیرخواه و انقلاب نوین ایران» در «فریدون»، از دکتر امیریحیی آیت‌اللهی به روایت مصاحبه‌ی محمدرضاشاه پهلوی و دیوید فراست - خبرنگار بریتانیایی - می‌پردازد. در بخشی از این مقاله نویسنده به روایت بازگشت ایرانیان به درک و بینش محمدرضاشاه پهلوی می‌پردازد. امیریحیی آیت‌اللهی می‌نویسد: «در دورانی که مهدی بازرگان در مصاحبه سراسر شرم‌آورش با اوریانا فالاچی مدعی می‌شد آنان که از ایران می‌روند یا برای تجارت/تفریح است و برمی‌گردند یا طاغوتی و بورژواهای ترسو هستند، شاه ایران به دیوید فراست می‌گوید که آینده تاریک میهن‌ش از همین امروز مشاهده‌پذیر است. “یک و نیم میلیون نفر از ایرانیان کشور را ترک کرده‌اند. نه فقط افراد ثروتمند، بلکه بهترین مغزها و بهترین ذهن‌های کشور همگی میهن خود را ترک گفته‌اند. هر کسی که توان‌ش را داشته باشد در حال ترک ایران است. حال همه آن افرادی که در کانون وکلای دادگستری و جاهای دیگر به مردم وعده دموکراسی می‌دادند امروز کجا هستند؟” شاه در همین گفتگو تاکید می‌کند که “یک میهن‌پرست باید نگاه‌ش معطوف به آینده باشد” و سپس با سخنانی همه‌فهم و منطقی نشان می‌دهد که چگونه ایران با آن انقلاب ویرانگر به رده‌های پایین رتبه‌بندی توسعه در آغاز سده ۲۱ فرو خواهد افتاد. “نزد این آدم [خمینی] کشور و آینده آن اهمیتی ندارد.” یکی از ویژگی‌های درخشان انقلاب لیبرال و ملی این روزها همین است که ریشه‌های تباهی و سرآغاز سقوط ایران را به‌درستی تشخیص داده است. از همین‌روست که دانشجویان و حتی دانش‌آموزان یک‌صدا فریاد می‌زنند “نخبه‌هامونو کشتن، آخوند به‌جاش گذاشتن” و آنرا در کنار همبستگی ملی تجلی‌یافته در “سنندج، زاهدان/ چشم و چراغ ایران” و شعارهای میهن‌پرستانه‌ای همچون “پشت به دشمن، رو به میهن” و “دشمن ما همین‌جاست، دروغ می‌گن آمریکاست” به دادخواستی ضد ایدئولوژی‌باوران ۵۷ بدل کرده‌اند». -— لینک مقاله در وبسایت «فریدون» https://www.fereydoun.org/articles/76997 @fereydoun_magazine

----- «تورم بالا» و «عدم رشد اقتصادی» دو ویژگی بارز و پایدار اقتصاد ایرانی در طی ۴۵ سال اخیر تحلیلی از محمدرضا جهان‌پرور، بورگان نظامی نرج‌آباد و سعید قاسمی‌نژاد در این یادداشت کوتاه دکتر محمدرضا جهان‌پرور و دکتر بورگان نظامی نرج‌آباد، دو اقتصاددان برجسته ایرانی همراه با دکتر سعید قاسمی‌نژاد، عضو شورای سیاستگذاری «فریدون» و دکترای اقتصاد مالی، تلاش می‌کنند به چرایی و چگونگی رشد تورم در چارچوب جمهوری اسلامی بپردازند. آنان تاکید می‌کنند رفاه اقتصادی برای قاطبه‌ی ایرانیان حاصل نخواهد شد تا زمانی که جمهوری اسلامی بر سر کار است. در بخشی از این یادداشت آمده است: «تورم بالا در کنار عدم رشد اقتصادی از ویژگی‌های بارز اقتصاد ایران در دوران جمهوری‌ اسلامی بوده‌ است. ایران در طی ۴۵ سال اخیر تنها چهار سال تورم زیر ۱۰ درصد داشته و هرگز تورم آن به زیر پنج درصد نرسیده است. این در حالی است که پیش از انقلاب اسلامی سال ۱۹۷۹ و در فاصله ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۸ ایران تنها پنج سال دارای تورم بیش از ۱۰ درصد بود. نرخ متوسط تورم در دوره مورد اشاره، پیش از فاجعه‌ی بهمن ۶.۶ درصد بود. در ایران تحت زعامت حکومت اسلامی در فاصله ۱۹۷۹ تا ۲۰۲۲ نرخ متوسط تورم ۲۰.۸ درصد بوده است. تورم در جمهوری اسلامی تنها در مقایسه با عملکرد پیش از انقلاب فاجعه‌بار نیست؛ بلکه مقایسه تورم در ایران در این دوره با کشورهای منطقه، جهان، ‌و دنیای عرب نیز بیانگر عملکرد نامناسب جمهوری اسلامی است. در فاصله سال‌های ۱۹۷۹ تا ۲۰۲۲ نرخ متوسط تورم در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا ۴.۷ درصد، در جهان ۴.۳ درصد، و در دنیای عرب پنج درصد بوده است. تا زمانی‌که اداره اقتصاد ایران در دستان کارگزاران جمهوری‌اسلامی باشد، فساد و نابخردی این کارگزاران، رفاه و معاش ملت ایران و نسل‌های آینده ایرانیان را تباه خواهد کرد. تنها با سرنگونی جمهوری اسلامی می‌توان قطار ایران را دگرباره بر روی ریل توسعه پایدار و بهبود رفاه عمومی بازگرداند». ------- لینک یادداشت در وبسایت «فریدون» https://www.fereydoun.org/reflections/inflation اگر در خارج از کشور هستید و علاقمند به یاری مالی به «فریدون» هستید به وبسایت «فریدون» بروید و بخش «یاری» را کلیک کنید و در آنجا به هر میزان که تمایل دارید، «فریدون» را از مهر و یاری خود برخوردار سازید. لینک یاری در وبسایت «فریدون»: https://secure.anedot.com/nufdiran/fereydoun