Фахриёр

Абдували Қутбиддин бармоқ вазнидаги ўзбек шеъриятида юзага келган кризисни - бир жойда депсиниб қолишни, янгилана олинмаётганликни жуда нозик англаган ва уни ҳам шаклан, ҳам мазмунан янгилашга киришган новатор шоир сифатида миллий шеъриятимиз тарихида қолади. У шаклни янгилаш йўлида кўплаб экспериментлар қилди, бармоқ вазни чегараларини бузиб чиқди, баъзан уни сарбаст билан омухта қилди, қофияли, қофиясиз бармоқ билан сарбаст ўртасида шеърлар ёзди, сарбастда достонлар ижод қилди, барокко каби жанрларга мурожаат этди. Унинг шеърларига янгича мазмун бахш этган мотивлар диндан, тасаввуфдан, мумтоз шеъриятдан озиқланди. Шоиримиз шеърият тилига тасаввуфий атамаларни далил олиб кирди ва уларни ўзича талқин қилди. Шаклан янгиланган шеъриятини тасаввуфий мазмун билан бойитди, ўша мазмунни сўзлар, ташбиҳлар, янгича оҳанглар ортига яширди. Кейинги 30-40 йил ичида дунё адабиёти ютуқларини миллий адабий анъаналаримиз билан чоғиштириб, янги шаклий ва мазмуний изланишлар қилган ижодкорлар асарларига қизиқиш тобора ортиб бораётгани, ёш ижодкорлар Абдували Қутбиддин шеърларига қайта-қайта мурожаат қилаётгани унинг ижоди ҳали узоқ йиллар шеъриятимиз осмонида маёқ бўлиб қолишини ва ёш қаламкашлар ўша маёққа қараб йўналиш олаверишини кўрсатади.

“Ватан” журналининг 2-сонида мен инглиз тилидан таржима қилган инглиз шайхи Тимоти Уинтер (Абдулҳаким Мурод) қаламига мансуб “XXI асрда ислом: Постмодерн дунёда қиблани топиш” китобининг “Мутаассиблик қашшоқлиги” бобидан бар парча босилди. Кимга қизиқ бўлса, иловадаги файл билан танишиши мумкин.

“Ватан” журналининг 2-сонида мен инглиз тилидан таржима қилган инглиз шайхи Тимоти Уинтер (Абдулҳаким Мурод) қаламига мансуб “XXI асрда ислом: Постмодерн дунёда қиблани топиш” китобининг “Мутаассиблик қашшоқлиги” бобидан бар парча босилди. Кимга қизиқ бўлса, иловадаги файл билан танишиши мумкин.

Kuyganing men boʻldim, suymaganing - men. Armonlar yurakka tosh boʻlib choʻkdi. Zil tortib boradi koʻz yosh kabi meng, sangijumon tortib boradi koʻksim. Hissiz boʻsalarning muz qirralari tosh boʻlib, yosh boʻlib tirnar yodimni. Muhabbat qariydi, ehtiros arir, xotirlar baxtiyor etmishdir kimni? Bu zalil koʻngilning ne zalolati: suygani sen boʻlding, gullarga qasam! Ne tongki, manglayda ishq malomati? Dilimning bariga qoʻlim yetmaydi, ne vasl - masaldir, ne sabr - masal, muhabbatning jarohati bitmaydi. https://t.me/fahriyor_poet https://www.facebook.com/photo/?fbid=1195469054986947&set=a.118735179327012

#👤 ✍🏻 Faxriyor 👤 Rasul Ali

She’riyat — ma’nolarni yashirish san’ati Bundan ancha yil ilgari, agar adashmasam, 1996-yilda qadrdon do‘stim, haqgo‘y ziyoli, iste’dodi yuksak shoir Faxriyor (Faxriddin Nizomov)ning she’riy ijodi haqida "Endi navbat shoirlarga" degan kichikroq maqola yozgandim. U paytlar shoir do‘stim bilan deyarli tanish emas edim. Shoirlar jamoasi shunday, bir-biringiz bilan ko‘rishmagan, suhbatlashmagan bo‘lsangiz-da, bir-biringizni yaxshi taniysiz va ko‘p gurunlashgan bo‘lasiz... Ijod ahli bir-birlarining ijodini kuzatib boradi, yozganlarini yaxshi biladi, shu ularning qalin do‘stligidir. Shoir yoki yozuvchi bilan yuzma-yuz ko‘rishmagan bo‘lsangiz ham, agar uning ijodini yaxshi bilsangiz, u — yaqin do‘stingizdir. Shunday. Faxriyor she’riyati (ilk she’rlari) to‘g‘risida kuzatishlarimni qog‘ozga tushirgan paytim u kishi bilan tanish emas edim. Ammo yuqorida aytganimdek, ijodini yaxshi taniyman, demak u — qadrdon do‘stim. Demak, Faxriyor ijodi haqida yozgan maqolamda u kishining ijodiga yuksak baho berib "bu kabi she’rlarning o‘quvchisi kam bo‘ldi" degandim. Aytganimdek bo‘ldi, shoir do‘stimning o‘quvchilari hozir ham ko‘p emas, kam. Chunki ma’nolarni yashirish san’atini egallagan, kutilmagan eksperimentlar qiladigan, bitta so‘zni har tomondan kuzata oladigan intellektual shoirning muxlislari ko‘p bo‘lmaydi. Intellektual she’riyat san’at asaridan kundalik maishiy kechinmalarini izlaydigan avom she’riyati emas. Bundan yuksak she’riyatga muxlis bo‘lish uchun o‘quvchidan saviya, malaka va bilim talab etiladi. Rahimjon Rahmat

дўст бозор айланаман бекорчиликдан қандолат расталари оралаб бирдан кўзим тушар пештахтадаги улкан новвот бўлагидай кристалланиб турган ўзимга аста болға билан ушатиб ва тарози палласига ташлаб қайтиб олиб ошиқчасини сотар бир дўстим мени чакана нархда шукр харидорим бор экан менинг ҳам ҳафсала ҳафсала кун етиб пир бўлди охир этагидан тутди эгатларда бекатларда расталарда хасталанган кўй адашиб юрган миллат этагини силкди ҳафсала тутдай тўкилди миллат ҳафсаланинг пойига лойиқ келган муридлардан бир жуфтини кафш қилиб илиб кетди у оёқларига яна танлаб бешта олтитасин қўйнига ҳам солиб олди сайилларда алиштириб кийгани ё бергани болаларига https://t.me/fahriyor_poet