Light of two eyes

می بخور منبر بسوزان مردم آزاری مکن ای که میگوی مسلمان باش و می خواری مکن ای که خود گفتی مکن می خوارگی ،اری مکن هرچه میخواهی بگو یا هرچه میخواهی بکن ،اما ریا کاری مکن می بخور منبر بسوزان ،مردم آزاری مکن مردمان را غرق اندوهی که خود داری مکن خود گرفتاری و مردم را گرفتار گرفتاری مکن گر نمی خواهد پریشان باشد اصراری مکن من خوشم، شادم نمی خواهم جز این کاری کنم من نمی خواهم بجای خوش بودن، زاری کنم سر خوشم، تا مهربانی در دلم جاری کنم زاهدا خوش باش و خندان ،پیش ما زاری مکن می بخور منبر بسوزان مردم آزاری مکن!

ماذا نَفعل بِکَثیر من الخِسارات و قلب قَلیل؟ با انبوهِ ناکامی‌ها و قلبی اندک چه کنیم؟(:

سهم من از تو دلتنگی بی پایانیست که روزها دیوانه ام می‌ڪند شب‌ها شاعر... ! :)

قفلی این روزام شده

من مانده ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او گویی ڪه نیشی دور از او در استخوانم می رود! من خود به چشم خویشتن دیدم ڪه جانم می رود... و رفت..!

از من رمیده‌ای و من ساده دل هنوز بی مهری و جفای تو باور نمی‌کنم دل‌را چنان به مهر تو بستم‌که بعد از آن دیگر هوای دلبر دیگر نمی‌کنم...(: -فروغ فرخزاد

نوشته که رسیدم تا حرم، گویی کسی می‌گفت در گوشم بیا ای خسته از دنیا، که من باز است آغوشم سلیمانا! بیا بردار بار از شانه‌ی موری مرا باری‌ست از غم‌ها، که سنگین است بر دوشم

لحظه باشکوهیه

و اینکه هرکسی اونو همون لحظه که داره از همه چی می‌کنه و می‌ره تو همون لحظه ها و ثانیه ها میشنودش

حس میکنم درخشان ترین و فوق العاده ترین موسیقی می‌تونه اون باشه