خبر محرمانه‌

📌بازی معکوس و تکراری دیو و دلبر اصلاح طلبان در این دوره نمیگیره🤔😊 @khabare_mahramaneh

📌جعل خبر مشکوک! 🔹در روزهای اخیر خبری درباره رییس کل گمرک به نقل از کانال تلگرامی خبر محرمانه منتشر و در فضای مجازی توزیع شده که جعلی است. 🔹کانال خبر محرمانه ضمن تکذیب خبر فوق، از کابران تقاضا دارد اخبر مربوطه را صرفا از این طریق کانال محرمانه دنبال کنند. @khabare_mahramaneh

📌توده مجاهدهای اصلاح طلب! اونجا که اول آیه خوند بعد گفت «Evidence» ، عبده تبریزی نگاهش طوری بود انگار رو سرعت 130 یهو دنده رو از D به R بیاری! یه لحظه برگشت قفل کرد اصلا!🤔🫵 @khabare_mahramaneh

بدون شرح! @khabare_mahramaneh

انتخابات در نظام اقتدارگرا؛ ابزار تثبیت یا وسیله‌ی تحول؟ در نگاه اول ماهیت برگزاری انتخابات با اقتدارگرایی در تضاد به‌نظر می‌رسد، اما در عمل بسیاری از حکومت‌های اقتدارگرا در سطوح مختلف انتخابات برگزار می‌کنند و منابع مختلف قدرت را از این طریق تقسیم می‌کنند. انتخابات در رژیم‌های اقتدارگرا به سود چه کسی است؟ ویژگی‌های حکومت‌های اقتدارگرا از نظر ترکیب ائتلاف حاکم، گروه‌های مخالف، و وضعیت اجتماعی چه تاثیری بر انتخاباتی که برگزار می‌کنند دارد؟ جنیفر گاندی استاد دانشگاه ییل و الن لاست-اوکار استاد دانشگاه گوتنبرگ سوئد در پژوهشی مشترک می‌کوشند ابعاد مختلف انتخابات در حکومت‌های غیردموکراتیک را روشن‌ کنند. انتخابات برای حکومت‌های اقتدارگرا فایده‌های کلیدی دارد؛ ۱. انتخابات راهی هوشمندانه برای تقسیم کرسی‌های قدرت میان گروه‌های خودی است که در کارزارهای انتخاباتی با هم رقابت می‌کنند، می‌کوشند تا مردم را به پای صندوق‌ رأی بیاورند و به این ترتیب نمایشی از مشروعیت برای نظام ترتیب دهند. ۲. دیکتاتورها از طریق انتخابات بین مخالفانی که اجازه‌ی شرکت و نامزدی در انتخابات را می‌یابند و آنهایی که هرگز امکان نامزدشدن را ندارند، تفرقه می‌اندازند؛ راهبردی که به تنش‌های دائمی در جبهه مخالفان دامن می‌زند. ۳. انتخابات می‌تواند اطلاعات زیادی از فضای اجتماعی در اختیار حاکم قرار دهد و به او امکان شناسایی حامیان و مخالفان خود را بدهد. ۴. انتخابات از احتمال اعتراض خشن مخالفان علیه حاکمان و قیام فقرا علیه ثروتمندان می‌کاهد. گاندی و لاست-اوکار معتقدند که برگزاری انتخابات به‌خودی‌خود ثبات نظام‌های اقتدارگرا را تهدید نمی‌کند. زیرا به‌رغم گردش محدود قدرت در نهادهای انتخاباتی، نیروهای نزدیک به حاکمیت، همچنان انحصار منابع بزرگ مالی و نظامی را در اختیار خود نگه‌می‌دارند و دست بالای خود را حفظ می‌کنند. اما انتخابات در این حکومت‌ها برخی از منافع انتخابات دموکراتیک را برای شهروندان به همراه دارد. با برگزار شدن انتخابات مردم گاه فرصت پیدا می‌کنند اولویت‌های خود را به صراحت بیان کنند و به حکومت علامت دهند که در صورت تمرکز روی چه سیاست‌هایی نارضایتی اجتماعی کمتر خواهد شد. در حکومت‌های اقتدارگرا، مقامات انتخابی در نهایت قدرت سیاست‌گذاری اندکی دارند، و عملا نقش میانجی بین شهروندان و دولت را ایفا می‌کنند. به این ترتیب در این نظام‌ها انتخابات صرفاً نمایشی برای به قدرت رساندن فهرستی از پیش تعیین شده نیست، بلکه سازوکاری برای نوعی «حامی‌پروری رقابتی» هم محسوب می‌شود. یکی از عوامل اصلی تاثیرگذار بر رفتار رأی‌دهندگان، توزیع منابع از طریق شبکه‌های حامی‌پروری است. مردمی که در انتخابات شرکت می‌کنند گرچه دست کم بین دو گزینه، نزدیک‌تر و دورتر به هسته مرکزی حکومت، امکان انتخاب دارند، اما در یک تنگنای تراژیک ترجیح داده‌اند به حکومت وفادار بمانند و از مزایای مادی این وفاداری بهره‌مند شوند. انگیزه‌ی اکثر نامزدهایی که در انتخابات حکومت‌های اقتدارگرا شرکت می‌کنند سهم بردن از منابعی است که حکومت پیش از انتخابات و با انتخابات توزیع می‌کند. گاندی و لاست-اوکار می‌گویند همیشه این احتمال هست که رأی‌دهندگان نه بر اساس وعده‌ها و قدرت نامزدها، که برای ابراز اعتراض به جریانی رأی دهند که در بین رقبا بیشترین فاصله را با حاکمیت دارد. وقوع انقلاب‌های انتخاباتی – یا همان انقلاب‌های رنگی – توجه ناظران را به این موضوع جلب کرد که در چه شرایطی انتخابات موجب تغییر قواعد حکومت‌داری می‌شود؟ گاندی و لاست-اوکار یادآور می‌شوند که بهره‌برداری مردم از شکاف بین حاکمان، فرصت‌های خلق شده از دل بحران‌ها و کوچک شدن بخش عمومی در اثر سیاست‌های آزادسازی اقتصادی از زمینه‌های مشترک انقلاب‌های رنگی بوده‌اند. گاهی وقتی نامزدهای مخالف کمی آزادی عمل داشته باشند به مرور و در جریان چند انتخابات متوالی می‌توانند پروژه دموکراسی‌خواهی را پیش ببرند. حرف گاندی و لاست-اوکار این است که انتخابات در حکومت‌های اقتدارگرا پدیده‌ا‌ی کاملاً متمایز از انتخابات دموکراتیک است؛موضوعاتی که در طول انتخابات به میان کشیده می‌شوند، و انگیزه‌های مشارکت و رفتار انتخاباتی، همگی با موارد مشابه در دموکراسی‌ها بسیار متفاوت هستند. آنچه مطالعه‌ی نظام‌های اقتدارگرای انتخاباتی به ما می‌آموزد، این است که چنین انتخاباتی لزوماً موجب تقویت نهادهای دموکراتیک نمی‌شود، بلکه در اکثر موارد به تثبیت نظام اقتدارگرایِ موجود کمک می‌کند. @khabare_mahramaneh

ایران نمی تواند جمهوری باشد یادداشتی از یدالله کریمی پور .. حجت الاسلام عبدالله صادقی نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی فرموده اند: ... در آستانه انتخابات توجه داشته باشیم که ولایتمداری معیار باشد و برای رهبری سرباز انتخاب کنیم نه سربار(جماران)... تا این جای کار همه چیز طبق مراد خواهد بود.. ولی فهم حال و روز آن رئیس جمهور چه در نقش سرباز یا سربار رهبری، از روز بعد انتخابات و چگونگی اجرایی کردن وعده هایش دیدنی است. سرشت جغرافیایی ایران یا به سخن دیگر ماهیت و ذات جغرافیایی اش به گونه ای است که حتی یکسال هم نمی تواند در قالب جمهوری اداره شود. به سخن دیگر ایران هیچگاه در تاریخ چند هزارساله خود حتی یک روز جمهوری نبوده و نمی توانسته باشد و نخواهد توانست چنین شود... با سرشتی جغرافیایی که بی شباهت به ژاپن، اسپانیا، بریتانیا، مالزی، عربستان سعودی و دانمارک نیست، چگونه می توان ایران را با رژیم جمهوری مدیریت نمود؟!!  ولی این که اگر به اعتبار ۲۳ شاخص جغرافیایی، ایران بماهو ایران، یعنی ایران با فرض موجودیت کنونی .. یعنی پاسداشت استقلال (۱)، یکپارچگی مردمی (۲)، یکپارچگی سرزمینی (۳)، استمرار توسعه پایدار (۴)و حفظ میراث فرهنگی- تمدنی (۵) یا همان ۵ اصل بقای کشور، قادر به حفظ آن ها با شاکله جمهوری نیست.. مصادیق متعددی را در بر می گیرد، که نظام مشروطه تنها یکی از شقوق مشهور آن ها است و نه همه قالب ها. @khabare_mahramaneh

📌ایجاد سوظن و تشویش اذهان عمومی در فضای کنونی و انتخابات کار عاقلانه سیاسی نیست❗️ ♨️حاملین اخبار مطالب خود را در صورت دارا بودن ادله کافی و مستندات به مراکز مربوطه ارائه و ارسال کنند. @khabare_mahramaneh

📌زنبیل گذاری‌های کودکانه؛ سرنخ مفاسد اداری و دولتی اینجاست! همه اینها با هم پوچ🤔🫵💯 @khabare_mahramaneh

📌جفت پوچ🤔🫵💯 @khabare_mahramaneh

صداوسیما فقط برای ۷ نفر دکور مناظره طراحی کرده!!!😐🙄 آیا ۷۳ نفر به مرخصی خواهند رفت؟؟ @khabare_mahramaneh